W dzisiejszym świecie Kierownictwo Badań nad Początkami Państwa Polskiego jest tematem ciągłej debaty i analiz. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie w historii, wpływ na kulturę czy znaczenie na polu naukowym, Kierownictwo Badań nad Początkami Państwa Polskiego zajmuje ważne miejsce w programie dyskusji. Od czasów starożytnych do współczesności Kierownictwo Badań nad Początkami Państwa Polskiego budził zainteresowanie i ciekawość ludzkości, wywołując głębokie refleksje i prowokując do nieustannych badań. W tym artykule zbadamy różne aspekty Kierownictwo Badań nad Początkami Państwa Polskiego, odkrywając jego liczne aspekty i znaczenie w bieżącym kontekście.
Kierownictwo Badań nad Początkami Państwa Polskiego, instytucja powołana zarządzeniem Ministra Kultury i Sztuki z 3 kwietnia 1949 r. przy ówczesnej Naczelnej Dyrekcji Muzeów i Ochrony Zabytków. Na jego czele stał Aleksander Gieysztor. Kierownictwo miało koordynować prace badawcze stanowisk archeologicznych z okresu plemiennego i wczesnopiastowskiego. W 1954 r. funkcje Kierownictwa przejął Instytut Historii Kultury Materialnej Polskiej Akademii Nauk.
Przed powstaniem KBnPPP, środowiska archeologiczne postulowały utworzenie Instytutów Badań Starożytności Słowiańskich przy uniwersytetach. IBSS w Poznaniu powstał 4 września 1945; kierował nim Józef Kostrzewski, a jego zastępcą był Zdzisław Rajewski. Placówka ta już w lipcu 1946 podjęła wykopaliska w Biskupinie, w 1947 w Poznaniu i Gnieźnie, a w 1948 r. w Kruszwicy.