W tym artykule zbadamy fascynujący świat Katedra Notre Dame w Luksemburgu, temat, który z biegiem czasu przykuł uwagę wielu osób. Od jego początków po najnowsze badania i trendy – zagłębimy się w szczegółową analizę Katedra Notre Dame w Luksemburgu i wszystkiego, co obejmuje. Na tych stronach odkryjemy wiele aspektów i perspektyw związanych z Katedra Notre Dame w Luksemburgu, a także opinie i doświadczenia ekspertów w tej dziedzinie. Zajmiemy się jego wpływem na społeczeństwo, możliwymi konsekwencjami dla przyszłości i możliwymi praktycznymi zastosowaniami, które można wyciągnąć z jego badań. Przygotuj się na ekscytującą podróż odkrywczą dotyczącą Katedra Notre Dame w Luksemburgu i wszystkiego, co go otacza.
katedra | |||||||||
![]() | |||||||||
Państwo | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||
Wyznanie | |||||||||
Kościół | |||||||||
Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie miasta Luksemburg ![]() | |||||||||
Położenie na mapie Luksemburga ![]() | |||||||||
Położenie na mapie dystryktu Luksemburg ![]() | |||||||||
![]() | |||||||||
Strona internetowa |
Katedra Notre Dame w Luksemburgu (luks. Kathedral Notre-Dame, fr. Cathédrale Notre-Dame, niem. Kathedrale unserer lieben Frau) – rzymskokatolicka katedra w mieście Luksemburg. Pierwotnie kościół jezuicki, którego budowę zapoczątkowano w 1613. Miejsce pochówku władców Luksemburga[1].
Świątynia jest przykładem architektury późnogotyckiej, chociaż posiada również renesansowe elementy i ozdoby. W końcu XVIII wieku otrzymała cudowny obraz Maria Consolatrix Afflictorum, świętej patronki miasta i narodu[1][2].
Ok. 50 lat później świątynię konsekrowano jako kościół pw. Najświętszej Maryi Panny i w 1870 została podniesiona przez papieża Piusa IX do rangi katedry. Rozbudowano ją w latach 1935–1938[3].
5 kwietnia 1985, podczas prac renowacyjnych, spłonęła zachodnia wieża świątyni. Zniszczony został znajdujący się w niej karylion, przetrwał jedynie dzwon Christ König Bourbon. Odbudowę zakończono 17 października 1985[4]. 7 czerwca 1986 poświęcono nowe dzwony wykonane w Karlsruhe, po raz pierwszy uruchomiono je 10 lipca 1986[5].
Na katedralnym cmentarzu znajduje się Narodowy Pomnik Oporu i Deportacji, którego centralną częścią jest brązowa statua wykonana przez XX-wiecznego luksemburskiego rzeźbiarza Luciena Wercolliera, znana jako „Więzień polityczny”.