Konwersja (chrześcijaństwo)

W dzisiejszym świecie Konwersja (chrześcijaństwo) jest nadal tematem o dużym znaczeniu i debacie. Od wielu lat Konwersja (chrześcijaństwo) jest przedmiotem badań, analiz i refleksji ekspertów i badaczy z różnych dziedzin. Jego znaczenie przekroczyło granice, pokolenia i dyscypliny, stając się tematem powszechnego zainteresowania. Na przestrzeni dziejów Konwersja (chrześcijaństwo) budził ciekawość i zainteresowanie ludzkości, a jego wpływ był powodem do dyskusji i refleksji w różnych kontekstach. W tym artykule zbadamy znaczenie i wpływ Konwersja (chrześcijaństwo) na dzisiejsze społeczeństwo, a także jego znaczenie w przeszłości i potencjalny wpływ w przyszłości.

Zobacz też: inne znaczenia słowa „konwersja”.
Akt przejścia Zygmunta Szczotkowskiego na kalwinizm. Dokument wystawiony został przez proboszcza parafii warszawskiej, ks. Stefana Skierskiego.

Konwersja (z łac. convertere „zmienić”) – zmiana wyznania w obrębie religii chrześcijańskiej lub przejście z innej religii na chrześcijaństwo. Osoba zmieniająca wyznanie chrześcijańskie to konwertyta.

Konwersje są charakterystyczne dla społeczności zróżnicowanych narodowościowo oraz wyznaniowo.

Według badań Artura Markowskiego[1] definicja ograniczająca to pojęcie do zmian wyznania jedynie w obrębie religii chrześcijańskiej (lub z innej religii na religię chrześcijańską, ale nie odwrotnie) funkcjonuje nie tylko w źródłach związanych z chrześcijaństwem. Autor przytacza również definicję ze Słownika socjologicznego[2], potwierdza ją również Słownik Języka Polskiego PWN[3] oraz Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych Władysława Kopalińskiego[4].

Procedura konwersji, szczególnie na inne wyznanie chrześcijańskie prowadzona była zwykle po uprzednim zapoznaniu przyszłego konwertyty z nauką teologiczną danego wyznania oraz jego organizacją. Niekiedy dokonuje się również złożenia deklaracji przez osobę zainteresowaną, w której musi ona uzasadnić swoją decyzję. Decyzja o przyjęciu do wyznania należy zwykle do proboszcza parafii oraz władz kościelnych. Procedura dopełniana jest specjalną uroczystością podczas nabożeństwa, która w przypadku protestantyzmu równoważna jest z aktem konfirmacji[5].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Artur Markowski. Konwersje Żydów w północno-wschodnich rejonach Królestwa Polskiego w pierwszej połowie XIX wieku. „Studia Judaica 9”. 1 (17), s. 3–32, 2006. Kraków: Wydawnictwo Antykwa. . 
  2. ↑ K. Olechnicki, P. Załęcki: Słownik socjologiczny. Toruń: 1998.
  3. ↑ konwersja. Słownik języka polskiego . sjp.pwn.pl. .
  4. ↑ Władysław Kopaliński: konwersja; konwerter; konwertyta; konwertor. Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych . slownik-online.pl. . .
  5. ↑ Grzegorz Michalak, Konwersje w Warszawie w XIX wieku , www.jednota.pl .

Bibliografia

  • Paweł Janowski, Konwersja 1. W Kościele, Encyklopedia Katolicka, Lublin 2002, t. IX, kol. 788–789.
  • Paweł Janowski, Konwertytów duszpasterstwo, Encyklopedia Katolicka, Lublin 2002, t. IX, kol. 789–790.
  • Grzegorz Michalak, Konwersje w Warszawie w XIX wieku, „Jednota”, nr 4, 2017, ss. 32–34.

Linki zewnętrzne