Kazimierz Rafał Chłapowski

W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Kazimierz Rafał Chłapowski i jego implikacje w dzisiejszym społeczeństwie. Od jego początków do dzisiejszego wpływu, przeanalizujemy różne aspekty związane z Kazimierz Rafał Chłapowski i jego znaczeniem w różnych obszarach. Poprzez dokładne badania i analizy będziemy starali się lepiej zrozumieć rolę, jaką odgrywa Kazimierz Rafał Chłapowski w naszym życiu i jak wpływa na sposób, w jaki myślimy, działamy i odnosimy się do otaczającego nas świata. Dodatkowo dokładnie przeanalizujemy opinie ekspertów i aktualne trendy dotyczące Kazimierz Rafał Chłapowski, aby zapewnić kompleksowy i aktualny pogląd na ten niezwykle istotny temat.

Kazimierz Rafał Chłapowski
Data i miejsce urodzenia

6 stycznia 1872
Kopaszewo

Data i miejsce śmierci

26 sierpnia 1923
Poznań

Poseł na Sejm I kadencji (II RP)
Okres

od 1922
do 26 sierpnia 1923

Odznaczenia
Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych
Krzyż Wojenny za Zasługi Cywilne

Kazimierz Rafał Chłapowski (ur. 6 stycznia 1872 w Kopaszewie, zm. 26 sierpnia 1923 w Poznaniu) – polski działacz polityczny, urzędnik, poseł na Sejm I kadencji w II RP.

Życiorys

Syn Kazimierza (działacza społecznego) i Anny z Chłapowskich, brat Mieczysława, brat stryjeczny Alfreda. Ukończył gimnazjum w Chyrowie, następnie studiował prawo w Wiedniu, Paryżu i na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1894–1895 odbył obowiązkową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej Armii, w charakterze jednorocznego ochotnika. Na stopień kadeta rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1896 i przydzielony w rezerwie do 2 Galicyjskiego Pułku Ułanów w Tarnowie[1]. Na stopień podporucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1898[2]. W 1903 został przeniesiony do cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej i przydzielony do Pułku Ułanów Obrony Krajowej Nr 2 we Lwowie[3]. W 1914 pozostawał w ewidencji c. k. Obrony Krajowej[4].

Pracował jako urzędnik w Namiestnictwie Kolejowym we Lwowie, później w starostwie w Białej i Samborze; był starostą w Przeworsku (1913–1918) i Białej (1918–1919). W 1916 otrzymał tytuł honorowego obywatelstwa miasta Przeworska[5].

W 1919 pełnił funkcję inspektora administracyjnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych na obszar byłego Królestwa Kongresowego. W 1920 jako ochotnik służył w Wojsku Polskim w czasie wojny z Rosją (jako referent prasowy w Okręgowym Inspektoracie Armii Ochotniczej przy Dowództwie Okręgu Generalnego Poznań i oficer łącznikowy Inspektoratu z władzami cywilnymi)[6]. Od 1920 prowadził majątek ziemski w powiecie Grodzisk. Kierował Poznańską Spółką Okowicianą.

W 1922 został wybrany na posła na Sejm I kadencji w Rzeszowie. W Sejmie był członkiem komisji administracyjnej i komisji prawniczej. Zmarł 26 sierpnia 1923 w Poznaniu[7]. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu podporucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 142. lokatą w korpusie oficerów rezerwy jazdy[8]. Posiadał przydział w rezerwie do 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich w Lesznie[9][7].

Ordery i odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Schematismus 1897 ↓, s. 642, 709.
  2. ↑ Schematismus 1899 ↓, s. 649, 717.
  3. ↑ Schematismus 1904 ↓, s. 574, 595.
  4. ↑ a b c Schematismus 1914 ↓, s. 330.
  5. ↑ Kronika. „Głos Rzeszowski”, s. 3, Nr 28 z 2 lipca 1916. 
  6. ↑ Obrona Państwa 1923 ↓, s. 125–126.
  7. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 71 z 26 lipca 1924, s. 409.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 708.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 634.
  10. ↑ Kronika. Odznaczenia. „Głos Rzeszowski”, s. 4, Nr 16 z 22 kwietnia 1917. 

Bibliografia