Kasper Żelechowski
Dzisiaj Kasper Żelechowski jest tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i znaczeniem w dzisiejszym społeczeństwie. Dyskusje na temat Kasper Żelechowski są coraz częstsze w różnych obszarach, czy to w polityce, kulturze, nauce czy technologii. Kasper Żelechowski to temat, który budzi sprzeczne opinie i który niewątpliwie budzi kontrowersje. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom Kasper Żelechowski i przeanalizujemy jego wpływ na życie codzienne. Od powstania do dzisiejszej ewolucji Kasper Żelechowski odegrał fundamentalną rolę w kształtowaniu świata, w którym żyjemy. Na tych stronach postaramy się zagłębić w najważniejsze aspekty Kasper Żelechowski i odkryć, jak wpłynął on na nasz sposób myślenia i działania.
.jpg) Kasper Żelechowski (autoportret sprzed 1923) | |
| Data i miejsce urodzenia |
5 stycznia 1863 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 lutego 1942 |
| Narodowość |
polska |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
| |
Kasper Żelechowski (ur. 5 stycznia 1863 w Kleczy Dolnej, zm. 8 lutego 1942 w Krakowie) – polski malarz, poeta, fotograf i pamiętnikarz.
Życiorys
W latach 1879–1888 i 1893–1894 studiował w Krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych był uczniem Jana Matejki na wydziale kompozycji, studiował także w Akademii monachijskiej w latach 1888–1890 pod kierunkiem Karla Rauppa.
Malował wiele portretów, pejzaże, a także sceny rodzajowe, niekiedy zabarwione treściami polityczno-społecznymi, oraz kompozycje z elementami fantastyki, osnute na motywach baśni i podań ludowych. Był jednym ze współtwórców Panoramy Tatr (1895) eksponowanej w Warszawie. Współpracował z krakowskim kabaretem „Zielony Balonik”. Po studiach zamieszkał na stałe w Krakowie, gdzie pracował i prowadził działalność wystawienniczą. Często prezentował je w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Wziął udział w Wystawie Sztuki Krakowskiego Związku Artystów Plastyków, jaka odbyła się w 1924 roku w Lublinie, oraz w 1929 roku w wystawie autoportretów w Krakowie. Jako były legionista i członek Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” brał też udział w kilku wystawach poświęconych sztuce Legionów, m.in. w wystawach w Krakowie (1916) oraz w Warszawie (1917).
Żelechowski krótko prowadził zakład fotograficzny w Krakowie przy ulicy Podwale 14. Zasłynął jako autor zdjęć portretowych, w tym Włodzimierza Przerwy-Tetmajera z 1892 roku. Zakład Kaspra Żelechowskiego przejął w 1896 roku Alojzy Olma.
11 listopada 1937 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[1].
Zmarł 8 lutego 1942 roku w Krakowie. Pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera XXXV-płd-5)[2].
Wybrane dzieła
- Wywłaszczenie (1888)
- Róże w wazonie (1914)
- Półakt kobiecy (1927)
- Portret Góralki (1920, 1934)
- Portret Heleny Ożegalskiej (1912)
- Portret Włodzimierza Przerwy-Tetmajera (1892)
- Portret kobiety na tle pejzażu
- Strach
- Nędza
- Dożynki
- Zgliszcza
- Dziewczynka
- Wiejskie dzieci na łące
Życie prywatne
Miał syna Włodzimierza, poetę i prozaika[3].
Przypisy
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu sztuki”.
- ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych , zck-krakow.pl .
- ↑ Lyszczyna i Rott 2007 ↓, s. 157.
Bibliografia
- Jacek Lyszczyna, Dariusz Rott (red.), Słownik pisarzy śląskich., t. 2, Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach nr 2524, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2007, ISBN 978-83-226-1650-5 (pol.).
- Wielka encyklopedia malarstwa polskiego, Wydawnictwo Kluszczyński, Kraków 2011, ISBN 978-83-7447-118-3.