W dzisiejszym świecie Kopiec Lwa stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne, wpływ na kulturę popularną czy znaczenie na polu akademickim, Kopiec Lwa przyciągnął uwagę szerokiego grona odbiorców. Na przestrzeni lat wywołało debaty, doprowadziło do badań i dało początek różnym teoriom, które próbują wyjaśnić jego rolę i znaczenie w różnych kontekstach. W tym artykule przyjrzymy się bliżej Kopiec Lwa i spróbujemy zrozumieć jego różne aspekty oraz jego głęboki wpływ na współczesny świat.
Państwo | |
---|---|
Prowincja | |
Miejscowość | |
Typ obiektu | |
Projektant |
Charles Vander Straeten (kopiec) |
Materiał | |
Całkowita wysokość |
41 m |
Data budowy |
1824–1826 |
Data odsłonięcia |
4 listopada 1826 |
Położenie na mapie Brabancji Walońskiej ![]() | |
Położenie na mapie Belgii ![]() | |
![]() |
Kopiec Lwa (fr. Butte du Lion) – pomnik wzniesiony w latach 1824–1826 w belgijskiej miejscowości Braine-l’Alleud, na prośbę króla Zjednoczonych Niderlandów Wilhelma I, który chciał w ten sposób zaznaczyć domniemane miejsce, w którym jego najstarszy syn, książę Wilhelm Fryderyk Jerzy Ludwik Oranje-Nassau został ranny w ramię pod koniec bitwy pod Waterloo. Podobnie jak całe miejsce bitwy z cesarzem Napoleonem, pomnik znajduje się na liście głównych atrakcji turystycznych w Walonii.
Wykonanie projektu kopca powierzono w styczniu 1820 roku królewskiemu architektowi Charlesowi Vander Straetenowi, po odrzuceniu piramidy, a następnie obelisku zaprojektowanych przez jego rywala Jean-Baptiste’a Vifquaina. Obok kopca znajduje się panorama bitwy pod Waterloo.
Kopiec Lwa jest regularnym stożkiem ziemi o średnicy 169 i wysokości 41 metrów, do którego prowadzą 226-stopniowe schody. Stożek, którego budowa wymagała przeniesienia 290 000 m³ ziemi, swoim wyglądem przypomina kurhany plemion belgijskiej części Galii. Na szczycie kopca znajduje się rzeźba lwa, umieszczonego na kamiennym piedestale, który wsparty jest na ceglanej kolumnie zakopanej w kopcu. Składa się z dziewięciu żelaznych elementów odlanych w odlewni Johna Cockerilla w Seraing, z modelu wyrzeźbionego przez Jean-Louisa van Geela. Całkowity ciężar lwa wynosi 28 ton, długość 4,5 metra, a wysokość od łap do czubka głowy 4,45 metra. Zwierzę symbolizuje zwycięstwo i Królestwo Zjednoczonych Niderlandów. Jego otwarta paszcza zwrócona jest ku pokonanej Francji, a prawa przednia łapa spoczywa na kuli armatniej symbolizującej pokój, który Europa zdobyła w bitwie pod Waterloo w czerwcu 1815 roku.
Pomnik został odsłonięty 4 listopada 1826 roku. W 1832 roku, kiedy francuskie wojska marszałka Gérarda maszerowały przez Waterloo, by wesprzeć belgijskie oblężenie cytadeli w Antwerpii bronionej przez Holendrów, lew został prawie obalony przez francuskich żołnierzy, którzy złamali mu ogon. W latach 1863–1864 wytyczono taras widokowy na szczycie kopca i zbudowano schody.
14 stycznia 1999 roku doszło do osunięcia się kopca, podobne uszkodzenia wystąpiły w 1995 roku i zostały naprawione poprzez wbicie 650 mikropali. Ze szczytu kopca roztacza się szeroki widok na pole bitwy od Braine-l’Alleud do Genappe, od Plancenoit do Mont-Saint-Jean. Tablica orientacyjna umożliwia zlokalizowanie pozycji wojsk na polu bitwy.
Książę Wellington, który kilkanaście lat po zwycięstwie odwiedził Mont-Saint-Jean, ze smutkiem oświadczył, że kopiec zniszczył dawne pole bitwy, gdyż poziom gruntu musiał zostać znacznie obniżony, by zebrać ziemię niezbędną do budowy kopca.