Konsulat RP w Opolu
W dzisiejszym świecie Konsulat RP w Opolu to istotny temat, który wzbudza zainteresowanie wielu osób z różnych dziedzin. Od polityki po naukę, kulturę i technologię, Konsulat RP w Opolu stał się tematem ciągłej dyskusji, która generuje sprzeczne opinie i pełne pasji debaty. W całej historii Konsulat RP w Opolu był przedmiotem wielu badań, badań i analiz, które miały na celu rozszyfrowanie jego złożoności i konsekwencji dla społeczeństwa. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom na Konsulat RP w Opolu i jego wpływ na dzisiejszy świat.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia |
1920, 1931 |
| Data likwidacji |
1922, 1939 |
| konsul generalny | |
| Zatrudnienie |
13 (1939) |
| Adres | |
| Eichstraße 1 Oppeln | |
Konsulat RP w Opolu (niem. Polnisches Konsulat in Oppeln) – polska placówka konsularna działająca w okresie międzywojennym w ówczesnym Oppeln.
Urząd konsularny w randze konsulatu generalnego został powołany 1 kwietnia 1920 jako przedstawicielstwo rządu polskiego przy Komisji Międzysojuszniczej. Od 1920 konsulat mieścił się w budynku „Banku Rolników”, przy Nikolaistraße 36a (ul. Mikołowskiej, obecnie Książąt Opolskich). Po likwidacji Komisji w 1922, placówkę przeniesiono do Bytomia.
W 1931 konsulat powrócił do Opola celem reprezentowania spraw polskich w niemieckiej rejencji opolskiej (Regierungsbezirk Oppeln). W randze konsulatu generalnego został ulokowany na wyspie Pasieka (Pascheke) przy Eichstraße 1 (obecnie ul. Konsularna 1), w pełniącym wcześniej funkcję sierocińca Domu Pruskim (Preussenhaus). W 1938 obniżono jego rangę do konsulatu. Funkcjonował do 1939.
Kierownicy placówki
- 1920–1922 – hrabia Daniel Kęszycki, konsul gen.[a]
- 1931–1933 – Leon Malhomme, konsul gen.
- 1933–1937 – Bohdan Ostoja-Samborski, konsul gen.
- 1937–1939 – Jan Małęczyński, konsul
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Pełnił też funkcję delegata Rządu Polskiego przy Międzysojuszniczej Komisji Rządzącej i Plebiscytowej na Górnym Śląsku.
Bibliografia
- Edward Kołodziej: Inwentarze akt konsulatów polskich w Niemczech 1918–1939, Instytut Śląski, Opole 1983, s. 119
- Henryk Chałupczak, Edward Kołodziej (opr.): Zjazdy i konferencje konsulów polskich w Niemczech, protokoły i sprawozdania, 1920–1939, Wydawn. Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 1999, s. 375, ISBN 83-227-1354-1
- Marek Masnyk, Ryszard Kaczmarek: Konsulaty na pograniczu polsko-niemieckim i polsko-czechosłowackim w latach 1918–1939, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2004, s. 206, ISBN 83-226-1334-2
- Z historii Opola – konsulat, mmopole.pl z 2 września 2010,
- Wojciech Skóra: Polskie placówki konsularne w Niemczech we wrześniu 1939 roku, Z morza i Pomorza. Spojrzenie na wrzesień 1939. Polityka i wojna, Toruń 2011, s. 432-457,
- Historia budynku przy ul. Konsularnej 1,