Kontynuacja Teofanesa

Obecnie Kontynuacja Teofanesa stał się powracającym tematem w dzisiejszym społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i ciągłymi zmianami stylu życia, spojrzenie na tę kwestię z różnych perspektyw staje się coraz bardziej istotne i konieczne. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy społecznym, Kontynuacja Teofanesa ma znaczący wpływ na nasze życie i ważne jest, aby zrozumieć jego implikacje i konsekwencje. W tym artykule zbadamy znaczenie Kontynuacja Teofanesa i jego wiele aspektów, a celem jest przedstawienie kompleksowej analizy, która pozwoli nam lepiej zrozumieć jego znaczenie we współczesnym społeczeństwie.

Kontynuacja Teofanesa (gr. συνεχισταί Θεοφάνους) – zbiór anonimowych kronik w 6 księgach stanowiących kontynuację Kroniki Teofanesa Wyznawcy.

Kontynuacja obejmuje lata 813-961. Pierwsze cztery księgi powstały w latach 945-959. Ich autor jest anonimowy. Księga V zawiera Vita Basilii Konstantyna VII Porfirogenety. Podstawowym źródłem księgi VI jest anonimowy autor redakcji B Kontynuacji Jerzego Monachosa[1]. Dzieło zachowało się w dwóch rękopisach: z XI/XII w. i jego kopii z XIV wieku[2].

Bibliografia

Przypisy

  1. Helena Cichocka, Kontynuacja Teofanesa Encyklopedia kultury bizantyńskiej, red. Oktawiusz Jurewicz, Warszawa 2002, s. 286.
  2. Oktawiusz Jurewicz, Historia literatury bizantyńskiej, wyd. 2, Wrocław 2002, s. 164.