Knabstrup

W tym artykule szczegółowo omówimy Knabstrup, temat, który w ostatnich latach staje się coraz ważniejszy. Knabstrup to temat, który wzbudza zainteresowanie i debatę w różnych obszarach społeczeństwa, od polityki po kulturę popularną. W całym artykule zbadamy wiele aspektów Knabstrup, analizując jego wpływ na codzienne życie ludzi i jego znaczenie w obrazie globalnym. Ponadto zagłębimy się w jego historię, ewolucję i możliwy przyszły rozwój, aby zaoferować kompletną i zaktualizowaną wizję Knabstrup. Celem tego artykułu, od jego początków po przyszłe implikacje, jest rzucenie światła na temat, który w dalszym ciągu przyciąga uwagę osób o różnych profilach i zainteresowaniach.

Ten artykuł dotyczy rasy koni. Zobacz też: miasto w Danii.
Knabstrup wykonujący pesadę pod jeźdźcem.

Knabstrup – gorącokrwista rasa koni pochodząca z Danii o charakterystycznej, tarantowatej maści[1][2].

Historia

Wielobarwnie umaszczone konie spotyka się już na rysunkach naskalnych z Cro-Magnon sprzed 30 tys. lat i takie właśnie konie były w dawnych czasach najbardziej cenione. Rasa knabstrup została zapoczątkowana w 1808 na bazie klaczy hiszpańskich, u których umaszczenie wielobarwne zdarzało się w XIX w. dość często.

Założycielką rasy knabstrup była hiszpańska klacz Flaebehoppen kupiona przez Villarsa Lunn od rzeźnika o nazwisku Flaebe. Zaźrebiona fryderyksborgiem maści izabelowatej, stała się założycielką linii koni maści tarantowatej, głównie poprzez swego wnuka Mikkela[1][3].

Pokrój

Stary typ knabstrupa był wytrzymałym, kościstym zwierzęciem, inteligentnym, łagodnym i pojętnym. Jego jakość obniżyła się w wyniku nieroztropnego ukierunkowania hodowli na wielobarwność i dziś jest niemal w zaniku. Typ nowszy, zbliżony charakterem do appaloosy, jest zwierzęciem o zupełnie dobrej jakości, dość masywnym, o niejednorodnym umaszczeniu. Wysokość w kłębie: ok. 147-165 cm. Waga 600-800 kg[2].

Przypisy

  1. ↑ a b Susan McBane: Pferde der Welt. Könemann, 1997, s. 172, język niemiecki, ISBN 3-89508-527-8
  2. ↑ a b Knabstrupper: Pferderassen-Portrait. www.fundis-reitsport.de. . (niem.).
  3. ↑ Helena Kholova, Konie, Delta, 1996, s. 122, ISBN 83-7175-116-8.