Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Neapolu

Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Cattedrale di Santa Maria Assunta
	Archikatedra
	; Fasada katedry
Państwo	Włochy
Region	Kampania
Miejscowość	Neapol
Adres	Via Duomo 147, 80138 Napoli
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki (łaciński)
Archidiecezja	Neapolu
Wezwanie	Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Wspomnienie liturgiczne	15 sierpnia
	Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie	św. Januarego
Historia
Data powołania	1294
Data rozpoczęcia budowy	1299
Data zakończenia budowy	1314
Dane świątyni
Styl	gotyk (korpus nawowy), neogotyk (fasada)
Architekt	Enrico Alvino (fasada)
Świątynia; • wysokość; • długość	; 48 m; 100 m
Liczba naw	3
	Położenie na mapie Neapolu Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
	Położenie na mapie Włoch Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
	Położenie na mapie Kampanii Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
	40°51′09″N 14°15′35″E/40,852500 14,259722
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (wł. Cattedrale di Santa Maria Assunta), również duomo di Napoli lub katedra św. Januarego (wł. Cattedrale di San Gennaro) – rzymskokatolicka świątynia znajdująca się we włoskim mieście Neapol. Siedziba archidiecezji Neapolu.

Historia

W czasach greckich na miejscu obecnego kościoła znajdowała się świątynia Apolla, a przed wzniesieniem katedry stały tu dwie bazyliki – pw. św. Restytuty i św. Stefanii^[1]. Budowa katedry została zlecona przez Karola II Andegaweńskiego w 1294. Do budowy przyczynił się również biskup Benewentu, bł. Jakub z Viterbo^[2]. Bazylikę św. Stefanii rozebrano, a bazylika św. Restytuty stała się kaplicą boczną nowo wznoszonej katedry^[3]. Budowa trwała w latach 1299-1314^[4]. Fasada została zniszczona podczas trzęsienia ziemi w 1349^[3]. W 1526 dobudowano kaplicę boczną pw. św. Januarego^[2], a pod koniec XIX wieku fasadę przebudowano według projektu Enrica Alvina w stylu neogotyckim^[5].

Architektura i wyposażenie

Świątynia gotycka, trójnawowa, długa na 100 i wysoka na 48 metrów^[4]. Wysoką na 35 metrów nawę główną zdobi XVII-wieczny, kasetonowy strop, na którym znajduje się 5 obrazów autorstwa Girolama Imparata. Do filarów przymocowane są popiersia pierwszych 16 biskupów Neapolu, wykonane między XVII a XVIII wiekiem^[5]. Do korpusu nawowego dobudowanych jest 10 kaplic bocznych, po 5 z każdej strony. W kaplicy św. Januarego przechowywane są relikwie tegoż świętego. Świątynię zdobią również 85-rejestrowe organy z ponad 5000 piszczałek^[2].