Kojšov
W dzisiejszym artykule przeanalizujemy znaczenie Kojšov w naszym obecnym społeczeństwie. Kojšov to problem, który zyskał na znaczeniu w ostatnich latach i który dotyka ludzi w każdym wieku i o każdym kontekście. Dziś istotne jest zrozumienie, jak Kojšov wpływa na nasze życie i otaczający nas świat. W tym artykule omówimy różne perspektywy i badania, które pomogą nam lepiej zrozumieć dzisiejsze znaczenie Kojšov. Od konsekwencji zdrowotnych po wpływ na gospodarkę, Kojšov odgrywa fundamentalną rolę w naszym społeczeństwie i zasługuje na szczegółową analizę.
| |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Kraj | |||
| Powiat | |||
| Starosta |
Anton Bašniar[1] | ||
| Powierzchnia |
31,80[2] km² | ||
| Wysokość |
463 m n.p.m. | ||
| Populacja (2023) • liczba ludności • gęstość |
|||
| Nr kierunkowy |
053 | ||
| Kod pocztowy |
055 52 | ||
| Tablice rejestracyjne |
GL | ||
Położenie na mapie kraju koszyckiego  | |||
Położenie na mapie Słowacji  | |||
| 48°49′20″N 20°59′20″E/48,822222 20,988889 | |||
| Strona internetowa | |||
Kojšov – wieś (obec) na Słowacji położona w kraju koszyckim, w powiecie Gelnica, w historycznym regionie Spisz.
Położenie
Leży w górach, w Rudawach Spiskich, w północnej części Pasma Kojszowskiej Hali (Góry Wołowskie). Zabudowania rozłożone są w niewielkiej kotlince, stanowiącej rozszerzenie wąskiej poza tym doliny Kojšovského potoku. Jedyna droga publiczna, umożliwiająca dojazd do wsi, wiedzie z Jakloviec w dolinie Hnilca doliną wspomnianego Kojšovského potoku (przez Veľký Folkmar).
Historia
Powstał jako osada górników, poszukujących cennych kruszców, już z końcem XIII w. Został założony przez pana sąsiednich Jakloviec. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z roku 1368[5]. W XV w.należał do feudalnego "państwa" z siedzibą na Zamku Spiskim. Na terenie wsi wydobywano rudy żelaza i wypalano węgiel drzewny jako paliwo do pieców hutniczych. Po dosiedleniu w XVIII stuleciu osadnikami pochodzenia wołoskiego wieś stała się ważnym ośrodkiem pasterskim: tutejsze owce wypasano na rozległych polanach w rejonie Kojszowskiej Hali.
Demografia
Według danych z dnia 31 grudnia 2012, wieś zamieszkiwały 732 osoby, w tym 356 kobiet i 376 mężczyzn[6].
W 2001 roku rozkład populacji względem narodowości i przynależności etnicznej wyglądał następująco[7]:
Ze względu na wyznawaną religię struktura mieszkańców kształtowała się w 2001 roku następująco[7]:
- Katolicy rzymscy – 23,79%
- Grekokatolicy – 66,4%
- Ewangelicy – 0,54%
- Prawosławni – 5,51%
- Ateiści – 2,69%
- Nie podano – 0,94%
Źródło: Štatistický úrad Slovenskej republiky
Postacie związane z miejscowością
- W Kojšovie urodził się Juraj Jakubisko (1938-2023), słowacki reżyser, scenarzysta i operator filmowy[9].
Przypisy
- ↑ Lista wybranych wójtów, burmistrzów gmin i miast w wyborach do organów gminy. Štatistický úrad Slovenskej republiky. . (słow.).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. . Ustawienia: om7014rr_obc: 31,80S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. . Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. . Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Statystyki ogólne miejscowości. Statistical Office of the Slovak Republic. . (ang.).
- ↑ Dane statystyczne dotyczące liczby mieszkańców. Štatistický úrad Slovenskej republiky. . . (słow.).
- ↑ a b Statystyki mieszkańców na podstawie spisu statystycznego z roku 2001. Statistical Office of the Slovak Republic. . (ang.).
- ↑ Databáza, Štatistický úrad Slovenskej republiky (słow.).
- ↑ Juraj Jakubisko odišiel do večnosti, zostali nám nesmrteľné filmy , rtvs.sk (słow.).
Bibliografia
- Ďurček Jozef a kolektív: Slovenské rudohorie. Volovské vrchy a Čierna hora. Turistický sprievodca ČSSR č. 30, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1988;
- Volovské vrchy - Košice, Turistická mapa 1:50 000, 3 wydanie, wyd. VKÚ Harmanec 2005, ISBN 80-8042-317-2;
