Kościół św. Teresy od Jezusa i św. Jana od Krzyża w Krakowie to temat, który przykuł uwagę osób w każdym wieku i o każdym zainteresowaniu. Od wpływu na dzisiejsze społeczeństwo po znaczenie historyczne, Kościół św. Teresy od Jezusa i św. Jana od Krzyża w Krakowie wywołał pełne pasji dyskusje i debaty zarówno wśród ekspertów, jak i fanów. Dzięki szerokiemu wachlarzowi punktów widzenia i opinii, Kościół św. Teresy od Jezusa i św. Jana od Krzyża w Krakowie to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Kościół św. Teresy od Jezusa i św. Jana od Krzyża w Krakowie, odnosząc się do jego wpływu w dzisiejszym świecie i jego znaczenia w różnych kontekstach.
![]() | |||||||||||
kościół konwentualny karmelitanek bosych kościół parafialny | |||||||||||
![]() | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||
Miejscowość | |||||||||||
Adres | |||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Parafia |
św. Teresy od Jezusa i św. Jana od Krzyża | ||||||||||
Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Krakowa ![]() | |||||||||||
Położenie na mapie Polski ![]() | |||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | |||||||||||
![]() |
Kościół św. Teresy od Jezusa i św. Jana od Krzyża – zabytkowy rzymskokatolicki kościół parafialny oraz konwentualny karmelitanek bosych znajdujący się w Krakowie, w dzielnicy II Grzegórzki przy ul. Mikołaja Kopernika 44, na Wesołej.
Zbudowany został w latach 1720–1730 z fundacji kanclerza Jana Szembeka, konsekracji nowej świątyni dokonał w 1730 biskup warmiński Krzysztof Jan Szembek, brat fundatora. W drugiej połowie XVIII w. przeniosły się tutaj z domu zakonnego przy kościele św. Marcina karmelitanki.
Kościół zbudowany jest w stylu barokowym, na planie krzyża greckiego. Skromną fasadę z pilastrami zdobi portal. Przed kościołem wznosi się kolumna marmurowa z 1668. W ołtarzu głównym znajduje się obraz św. Teresy z Avili ofiarowany przez fundatora.
Z kościołem związana jest historia zakonnicy Barbary Ubryk, która po dziwnych zachowaniach, śmiechu na głos w kościele, trwających wiele godzin spowiedziach i napadach egzaltowanej pobożności została zamurowana w celi, w której w nieludzkich warunkach więziona była 21 lat (od 1848 do 1869). Wieść o tym wywołała skandal i rozruchy przeciwko duchowieństwu[2].