Komputer nurkowy

W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Komputer nurkowy, analizując jego różne aspekty i istotne aspekty. Od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo – zagłębimy się w historię i jej znaczenie w różnych kontekstach. Dodatkowo zbadamy opinie i perspektywy ekspertów w danej dziedzinie, a także doświadczenia tych, których Komputer nurkowy bezpośrednio dotknął. Poprzez szerokie i multidyscyplinarne podejście staramy się rzucić światło na ten bardzo istotny temat, oferując czytelnikowi kompletną i wzbogacającą wizję.

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2015-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Komputer nurkowy marki Suunto

Komputer nurkowy - elektroniczne urządzenie wspomagające nurkowanie, mierzące podstawowe parametry jak np. czas nurkowania, głębokość oraz wyposażone w specjalne algorytmy obliczające stopień saturacji organizmu nurka. Komputer nurkowy w zależności od modelu jest mocowany na przedramieniu (w formie zegarka) bądź na wężu wysokiego ciśnienia jako zamiennik konsoli.

Funkcjonalność

W zależności od modelu komputery nurkowe mogą być wyposażone w wiele różnych mierników. Do podstawowych należą:

Schemat budowy komputera nurkowego
  • Czas nurkowania
  • Aktualna głębokość
  • Maksymalna głębokość nurkowania
  • Pozostały czas bezdekompresyjny
  • Głębokość i czas wymaganych przystanków dekompresyjnych
  • Tempo wynurzania się
  • Temperatura wody
  • Czas "no fly" - minimalny czas jaki musi upłynąć od zakończenia nurkowania do lotu samolotem
  • Przerwa powierzchniowa

Dodatkowe, często spotykane wskaźniki/informacje:

  • "Deep stop" - głębokie przystanki dekompresyjne
  • Nasycenie O2 (%CNS)
  • Przystanki bezpieczeństwa
  • Ilość pozostałego czynnika oddechowego (dotyczy komputerów montowanych na wężu wysokiego ciśnienia lub wyposażonych w bezprzewodowy nadajnik pomiaru ciśnienia)
  • Skład czynnika oddechowego

Komputer nurkowy przechowuje informacje o sytuacjach zagrażających bezpieczeństwu nurka, np. pominiętych przystankach dekompresyjnych lub przekroczonej dopuszczalnej prędkości wynurzania.

Tryby pracy

Komputery nurkowe najczęściej pracują w trzech trybach.

  • Tryb planowania - określanie profilu nurkowania. W tym trybie sprawdzany jest przede wszystkim czas bezdekompresyjny.
  • Tryb nurkowania - w tym trybie komputer mierzy parametry nurkowania: czas, głębokość, pozostały czas bezdekompresyjny itp. Często w trybie nurkowania zawiera się dodatkowe parametry pracy komputera związane np. ze stosowanym czynnikiem oddechowym. W ten sposób komputer może pracować jako:
z algorytmem do nurkowań powietrznych
z algorytmem do nurkowań nitroksowych (lub z innymi mieszaninami)
w funkcji "czasu dennego", gdzie wyłączone są algorytmy obliczające nasycenie tkanki azotem. W tej funkcji komputer jest najczęściej używany do trudnych nurkowań technicznych ze zmianami czynnika oddechowego pod wodą. Służy on wtedy jako zintegrowany zegarek z głębokościomierzem, podczas gdy skomplikowane obliczenia dotyczące saturacji są wykonywane na powierzchni w fazie planowania nurkowania.
  • Tryb historii nurkowania - komputer pokazuje profile wykonanych nurkowań. Pokazywane są informację takie jak czas i głębokość (często również temperatura wody), alarmy. Informacje są zapisywane przez komputer w określonych interwałach czasowych (np. co 20 s). Wiele komputerów nurkowych jest wyposażonych w interfejsy umożliwiające kopiowanie danych do komputera typu PC i zachowanie ich w postaci elektronicznego log booka

Stosowane algorytmy dekompresji

Najczęściej stosowanymi algorytmami dekompresji są: