Kazimierz Kamiński (aktor)

W tym artykule poruszymy kwestię Kazimierz Kamiński (aktor), która dzisiaj staje się coraz bardziej aktualna. Od momentu powstania Kazimierz Kamiński (aktor) wzbudził duże zainteresowanie w różnych sektorach, wywołując debaty i kontrowersje wokół jego wpływu społecznego, gospodarczego i kulturowego. W tym sensie niezbędna jest dogłębna analiza różnych aspektów związanych z Kazimierz Kamiński (aktor), a także jego implikacji na poziomie globalnym. Podobnie będzie starał się przedstawić wszechstronną i obiektywną wizję tego tematu, dostarczając kluczowych informacji, które pozwolą czytelnikowi zrozumieć jego dzisiejsze znaczenie i zakres.

Ten artykuł dotyczy aktora Kazimierza Kamińskiego. Zobacz też: inne postaci noszące imię i nazwisko „Kazimierz Kamiński”.
Kazimierz Kamiński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1865
Warszawa

Data i miejsce śmierci

9 września 1928
Warszawa

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Tablica pamiątkowa na fasadzie kamienicy przy rzy ul. Wiejskiej 21 w Warszawie
Grób Kazimierza Kamińskiego na cmentarzu Powązkowskim

Kazimierz Kamiński (ur. 1 marca 1865[1] w Warszawie, zm. 9 września 1928[2] tamże) – polski aktor i reżyser.

Życiorys

Kariera aktorska rozpoczęła się od występów od roku 1884 na scenie ogródkowej „Eldorado” w Warszawie oraz w wielu zespołach teatralnych na polskiej prowincji, później także w Odessie, Petersburgu (1891) i Chicago (1892). W latach 1893–1901 pracował w Krakowie, a w latach 1901–1904 we Lwowie. W roku 1908 zaczął występować w Warszawie (m.in. w Teatrze Rozmaitości i Teatrze Narodowym).

Uznawany za jednego z najwybitniejszych polskich aktorów. Jego kreacje poprzedzała szczegółowa analiza psychologiczna. Jako pierwszy zastosował realizm gry aktorskiej w pełnym rozumieniu tego słowa.

Jako aktor odznaczał się wybitną inteligencją i niezwykłą starannością w opracowaniu ról, z których stwarzał prawdziwe arcydzieła sztuki scenicznej, zwłaszcza w zakresie dramatu psychologicznego.

Pracując w krakowskim Teatrze Miejskim stworzył m.in. rolę Stańczyka w „Weselu” Wyspiańskiego. Dla tego samego autora stał się „przyczyną” stworzenia studium o „Hamlecie”, Bajdalski w „Panu Damazym”, król w „Mazepie”, kardynał w „Don Carlosie”, Mefisto w „Fauście”, „Bogaty wujaszek” Kalwersa, Łącki w „Złotem runie”, „Fryderyk Wielki” Nowaczyńskiego i in.

W Warszawie reżyserował m.in. Głupiego Jakuba Tadeusza Rittnera (1920) i Mazepę Juliusza Słowackiego (1924).

2 maja 1924 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].

Kazimierz Kamiński został pochowany na cmentarzu Powązkowskim[4] (kwatera 20-6-17)[5].

Upamiętnienie

  • We wrześniu 1978 na kamienicy przy ul. Wiejskiej 21, w której mieszkał i zmarł Kazimierz Kamiński, odsłonięto tablicę pamiątkową[6].

Przypisy

  1. ↑ Akta stanu cywilnego parafii Rzymskokatolickiej Nawiedzenie NMP w Warszawie. Akt urodzenia 231/1865
  2. ↑ Akta stanu cywilnego parafii Rzymskokatolickiej św. Aleksandra w Warszawie. Akt zgonu 436/1928
  3. ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 25.
  4. ↑ Pogrzeb Kamińskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 5, nr 212 z 15 września 1928. 
  5. ↑ Cmentarz Stare Powązki: KAZIMIERZ KAMIŃSKI, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne .
  6. ↑ Stanisław Ciepłowski: Napisy pamiątkowe w Warszawie XVII-XX w. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 243. ISBN 83-01-06109-X.

Bibliografia

  • Zofia Jasińska, Żywot Kazimerza Kamińskiego, Warszawa, 1976, Państwowy Instytut Wydawniczy.

Linki zewnętrzne