W dzisiejszym świecie Konkurs Piosenki Eurowizji 2022 to temat, który przyciągnął uwagę i zainteresowanie wielu ludzi na całym świecie. Od wpływu na społeczeństwo po znaczenie w kulturze popularnej, Konkurs Piosenki Eurowizji 2022 wywołał szerokie spektrum dyskusji i debat. Dzięki historii sięgającej kilkudziesięciu lat Konkurs Piosenki Eurowizji 2022 ewoluował i dostosował się do zmian w społeczeństwie, utrzymując swój wpływ na wiele aspektów codziennego życia. W tym artykule zbadamy znaczenie Konkurs Piosenki Eurowizji 2022 i jego rolę we współczesnym świecie, analizując jego wpływ i znaczenie w różnych obszarach.
Numer przedstawiający włoską pomysłowość Sherol Dos Santos – „The Sound Of Beauty”
Drugi półfinał
Włoski sposób (humorystyczna oda do włoskiej gestykulacji w wykonaniu prowadzącego Alessandro Cattelana)
Finał
The Rockin’ 1000 – „Give Peace a Chance” Laura Pausini – Medley („Benvenuto”, „Io canto”, „La solitudine”, „Le cose che vivi” i „Scatola”) Parada flag 25 finalistów
Finał konkursu wygrał zespół Kalush Orchestra, reprezentanci Ukrainy z piosenką „Stefania”, za którą otrzymali łącznie 631 punktów w głosowaniu jurorów i telewidzów.
Telewizja Rai otrzymała prawa do organizacji 66. Konkursu Piosenki Eurowizji dzięki wygranej zespołu Måneskin, reprezentantów Włoch w finale konkursu w 2021[3]. 8 października Rai i EBU ogłosiła, że konkurs odbędzie się w hali PalaOlimpico w Turynie w dniach 10, 12 i 14 maja[4]. 13 października rada Turynu zagłosowała za ustawą przekazania środków na rzecz organizacji konkursu. Finansowanie o łącznej wartości 3,5 mln euro pochodzi z szeregu organów lokalnych[5].
Podobnie jak w poprzednich latach, dla gości i akredytowanych dziennikarzy przygotowane zostanie kilka atrakcji, w tym m.in. wioskę eurowizyjną (ang. Eurovision Village; miejsce na spotkania artystów i członków delegacji z fanami imprezy oraz akredytowanymi dziennikarzami), zlokalizowaną w Parco del Valentino[6], i euroklub (ang. EuroClub; miejsce imprez dla akredytowanych dziennikarzy i fanów), odbywa się w dziesięciu różnych miejscach w Turynie[7]. Uroczysta ceremonia otwarcia konkursu odbyła się 8 maja w Pałacu Venaria[8].
Wybór miejsca organizacji
Tuż po zwycięstwie szefowa delegacji Włoch Simona Martorelli ogłosiła, że miejsce organizacji zostanie wybrane w specjalnych spotkaniach, które nadawca również organizował przed konkursem w 2017, gdzie miastem wybranym na spełniające najlepsze warunki organizacji konkursu został Turyn[9]. Szefowa delegacji zaprosiła też miasta chętne do organizacji konkursu do zgłoszenia swojej kandydatury[10]. 7 lipca 2021 włoski nadawca Rai i EBU opublikowali listę kryteriów i wymagań dla miast chcących gościć konkurs[1]:
Miejsce organizacji musi być dostępne przez co najmniej 6 tygodni przed rozpoczęciem i tydzień po zakończeniu konkursu
Hala organizacji musi być kryta z klimatyzacją, mieć pojemność około 8000–10 000 podczas imprezy, co ma stanowić około 70% ogólnej pojemności, biorąc pod uwagę scenę i produkcję
Miejsce organizacji musi posiadać główną halę, która może pomieścić scenografię i wszystkie inne wymagania potrzebne do produkcji telewizyjnej oraz posiadać dodatkową ilość miejsca niedaleko hali w celu pomieszczenia m.in. centrum prasowego, pomieszczeń dla delegacji, garderob, pomieszczeń dla artystów i pomieszczeń socjalnych
Miasto-gospodarz musi mieć międzynarodowe lotnisko nie dalej niż 90 minut od hali, która gości konkurs
Miasto-gospodarz musi mieć ponad 2000 pokoi hotelowych dla delegacji oraz fanów w pobliżu lokalizacji konkursu
Początkowe zainteresowanie organizacją konkursu wyraziło 14 miast, z których cztery nie zgłosiły formalnych aplikacji: Bari, Neapol, Reggio nell’Emilia i Werona. Ostatecznie 17 miast zgłosiło aplikacje: Acireale, Alessandria, Bertinoro, Bolonia, Florencja, Genua, Jesolo, Matera, Mediolan, Palazzolo Acreide, Pesaro, Rimini, Rzym, San Remo, Turyn, Triest i Viterbo. Na opracowanie szczegółowych aplikacji miasta miały czas do 4 sierpnia – uczyniło to 11 miast[11]. 24 sierpnia portal EurovisionIN poinformował, iż w fazie finalnej znalazło się 5 miast: Bolonia, Mediolan, Pesaro, Rimini oraz Turyn, co nie zostało jednak potwierdzone przez EBU[12]. Wybór spośród miast miał zostać dokonany do końca sierpnia[12], jednak tak się nie stało, a w połowie września Stefano Coletta, dyrektor generalny Rai 1, stwierdził, że wybór jest opóźniony, lecz nadawca stara się by zapewnić „przejrzystość i precyzję” w wyborze miasta-gospodarza. 8 października organizatorzy potwierdzili, że konkurs odbędzie się w PalaOlimpico w Turynie[13].
Miasto wybrane na gospodarza 66. Konkursu Piosenki Eurowizji
Claudio Fasulo i Simona Martorelli będą pełnić rolę kierowników wykonawczych ze strony włoskiej firmy nadawczej Rai, a drugi rok z rzędu kierownikiem wykonawczym ze strony Europejskiej Unii Nadawców został Martin Österdahl[25]. Cristian Biondani i Duccio Forzano będą reżyserami wszystkich koncertów konkursowych[26]. Partnerem prezentacyjnym konkursu po raz kolejny został producent kosmetyków do włosów Moroccanoil, jako część 5-letniego kontraktu podpisanego przez firmę z EBU[27]. Oficjalną linią lotniczą konkursu została linia Vueling Airlines[28].
Projekt grafiki i sceny
Scena konkursowa podczas gościnnego występu zespołu Il Volo w trakcie drugiego półfinału konkursu.
21 stycznia 2022 roku EBU oraz Rai opublikowali oficjalny motyw graficzny konkursu[29]. Sloganem zostało hasło The Sound of Beauty. Główną inspirację dla szaty graficznej stanowiła cymatyka[30]. Autorzy logo inspirowali się także słońcem i kształtami ogrodów włoskich[30]. Użyta czcionka była bazowana z plakatów autorstwa kultowych włoskich artystów[30]. 22 listopada 2021 rzymskie studio Atelier Francesca Montinaro ogłosiło w swoich mediach społecznościowych, że zostało wybrane przez Rai do zaprojektowania sceny do konkursu w 2022 roku[31].
Występy
3 września 2021 islandzki nadawca RÚV opublikował zasady konkursu, ujawniając, że drugi rok z rzędu delegacje będą miały możliwość wykorzystania wcześniej nagranych chórków. Korzystanie z nagranych wokali towarzyszących nadal jest całkowicie opcjonalne. Każda delegacja może zdecydować się na użycie wokalistów wspierających, zarówno na scenie, jak i poza nią. Dopuszczalna będzie również kombinacja wokali na żywo i nagranych podkładów. Wszystkie wokale prowadzące muszą być nadal wykonywane na żywo, zgodnie z zasadami[32][33].
28 listopada 2021 ogłoszono, że drugi rok z rzędu każdy krajowy nadawca będzie miał obowiązek stworzyć przed konkursem nagranie zapasowe jako środek gwarantujący wszystkim uczestnikom możliwość wzięcia udziału w konkursie. Nagranie będzie można wykorzystać, jeśli uczestnik nie będzie miał możliwości znaleźć się na scenie w Turynie lub zostanie poddany kwarantannie po przyjeździe[34].
Prowadzący
Po zwycięstwie Włoch w 65. Konkursie Piosenki Eurowizji rozpoczęły się spekulacje dotyczące prowadzących konkursu. Pierwotnie spekulowano, że konkurs poprowadzi m.in. Raffaella Carrà (spekulacje przerwała jej śmierć w lipcu) oraz Alessandro Cattelan[35]. Podczas wywiadu dla RAI News24, Stefano Coletta, dyrektor generalny Rai 1, ujawnił, że jego intencją było zaproponowanie Carry rolę prowadzącej zarówno Eurowizji, jak i tegorocznego Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo[36], natomiast Cattelan na spekulacje dotyczące prowadzenia konkursu odpowiedział, że „byłby wielce zaszczycony” taką ofertą[37].
24 stycznia 2022 włoska agencja Adnkronos doniosła, że konkurs poprowadzą: Alessandro Cattelan, Laura Pausini oraz Mika[38], co potwierdzono 2 lutego 2022 podczas drugiego wieczoru Festiwalu Piosenki Włoskiej[39][40].
Losowanie półfinałów i kolejność występów
Losowanie przydzielające poszczególne kraje do półfinałów odbyło się 25 stycznia 2022 w turyńskim Palazzo Madama[41][42][43][44]. Podobnie jak w poprzednich latach, wszystkie kraje uczestniczące, poza Wielką Piątką (czyli Francją, Hiszpanią, Niemcami, Wielką Brytanią i gospodarzami Włochami) zostały podzielone na tak zwane koszyki, a ich ułożenie było zależne od statystyk głosowania mieszkańców danych państw w poprzednich konkursach[44]. Państwa biorące udział w półfinałach zostały podzielone na dwa półfinały, a członkowie Wielkiej Piątki zostali przydzieleni do jednego z półfinałów, w którym będą musieli głosować[44]. Podział na koszyki został opublikowany 18 stycznia 2022[45].
Szczegółowa kolejność występów w półfinałach została ustalona przez produkcję i podana do wiadomości publicznej 29 marca. 15 marca podczas zjazdu delegacji, kraj gospodarz (Włochy) wylosował 9 pozycję w finale[46].
Po zwycięstwie Aliny Pasz w ukraińskich preselekcjach, zdobywcy drugiego miejsca Kalush Orchestra oskarżyli organizatorów koncertu o sfałszowanie wyników. Wokalista Olech Psiuk twierdził, że organizatorzy selekcji odmówili z nim rozmowy po tym, gdy podczas ogłoszenia wyników pojawiło się kilka problemów technicznych. Podczas ogłaszania wyników na żywo doszło do awarii elektronicznej tablicy wyników, co oznaczało, że gospodarz Timur Mirosznyczenko musiał ręcznie ogłaszać wyniki z kartki papieru[47]. Członek zarządu NSTU Jarosław Łodyhin odparł zarzuty, mówiąc, że prowadzący był zdezorientowany z powodu błędów redakcyjnych w dokumencie z wynikami, a wyniki były prawidłowe[47]. Nadawca NSTU i jego partner audytowy PwC utrzymali aktualność wyników[48].
W 2020 roku w wyniku zamieszania wokół udziału Maruv w konkursie w 2019 roku, do ukraińskich preselekcji wprowadzono zasadę uniemożliwiającą udział w konkursie artystom, którzy od 2014 występowali w Rosji lub przekroczyli granicę krymską z naruszeniem ustawodawstwa Ukrainy[49]. 14 lutego 2022 aktywista i bloger Serhij Sternenko nagłośnił, że Pasz wjechała na Krym z terytorium Rosji w 2015, oraz wraz ze swoim zespołem sfałszowała dokumenty podróżne, aby wziąć udział w ukraińskich eliminacjach[50]. Stacja NSTU oświadczyła, że zwrócą się do ukraińskiej Państwowej Straży Granicznej o sprawdzenie, czy dokumentacja nie jest sfałszowana, a Pasz nie będzie oficjalnie reprezentantką Ukrainy w konkursie „dopóki nie zakończy się weryfikacja i wyjaśnienie faktów”[51].
16 lutego piosenkarka ogłosiła w poście na Instagramie, że Państwowa Służba Graniczna nie była w stanie dostarczyć jej nowego zaświadczenia na dowód wjazdu na Krym, o co poprosiła w następstwie kontrowersji, ponieważ powiązane dokumenty są przechowywane tylko przez pięć lat[52]. Wkrótce później Pasz ogłosiła w mediach społecznościowych, że wycofała swoją kandydaturę do reprezentowania Ukrainy w Konkursie Piosenki Eurowizji[53]. 22 lutego przedstawiciele stacji NSTU potwierdzili, że kraj reprezentować będą Kalush Orchestra z utworem „Stefania”[54].
23 lutego 2022 roku ukraiński nadawca publiczny NSTU zaapelował o wydalenie rosyjskich członków C1R i RTR z Europejskiej Unii Nadawców z powodu uznania przez prezydenta Władimira Putina dnia 21 lutego dwóch separastycznych republik ludowych na terenie Ukrainy. Nadawca wspomniał również o notorycznym łamaniu przez nadawców wolności słowa i informacji[55]. Dzień później, po rozpoczęciu rosyjskiej inwazji na Ukrainę następujący nadawcy wypowiedzieli się przeciwko udziałowi Rosji w konkursie: DR (Dania)[56], Yle (Finlandia)[57], LRT (Litwa)[58], AVROTROS (Holandia)[59], NRK (Norwegia)[60], SVT (Szwecja)[61], ERR (Estonia)[62], RÚV (Islandia) oraz TVP (Polska)[63]. Nadawcy z Finlandii oraz Estonii ogłosili, że jeżeli Rosja weźmie udział w konkursie, to kraje wycofają się z udziału[64][62]. Udziałowi Rosji sprzeciwili się również reprezentanci Łotwy, Citi Zēni[65].
25 lutego kraj został zdyskwalifikowany z konkursu pod pretekstem „obrony wartości konkursu, który promuje międzynarodową wymianę kulturalną, jednoczy publiczność, celebruje różnorodność poprzez muzykę i jednoczy Europę na jednej scenie”[66]. Dzień później poinformowano o wyjściu z EBU wszystkich trzech stacji pochodzących z Rosji, co uniemożliwiło udział kraju w przyszłych konkursach, dopóki stacje dołączą do EBU ponownie[67].
Możliwe rezygnacje
12 kwietnia, nadawca publiczny KAN ujawnił, że Izrael może zrezygnować z udziału w konkursie z powodu nasilającego się strajku służb do Ministerstwa Spraw Zagranicznych ze względu na brak zapewnienia bezpieczeństwa reprezentacji w dużych widowiskach[68]. EBU nie otrzymała jednak formalnego zgłoszenia o wycofaniu się kraju z występu. Ostatecznie potwierdzono, że Izrael wystąpi w konkursie[69].
8 maja 2022 roku nadawca MKRTV ogłosił, że potępia zachowanie reprezentantki kraju, Andrei, która podczas ceremonii otwarcia konkursu rzuciła macedońską flagą by zapozować do zdjęcia, opisując je jako „bezczeszczenie symbolu narodowego, które jest karalne przez prawo macedońskie”[70]. Nadawca ogłosił, że rozważa możliwość wycofania reprezentantki z konkursu[70], oraz że prawne możliwości najsurowszego ukarania tego skandalu zostaną podjęte wobec osób odpowiedzialnych w delegacji macedońskiej[70]. Ostatecznie 11 maja nadawca oświadczył, że weźmie udział w konkursie oraz podejmie wszelkie środki dyscyplinarne po powrocie delegacji z Turynu[71].
Zamieszanie wokół hiszpańskich preselekcji
Po finale hiszpańskich preselekcji pojawiły się zarzuty o faworyzowanie zwyciężczyni, Chanel. Jedna z członków krajowego jury, Miryam Benedited, wcześniej pracowała z Chanel jako choreografka, co doprowadziło do zarzutów o kumoterstwo[72]. Ponadto hiszpańscy widzowie wyrazili frustrację formatem głosowania, gdy ujawniono, że galicyjska grupa folkowa Tanxugueiras, która zajęła trzecie miejsce, wygrała głosowanie publiczne z prawie 71% głosów, podczas gdy zwyciężczyni Chanel otrzymała wyłącznie 4%[73]. Nadawca RTVE wydał oświadczenie, w którym uznał niezadowolenie widzów z selekcji i obiecał otworzyć dialog w celu ulepszenia przyszłych edycji eliminacji, ale utrzymał stanowisko wobec reprezentantki[74].
Problemy techniczne
Niezadowolenie z prób statystów wyrazili reprezentanci Chorwacji, Holandii, Mołdawii i Łotwy[75]. Pierwszego dnia prób, 30 kwietnia, włoski dziennik „La Stampa” poinformował o problemach z silnikami, które mają umożliwiać ruch pierścieni na scenie, przez co kinetyczne słońce nie może poruszać się tak swobodnie, jak oczekiwano[76]. Do wiadomości podano także, iż problemu nie da się całkowicie rozwiązać i że podjęto decyzję o ograniczeniu zakresu, w jakim instalacja będzie się poruszać[76]. Tego samego ranka litewska delegacja ogłosiła, że występ reprezentantki Moniki Liu nie będzie przebiegał zgodnie z planem, oraz że potrzebne będzie dokonanie zmian w występie[77].
Podczas ogłaszania wyników jury podczas finału trzech sekretarzy (Azerbejdżanu, Rumunii i Gruzji) nie mogło połączyć się ze względu na problemy techniczne.
Ataki hakerskie na nadawców i organizację
23 lutego z profilu bułgarskiego nadawcy BNT poświęconego Eurowizji na Twitterze zniknęły wszystkie wpisy na temat formacji Intelligent Music Project, wyłonionej na reprezentanta kraju w konkursie[78]. Pojawiły się także wpisy z datą 15 marca oraz sylwetką mężczyzny[78] sugerujące, że telewizja wyłoniła nowego reprezentanta – Kristiana Kostowa, zdobywcy drugiego miejsca na Eurowizji 2017, który obchodzi urodziny 15 marca[78]. Zaowocowało to wzrostem Bułgarii w zakładach bukmacherskich, która z 39. miejsca przed incydentem osiągnęła w najwyższym momencie trzecie miejsce[79]. Kilka godzin później nadawca BNT ogłosił, że „zamieszanie wywołał fan konkursu, który miał dostęp do konta. Tweety zostały usunięte, a teraz temat jest zakończony”[79]. Sam Kostow wyjaśnił, że nie doszło do jego ponownej selekcji, lecz chciałby powrócić do konkursu w przyszłości[79].
11 maja 2022 prorosyjska grupa hakerska Killnet przeprowadziła atak na wiele włoskich instytucjonalnych stron internetowych, m.in. Ministerstwa Obrony, Senatu, Narodowego Instytutu Zdrowia i Automobile Club d’Italia[80]. Oficjalna strona internetowa Konkursu Piosenki Eurowizji została później ujawniona jako jedna ze stron, które były celem ataku. Hakerzy planowali również atak na platformę, na której oparty jest system głosowania konkursu. Atak ostatecznie się nie powiódł oraz nie nastąpiły żadne zakłócenia ani na stronie internetowej, ani na platformie do głosowania[81].
Anulowanie głosów sześciu państw
W oświadczeniu opublikowanym w czasie głosowania finałowego EBU poinformowała, że w analizie głosowania jury po drugiej próbie generalnej drugiego półfinału w wynikach sześciu krajów (Azerbejdżanu, Gruzji, Czarnogóry, Polski, Rumunii i San Marino) wykryto nieprawidłowości – organizatorzy podejrzewali bowiem, że państwa te oddawały swoje głosy w sposób stronniczy, jednocześnie próbując zmanipulować ostateczny wynik. W konsekwencji wykrytych nieprawidłowości w drugim półfinale oraz finale Eurowizji anulowano głosy wspomnianych państw i zastosowano zastępcze wyniki opartymi na wcześniejszych schematach głosowania. W sprawie decyzji Europejskiej Unii Nadawców swoje oświadczenia opublikowali nadawcy z Azerbejdżanu, Gruzji, Rumunii i Polski, żądając wyjaśnień[82]. 19 maja EBU ujawniła głosy jurorów z 6 krajów w półfinale, na którym widać wyraźnie, że ci jurorzy wymieniali się punktami dla samych siebie. Wyniki nie zostały zmienione i zostały zatwierdzone[83].
Wyniki głosowania jury Ukrainy
Kalush Orchestra – zwycięzcy konkursu – otrzymali maksymalną liczbę punktów zarówno od polskiego jury, jak i widzów głosujących SMS-owo. Natomiast reprezentant Polski od ukraińskiego jury nie otrzymał żadnego punktu (za to od widzów z Ukrainy dostał maksymalną liczbę pkt), na co szybko zwrócono uwagę w mediach społecznościowych. Ambasador Ukrainy w Polsce Andrij Deszczycia i ukraiński minister kultury Ołeksandr Tkaczenko skrytykowali decyzję jury[84].
Kraje uczestniczące
Państwa uczestniczące w pierwszym półfinale
Finaliści głosujący w pierwszym półfinale
Państwa uczestniczące w drugim półfinale
Finaliści głosujący w drugim półfinale
Kraje miały czas do 16 września 2021 na złożenie wniosków o udział w konkursie, a do 11 października na wycofanie ich bez narażania się na sankcje finansowe[85]. 20 października 2021 EBU potwierdziła, że w konkursie wezmą udział reprezentacje z 41 krajów, w tym m.in. Czarnogóry i Armenii, które powrócą do stawki po przerwie[86]. 25 lutego 2022 w świetle rosyjskiej inwazji na Ukrainę zdyskwalifikowana została Rosja, zmniejszając liczbę uczestników do 40.
Drugi półfinał odbył się 12 maja 2022 o godzinie 21:00 (CEST).
Podczas półfinału możliwość głosowania mieli mieszkańcy krajów rywalizujących w tym koncercie, a także państw-finalistów: Niemiec, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii.
Do finału zakwalifikowało się dziesięć krajów z największą liczbą punktów zdobytych w głosowaniu jurorów i telewidzów.
Uczestnicy i wyniki drugiego półfinału Konkursu Piosenki Eurowizji 2022[89]
Finał odbył się 14 maja 2022 o godzinie 21:00 (CEST).
Podczas koncertu wystąpili przedstawiciele 25 krajów, w tym 20 uczestników półfinału oraz przedstawiciele krajów tzw. „Wielkiej Piątki” (tj. Francji, Hiszpanii, Niemiec, Wielkiej Brytanii i Włoch). Ponieważ gospodarz (Włochy), również należy do „Wielkiej Piątki”, która zapełnia automatyczną kwalifikację do finału, szóste miejsce, zarezerwowane dla gospodarza nie było wykorzystane[91].
O wynikach zdecydowali jurorzy i telewidzowie ze wszystkich krajów rywalizujących w konkursie.
Po zsumowaniu punktów ze wszystkich krajów państwo z najwyższą liczbą punktów zostało ogłoszone zwycięzcą 66. Konkursu Piosenki Eurowizji.
Uczestnicy i wyniki finału Konkursu Piosenki Eurowizji 2022[92]
W 2022 po raz kolejny przyznane zostały tzw. Nagrody im. Marcela Bezençona, czyli wyróżnienia przyznawane od 2002 dla najlepszych piosenek biorących udział w koncercie finałowym, sygnowane nazwiskiem twórcy konkursu – Marcela Bezençona. Pomysłodawcami statuetek byli szwedzcy piosenkarze Christer Björkman i Richard Herrey z zespołu Herreys[93].
Od 2007 corocznie, przed każdym konkursem, większość oddziałów Stowarzyszenia Miłośników Konkursu Piosenki Eurowizji (OGAE)[95][96], zrzeszającej 44 krajowych fanklubów Konkursu Piosenki Eurowizji[97], przeprowadza głosowanie, w którym głosuje na wszystkie piosenki zgłoszone do danej edycji (z wyłączeniem propozycji krajowej), przy użyciu tak zwanego systemu eurowizyjnego (to znaczy 1–8, 10 i 12 punktów dla dziesięciu ulubionych utworów)[95].
Możliwość wzięcia udziału w Konkursie Piosenki Eurowizji wymaga narodowego nadawcy z aktywnym członkostwem w EBU, który będzie mógł nadawać konkurs za pośrednictwem sieci Eurowizji. EBU ogłosi zaproszenie do udziału w konkursie do wszystkich pięćdziesięciu sześciu aktywnych członków.
Aktywni członkowie EBU
Andora – w listopadzie 2019 partia rządząca Demokraci na rzecz Andory oznajmiła, że kraj może powrócić do udziału w konkursie tylko jeśli najpierw będzie mógł wstępnie ocenić koszty uczestnictwa[99]. 20 maja 2020 roku piosenkarka Susanne Georgi, która reprezentowała kraj w konkursie w 2009 ogłosiła, że posiada sponsora, który mógłby pomóc w powrocie kraju na konkurs[100]. 2 czerwca nadawca publiczny Ràdio i Televisió d’Andorra (RTVA) potwierdził, iż kraj nie powróci w 2021 roku[101]. Mimo tego wyrażono wówczas możliwą zgodę na powrót w 2022 roku, jeżeli pandemia wirusa SARS-CoV-2 się zakończy[102]. Na pytanie czy powrót do udziału w konkursie jest planowany Ministerstwo Kultury Andory odrzekło, że nic im na ten temat nie wiadomo i nie posiadają żadnych informacji w tej kwestii[103]. 23 maja 2021 dyrektor generalny RTVA Xavier Mujal poinformował, że powrót na dzień dzisiejszy jest niemożliwy i kraj nie weźmie udziału w 2022[104].
Bośnia i Hercegowina – 24 czerwca 2021 nadawca Bosanskohercegovačka radiotelevizija (BHRT) poinformował, że jest mało prawdopodobne, aby powrócił do Konkursu Piosenki Eurowizji, jeśli nie uda się ustalić sposobu finansowania. 12 października 2021 nadawca potwierdził, że nie powróci do udziału w konkursie w 2022[105]. Bośnia i Hercegowina nie bierze udziału w konkursie od 2016 roku z powodu zadłużenia wobec EBU i braku środków na sfinansowanie udziału[106].
Turcja – 19 czerwca 2021 İbrahim Eren, dyrektor generalny Türkiye Radyo Televizyon Kurumu (TRT), stwierdził, że rozpoczęły się dyskusje między EBU a nadawcą dotyczące Konkursu Piosenki Eurowizji[107][108]. 24 czerwca 2021 potwierdził te doniesienia także dział prasowy EBU za pośrednictwem oficjalnej strony konkursu[109]. 18 lipca 2021 chęć powrotu Turcji do konkursu wyraził lider Republikańskiej Partii Ludowej Turcji, Kemal Kılıçdaroğlu[110]. 20 października 2021 kraj pomimo spekulacji nie znalazł się na liście państw uczestniczących opublikowanej przez EBU[111].
Poniższe kraje potwierdziły, że nie planują powrócić do udziału w konkursie w 2022 bez podania przyczyny:
Białoruś – 28 maja 2021 podczas specjalnie zwołanego spotkania Europejska Unia Nadawców zdecydowała się na zawieszenie członkostwa białoruskiego nadawcy Biełteleradyjokampanija (BTRC), przez co formalnie białoruski nadawca nie może m.in. uczestniczyć w konkursach EBU[116]. Od 28 maja zarząd stacji miał dwa tygodnie na ustosunkowanie się do decyzji[117], jednak tego nie zrobił. 1 lipca stacja oficjalnie została wykluczona z organizacji[118][119]. W ten sam dzień w sieci pojawiło się oficjalne oświadczenie BTRC, w którym to podkreślono, że wykluczenie z Unii jest dla stacji satysfakcją, od lat byli oni świadomi tego co się wydarzy, zarzucili EBU brak własnego zdania, a zakończyli je zdaniem „Nigdy więcej Eurowizji”[120][121].
Liechtenstein – 20 sierpnia 2021 krajowy nadawca 1FLTV wykluczył debiut w konkursie z powodu kosztów uczestnictwa[122]. Nadawca musiałby otrzymać wsparcie ze strony rządu, lecz przedtem musiałby zostać członkiem Europejskiej Unii Nadawców.
Rosja – mimo początkowego potwierdzenia udziału, kraj został wykluczony 25 lutego 2022 w świetle rosyjskiej inwazji na Ukrainę. EBU skomentowała sprawę w następujący sposób: „w świetle bezprecedensowego kryzysu na Ukrainie, uwzględnienie w tegorocznym konkursie rosyjskiego reprezentanta zhańbiłoby konkurencję. Pozostajemy oddani ochronie wartości konkursu, który promuje międzynarodową wymianę kulturalną, jednoczy publiczność, celebruje różnorodność poprzez muzykę i jednoczy Europę na jednej scenie[123][66].” Dzień później poinformowano o wyjściu z EBU wszystkich trzech stacji pochodzących z Rosji (Pierwyj kanał, RTR i Radio Dom Ostankino), co uniemożliwiło udział kraju w przyszłych konkursach, dopóki stacje dołączą do EBU ponownie[67].
Oglądalność
W czwartek, 12 maja podczas drugiego półfinału 4 mln widzów (MOR) w momencie największej oglądalności zgromadził w TVP1 i TVP Polonia występ Krystiana Ochmana dając TVP udziały na poziomie 11,9%, dzięki czemu stacja stała się liderem dnia[124]. Według TVP Info, „występ Ochmana, który będzie zapamiętany na długo obejrzało 5,42 mln widzów”[125]. Finał 66. Konkursu Piosenki Eurowizji obejrzało w TVP1 i TVP Polonia 3,77 mln widzów, o 2,29 mln osób więcej niż zeszłoroczny finał – oglądalność finału wyniosła w TVP1 3,41 mln widzów przy udziale w rynku telewizyjnym na poziomie 36,35% w grupie 4+, 31,98, w grupie 16-49, i 33,04% w grupie 16-59 (z danych NAM)[124][126]. Pierwszy półfinał, który odbył się 10 maja, w TVP1 i TVP Polonia oglądało 1,11 mln widzów. Konkurs w 2022 roku odnotował w Polsce najwyższą oglądalność od 2016[126].
Według TVP Info, „występ Ochmana, który będzie zapamiętany na długo obejrzało 5,42 mln widzów”[125]. Finał 66. Konkursu Piosenki Eurowizji obejrzało w TVP1 i TVP Polonia 3,77 mln widzów, o 2,29 mln osób więcej niż zeszłoroczny finał – oglądalność finału wyniosła w TVP1 3,41 mln widzów przy udziale w rynku telewizyjnym na poziomie 36,35% w grupie 4+, 31,98, w grupie 16-49, i 33,04% w grupie 16-59 (z danych NAM)[124][126]. Pierwszy półfinał, który odbył się 10 maja, w TVP1 i TVP Polonia oglądało 1,11 mln widzów. Konkurs w 2022 roku odnotował w Polsce najwyższą oglądalność od 2016[126].
W pozostałych krajach
Telewizja hiszpańska zanotowała najwyższy wynik od 2008 roku, osiągając prawie 7 milionów widzów, co dało ponad 50% udziału w rynku[127]. W Wielkiej Brytanii konkurs oglądało 8 milionów widzów, co dało 55% udziałów w rynku[127]. W Holandii średni wynik to 3,09 miliona (w piku 6,85 mln), we Włoszech ponad 6,5 miliona (41,9% udziału), w Portugalii ponad 1,2 miliona (ponad 41% udziału), a w Rumunii 369 tys. (8,4% udziału)[127]. W Niemczech konkurs oglądało średnio ponad 6,5 miliona widzów, o 6% więcej niż w 2021[127]. We Francji zanotowano niewiele ponad 2 miliony widzów (23,4% udziału) – aż 3 miliony mniej niż w roku poprzednim[127][128]. W Austrii odnotowano najniższe wyniki oglądalności od 2013 roku[127].
Międzynarodowi nadawcy oraz głosowanie
Sekretarze
Poniższy spis uwzględnia poszczególne nazwiska osób, które podawały punkty od jury każdego poszczególnego państwa w finale konkursu[129][130].
Hiszpania – Tony Aguilar i Julia Varela (La 1, TVE Internacional – półfinały i finał)[156][157]; Imanol Durán, Sara Calvo and David Asensio (Radio Nacional – finał)[158]
↑European Broadcasting Union (EBU), Italy wins 65th Eurovision Song Contest as Europe unites on one stage , “Now we will begin planning for 2022 with next year’s host broadcasters RAI and look forward to bringing the ESC to Italy for the first time in 30 years.”, ebu.ch, 22 maja 2021(ang.).