W następnym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Kayla Barron. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie – zbadamy wszystkie aspekty tego interesującego tematu. Odkryjemy jego wpływ na społeczeństwo, jego wpływ w różnych obszarach i ewolucję na przestrzeni czasu. Przy szerokim i szczegółowym podejściu przeanalizujemy jego różne aspekty, aby zaoferować pełną i wzbogacającą panoramę. Dołącz do nas w tej podróży pełnej wiedzy i odkryć na temat Kayla Barron.
Kayla Jane Barron (ur. 19 września 1987 w Pocatello w stanie Idaho[1][2]) – amerykańska oficer okrętu podwodnego, astronautka NASA[3].
Urodziła się w Pocatello w Idaho, ale przeprowadziła się do Richland w stanie Waszyngton, które uznaje za rodzinne miasto[4].
W 2006 roku ukończyła Richland High School, a następnie udała się na studia do Akademii Marynarki Wojennej w Maryland. W 2010 ukończyła tę uczelnię zdobywając tytuł naukowy licencjatu z przedmiotu systems engineering[4]. Rok później ukończyła kierunek nuclear engineering jako Gates Cambridge Scholar na uczelni University of Cambridge w Anglii, zdobywając tam tytuł magistra[4]. W ramach dyplomu badała modelowanie cyklu paliwowego w reaktorach jądrowych zasilanych torem[2].
W 2010, zaraz po licencjacie, została powołana na oficerkę marynarki wojennej i kontynuowała edukację. Po przejściu szkolenia dla oficerów okrętów podwodnych została przydzielona na USS Maine (okręt podwodny typu Ohio). Barron jest jedną z pierwszych kobiet w gronie oficerów okrętów podwodnych[4]. Podczas służby pełniła rolę Flag Aide dla Superintendent at the Naval Academy.
W czerwcu 2017 została wybrana na kandydatkę na astronautkę w ramach NASA Astronaut Group 22[5][4]. W sierpniu rozpoczęła dwuletnie szkolenie[4]. 10 stycznia 2020 odbyła się oficjalna ceremonia w Johnson Space Center, podczas której otrzymała uprawnienia astronauty w ramach programu Artemis[6]. Jest również częścią zespołu Artemis, który ma polecieć na Księżyc i zbudować na nim pierwszą bazę kosmiczną w 2024 roku[7].
W latach 2021–2022 wzięła udział w 66. i 67. ekspedycji na Międzynarodową Stację Kosmiczną. Pełniła tam funkcję inżyniera pokładowego[8]. W trakcie misji wykonała dwa spacery kosmiczne (EVA).
Loty kosmiczne, w których uczestniczyła Kayla Barron | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Lp. | Data startu | Statek kosmiczny | Data lądowania | Statek kosmiczny | Funkcja | Czas trwania |
1 | 11 listopada 2021 | SpaceX Crew-3 | 6 maja 2022 | SpaceX Crew-3 | Inżynier pokładowy | 176 dni 02 godzin 39 minut 29 sekund[8] |
Łączny czas spędzony w kosmosie — 176 dni 2 godzin 39 minuty i 29 sekund[8] |
2 grudnia 2021 wzięła udział w swoim pierwszym spacerze kosmicznym. Jej partnerem był Thomas Marshburn. Trwał on 6 godzin 32 minuty. Wymienili popsutą antenę do komunikacji[potrzebny przypis].
15 marca 2022 wzięła udział w drugim spacerze kosmicznym. Jej partnerem był wówczas Raja Chari. Trwał on 6 godzin 54 minuty. Zainstalowali wsporniki i rozpórki wspierające przyszłą instalację ISS Roll-Out Solar Array (iROSA)[potrzebny przypis].
Żona Toma Barrona z Nowego Jorku[2]. Jej rodzice, Scott i Lauri Sax mieszkają w Richland[2]. Jej hobby to: hiking, bieganie i czytanie książek[2].