Katedra Świętej Zofii w Żytomierzu
W następnym artykule Katedra Świętej Zofii w Żytomierzu zostanie omówiony z różnych perspektyw, aby zapewnić kompleksową i szczegółową analizę na ten temat. Zbadane zostaną jego pochodzenie, ewolucja, wpływ na społeczeństwo i możliwe przyszłe implikacje. Na tych stronach będziemy starali się zapewnić czytelnikowi pełną i zaktualizowaną wizję Katedra Świętej Zofii w Żytomierzu, rzucając światło na jego najważniejsze aspekty oraz zapewniając jasny i obiektywny przegląd. Bez wątpienia ten artykuł będzie źródłem wiedzy i refleksji dla osób zainteresowanych wejściem w świat Katedra Świętej Zofii w Żytomierzu.
| katedra | |||||||||||||||||||
 Katedra św. Zofii | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Żytomierza  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie obwodu żytomierskiego  | |||||||||||||||||||
 50°15′18″N 28°39′16″E/50,255000 28,654444
| |||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||
Katedra Świętej Zofii[1] (ukr. Катедральний собор св. Софії) – rzymskokatolicka katedra diecezji kijowsko-żytomierskiej w Żytomierzu na Ukrainie.
Historia
Świątynia została wybudowana w latach 1746–1748 z fundacji biskupa Samuela Jana Ożgi.
Po pożarze w 1768 świątynia została przebudowana na trójnawową w stylu klasycystycznym pod nadzorem biskupa łucko-żytomierskiego Kacpra Kazimierza Cieciszowskiego. Świątynia jest obecnie budowlą eklektyczną z zachowanym barokowym wnętrzem.
W czasach sowieckich była zamknięta dla wiernych, przez kilka lat, kiedy księży zabierano do aresztu i zsyłano do łagrów. W tym czasie wierni gromadzili się na nabożeństwach. To bohaterska postawa, modlitwa, głęboka wiara sprawiły, że katedra ocalała, a księża (Jankowski, Szczypta) wracali do wiernych. W latach 50. i do lat 90. liczne zgromadzenie wiernych, na niedzielnej mszy, zajmowało cały płac przed świątynią, i to zaledwie kilkaset metrów od gmachu wojewódzkiego komitetu rządzącej partii komunistycznej. Oprawcy reżimu komunistycznego nie potrafili pokonać wiary. W katedrze odbywały się msze, nabożeństwa, katechizacja, chrzest, udzielano ślubów. Na święta na mszę byli zapraszani wierni innych wyznań: kościołów prawosławnych i protestanckich. Według tradycji jeden z zaproszonych dostojników – wygłaszał kazanie nawołując do pojednania.[potrzebny przypis]
Od 1991 katedra przywróconej i poszerzonej diecezji.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Polski egzonim przyjęty na 121. posiedzeniu KSNG.