W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Kepler-413. W całej historii Kepler-413 był tematem bardzo interesującym dla wielu ludzi, ponieważ wywarł znaczący wpływ w różnych obszarach społeczeństwa. Od swoich początków do dnia dzisiejszego Kepler-413 był przedmiotem debaty, badań i podziwu, a w tym artykule zbadamy jego wpływ na różne aspekty życia codziennego. Poprzez szczegółową i przemyślaną analizę postaramy się rzucić światło na wiele aspektów Kepler-413 i jego znaczenie we współczesnym świecie. Przygotuj się na odkrycie fascynujących rzeczy, o których być może nie wiedziałeś o Kepler-413!
| Gwiazdozbiór | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja |
19h 14m 02,549s[1] | ||||
| Deklinacja |
+51° 09′ 44,9″[1] | ||||
| Odległość | |||||
| Wielkość obserwowana | |||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||
| Rodzaj gwiazdy |
układ podwójny – gwiazdy ciągu głównego (pomarańczowy i czerwony karzeł)[2] | ||||
| Typ widmowy | |||||
| Masa | |||||
| Promień | |||||
| Gęstość |
1755 / 4770 kg/m³[4] | ||||
| Metaliczność |
-0,2 / ?[1] | ||||
| Wielkość absolutna | |||||
| Temperatura |
4700 / 3463 K[1] | ||||
| Charakterystyka orbitalna | |||||
| Okres orbitalny |
10,116146 dni[4] | ||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||
| |||||
Kepler-413 – układ binarny gwiazd położony w gwiazdozbiorze Łabędzia w odległości około 2300 lat świetlnych[2]. Na układ składają się dwie gwiazdy ciągu głównego (Kepler-413 A i Kepler-413 B), które krążą wokół wspólnego środka masy w ciągu 10,11 dni[4].
Układ podwójny Kepler-413 składa się z dwóch gwiazd ciągu głównego, sklasyfikowane jako pomarańczowy i czerwony karzeł[2]. Gwiazdy te mają 0,82 i 0,54 masy Słońca i 0,77 i 0,48 promienia Słońca[1] i okrążają się wzajemnie wokół wspólnego środka masy w okresie 10,11 dni[4]. System ten jest zmienną zaćmieniową typu Algol[5].
Układ planetarny gwiazdy podwójnej Kepler-413 składa się z jednej znanej nam planety Kepler-413 (AB) b. Jest to planeta okołopodwójna[1][4], gdyż krąży ona wokół obu składników gwiazdy podwójnej. Jej okres orbitalny wynosi 66,3 dni, a jej masa jest 67-krotnie większa od masy Ziemi[1][4].
| Planeta | Masa |
Promień |
Okres |
Półoś wielka |
Mimośród |
Inklinacja |
Rok odkrycia |
| b | 67 +22−21 | 4,347 ± 0,099 | 66,262 | 0,3553 | 0,1181 | 89,929 | 2013 |
|---|
Układ planetarny Kepler-413 składa się z dwóch gwiazd posiadających jedynie 82% i 54% masy Słońca. Jaśniejsza gwiazda posiada typ widmowy K, a jej ciemniejszy towarzysz posiada typ widmowy M. Przeprowadzono liczne symulacje numeryczne formowania się planet okołopodwójnych m.in. wokół systemu Kepler-413 w celu sprawdzenia, czy system ten może zawierać planety skaliste w swojej ekosferze. Właściwości fizyczne gwiazd tego układu skutkują tym, że system posiada bardzo wąską ekosferę, a planeta Kepler-413b znajduje się na jej wewnętrznej krawędzi, przez co duża ilość materii z wewnętrznej części dysku protoplanetarnego zostaje wyrzucona już w pierwszych chwilach przeprowadzanych symulacji. Planety skaliste mogą się więc formować w dalszych częściach układu, przez co w większości symulacji planety te powstawały zwykle poza ekosferą. W niektórych przypadkach jednak system był w stanie pomieścić planetę podobną do Ziemi wewnątrz ekosfery, ale jednak blisko jej zewnętrznej krawędzi. Te przypadki występują jednak kiedy system posiada mniej masywny tzw. embrion planetarny i mniej masywny dysk protoplanetarny w swojej wewnętrznej części[6].