W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Knistuszki. Zbadamy ich pochodzenie, wkład w społeczeństwo i wpływ na kulturę popularną. Poznamy szczegółowo jego osiągnięcia i wyzwania, a także aktualne trendy, które go otaczają. Knistuszki jest przedmiotem zainteresowania i debaty od długiego czasu, a na tych stronach będziemy starali się rzucić światło na jego znaczenie i znaczenie w różnych obszarach. Od momentu powstania do ewolucji Knistuszki pozostawił niezatarty ślad we współczesnym świecie, a jego wpływ nadal jest powodem do refleksji i analizy.
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja (2019) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego ![]() | |
Położenie na mapie Białorusi ![]() | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. ![]() | |
![]() |
Knistuszki (biał. Кністушкі, Knistuszki; ros. Книстушки, Knistuszki) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie ostrowieckim, w sielsowiecie Gierwiaty, nad Oszmianką.
Część mieszkańców wsi należy do mniejszości litewskiej[2].
W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie wileńskim. Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich. W latach 1920-1922 w składzie Litwy Środkowej.
Od 11 kwietnia 1922[3] leżały w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie wileńsko-trockim[a], do 1 kwietnia 1927 w gminie Worniany, następnie w gminie Michaliszki/Gierwiaty[4][5].
Podczas II wojny światowej działały tu kolaborujące z Niemcami siły litewskie, zarówno samoobrona jak i wojska pod dowództwem gen. Povilasa Plechavičiusa. Toczyły one walki z polską Armią Krajową. 15 kwietnia 1944 samoobrona została rozbrojona przez 9 Oszmiańską Brygadę Armii Krajowej.
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.