Kepler-47

Kepler-47

Orbity znanych planet wokół centralnej pary gwiazd
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór	Łabędź
Rektascensja	19h 41m 11,498s[1]
Deklinacja	+46° 55′ 13,71″[1]
Paralaksa (π)	0,000948 ± 0,000029″[1]
Odległość	3440 ± 110 ly 1055 ± 33 pc
Wielkość obserwowana (pasmo G)	15,1626 ± 0,0007m[1]
Ruch własny (RA)	−3,494 ± 0,057 mas/rok[1]
Ruch własny (DEC)	−10,065 ± 0,055 mas/rok[1]
Charakterystyka fizyczna
Masa	A: 1,043 ± 0,055 M☉ B: 0,362 ± 0,013[2] M⊙
Promień	A: 0,964 ± 0,017 R☉ B: 0,3506 ± 0,0063[2] R⊙
Jasność	A: 0,840 ± 0,067 L⊙ B: 0,014 ± 0,002 L☉[2]
Temperatura	A: 5636 ± 100 K B: 3357 ± 100[2]
Charakterystyka orbitalna
Krąży wokół	wspólnego środka masy
Półoś wielka	0,0836 ± 0,0014[2] au
Okres orbitalny	7,44837695 ± 2,1×10−7[2] d
Mimośród	0,0234 ± 0,0010[2]
Alternatywne oznaczenia
2MASS: J19411149+4655136 KOI-3154, KOI-7273, TIC 271548206
Multimedia w Wikimedia Commons

Kepler-47 – gwiazda podwójna w gwiazdozbiorze Łabędzia. Według pomiarów sondy Gaia z 2018 roku znajduje się w odległości ok. 3400 lat świetlnych od Słońca. Jest to gwiazda zmienna zaćmieniowa, która ma układ planetarny, składający się z trzech znanych planet pozasłonecznych, odkrytych przez Kosmiczny Teleskop Keplera.

Układ podwójny gwiazd tworzą gwiazda podobna do Słońca, Kepler-47 A i słabszy od niej czerwony karzeł Kepler-47 B. Kepler-47 A ma masę równą masie Słońca (z dokładnością do niepewności) i nieznacznie mniejszy promień (96% promienia Słońca), temperaturę ok. 5640 K i jasność równą 84% jasności Słońca. Kepler-47 B to mniejsza gwiazda, ma 36% masy Słońca i 35% jego promienia; jego temperatura jest znacznie niższa, równa ok. 3360 K, a jasność to tylko ok. 1,4% jasności Słońca^[2].

Gwiazdy krążą po ciasnych orbitach wokół wspólnego środka masy, okrążając go w czasie ok. 7,5 doby. Średnia odległość między gwiazdami to 0,0836 au (12,5 mln km)^[2].

Planety w tym układzie są planetami okołopodwójnymi (planetami typu P), czyli orbitują wokół obu gwiazd układu^[3].

Pierwsza z planet, Kepler-47b o promieniu około 3 razy większym od promienia Ziemi, obiega układ centralny gwiazd w czasie krótszym niż 50 dni. Druga, Kepler-47c jest gazowym olbrzymem nieco większym od Neptuna, obiega swoje gwiazdy w okresie 303 dni. Krąży w obrębie ekosfery układu i może być pokryta gęstymi chmurami wodnymi^[4].

Obydwie planety zostały odkryte metodą tranzytową. Obserwacje tranzytów planet w układach wielokrotnych są trudniejsze niż w przypadku jednej gwiazdy centralnej, ze względu na zmieniające się położenia gwiazd, z czego wynikają zmienne czasy przejść planet na tle tarczy lub tarcz gwiazd^[4].

W 2019 roku odkryta została trzecia planeta, Kepler-47d. Jest ona większa od dwóch wcześniej znanych, co było zaskoczeniem dla odkrywców. Ze względu na zmiany płaszczyzn orbit planet układu, wywołane grawitacją obu gwiazd, tranzyty tej planety były początkowo słabiej widoczne, a z czasem stały się głębsze i łatwiejsze do wykrycia^[3].

• Kepler-16b