W obszarze Kelly Liggan zawsze było ciągłe i rosnące zainteresowanie. Niezależnie od tego, czy chodzi o jego znaczenie w historii, wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, czy wpływ na różne aspekty życia codziennego, Kelly Liggan przyciągnął uwagę zarówno naukowców, ekspertów, jak i entuzjastów. Przez lata był on szczegółowo omawiany i analizowany, próbując lepiej zrozumieć jego znaczenie i rolę w świecie. W tym artykule zbadamy różne aspekty i perspektywy Kelly Liggan, badając jego ewolucję w czasie i jego dzisiejszy wpływ. Dodatkowo dokonamy przeglądu najnowszych badań na ten temat, starając się rzucić światło na nowe trendy i postępy, które zachodzą w dziedzinie Kelly Liggan.
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
5 lutego 1979 |
Zakończenie kariery |
2010 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
0 WTA, 4 ITF |
Najwyżej w rankingu |
181 (15 września 2003) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
1 WTA, 7 ITF |
Najwyżej w rankingu |
113 (15 września 2003) |
Wimbledon |
2R (2004) |
US Open |
2R (2003) |
Kelly Liggan (ur. 5 lutego 1979 w Dublinie) – irlandzka tenisistka.
Zawodniczka występująca głównie w turniejach cyklu ITF. W 1996 roku wygrała swój pierwszy mecz w tego typu rozgrywkach, w Portugalii, pokonując w pierwszej rundzie turnieju kwalifikacyjnego reprezentantkę gospodarzy Angelę Cardoso. Dopiero po czterech latach, w roku 2000, odniosła tryumf wygrywając niewielki (10 000 $) turniej w Montrealu, pokonując w finale gry singlowej Amerykankę Jennifer Embry. W sumie w turniejach tej rangi wygrała cztery turnieje singlowe i siedem deblowych.
W zawodach cyklu WTA zadebiutowała w 2001 roku na Hawajach, gdzie do turnieju głównego przebiła się z kwalifikacji, by w pierwszej rundzie przegrać z Katariną Srebotnik. W 2002 roku wygrała swój jedyny mecz w turnieju głównym w grze singlowej, w Tokio, gdzie jako kwalifikantka pokonała w pierwszej rundzie Rikę Fujiwarę z Japonii. Większy sukces odniosła w grze deblowej, wygrywając jedyny turniej karierze w Tajlandii w 2002 roku. W turniejach wielkoszlemowych nie wystąpiła nigdy w turnieju głównym w grze singlowej, natomiast w deblu wystąpiła dwukrotnie, w 2003 roku w Australian Open (w parze z Angelique Widjaja) i w 2004 w Wimbledonie (w parze z Arantxą Parra Santonją). W obu przypadkach zakończyła udział na pierwszej rundzie.
Reprezentowała również swój kraj w rozgrywkach Pucharu Federacji.
W 2010 roku, z powodu kontuzji nadgarstka zakończyła karierę zawodową.
Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
1. | 25/06/2000 | ![]() |
ITF | 10 000 | twarda | ![]() |
6:3, 6:2 |
2. | 02/07/2000 | ![]() |
ITF | 10 000 | ziemna | ![]() |
7:5, 6:0 |
3. | 06/08/2006 | ![]() |
ITF | 25 000 | twarda | ![]() |
6:1, 6:3 |
4. | 13/08/2006 | ![]() |
ITF | 25 000 | twarda | ![]() |
6:0, 7:6 |
Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Partnerka | Finalistki | Wynik | |
1. | 04/11/2002 | ![]() Pattaya Women’s Open |
Kategoria V | 110 000 | twarda | ![]() |
![]() ![]() |
7:5, 7:6 |