Kinezyterapia

Temat Kinezyterapia był przedmiotem debaty i kontrowersji w całej historii. Od swoich początków do dnia dzisiejszego Kinezyterapia odgrywał istotną rolę w różnych aspektach społeczeństwa. W tym artykule zbadamy różne aspekty i perspektywy Kinezyterapia, analizując jego wpływ na kulturę, politykę, ekonomię i inne obszary. Dodatkowo przyjrzymy się aktualnym trendom związanym z Kinezyterapia i jego wpływem na współczesny świat. Poprzez wyczerpującą analizę staramy się rzucić światło na znaczenie i znaczenie Kinezyterapia w obecnym kontekście, zapewniając kompleksową i aktualną wizję tego bardzo istotnego tematu.

Kinezyterapia (gr. kinesis – ruch) – leczenie ruchem, gimnastyka lecznicza. Podstawą tej dziedziny fizjoterapii są ćwiczenia ruchowe. Ruch staje się środkiem leczniczym, mającym wpływ na cały organizm. Zadaniem kinezyterapii jest maksymalne usunięcie niesprawności fizycznej i przygotowanie do dalszej rehabilitacji, np. społecznej.

Kinezyterapia dzieli się na miejscową i ogólną. Miejscowa – dotyczy bezpośrednio narządu zmienionego chorobowo, składają się na nią:

  • ćwiczenia bierne – wykonywane przez kinezyterapeutę lub aparat CPM (Continuous Passive Motion – ciągły bierny ruch) bez czynnego udziału chorego;
  • ćwiczenia izometryczne – czynne napinanie mięśni bez zmiany ich długości;
  • ćwiczenia czynno-bierne – ruch wykonywany jest biernie natomiast pacjent czynnie rozluźnia mięśnie;
  • ćwiczenia samowspomagane – pacjent siłą mięśni kończyny zdrowej wspomaga pracę osłabionych mięśni;
  • ćwiczenia w odciążeniu – wykonywanie ruchu przy odciążeniu przez terapeutę ćwiczonego odcinka ciała;
  • ćwiczenia czynne;
  • wyciągi;
  • ćwiczenia synergistyczne – pacjent siłą mięśni kończyny zdrowej wspomaga pracę osłabionych mięśni;
  • ćwiczenia oddechowe.

Ogólna – składa się z ćwiczeń części ciała nieobjętych chorobą:

  • ćwiczenia ogólnokondycyjne;
  • ćwiczenia gimnastyki porannej;
  • ćwiczenia w wodzie;
  • sport inwalidów.

Kinezyterapia stosowana jest w schorzeniach i dysfunkcjach narządu ruchu, w zespołach bólowych kręgosłupa, po zabiegach operacyjnych, po udarach mózgu, po zawale serca, a także w okresie ciąży jako przygotowanie do porodu.

Metody kinezyterapeutyczne

Zobacz też