W dzisiejszym świecie Kozice Dolne (gromada) stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie kulturowe czy wpływ na różne aspekty życia codziennego, Kozice Dolne (gromada) przykuł uwagę milionów osób na całym świecie. Od momentu powstania do chwili obecnej Kozice Dolne (gromada) był przedmiotem debaty, analiz i badań ekspertów z różnych dziedzin, co pokazuje jego znaczenie w obecnym kontekście. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Kozice Dolne (gromada) i jego wpływem na obecne społeczeństwo, aby zapewnić szerszą i pełniejszą wizję tego bardzo istotnego tematu.
gromada | |||
1954–1973 | |||
![]() | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
5 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
|
Kozice Dolne – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Kozice Dolne z siedzibą GRN w Kozicach Dolnych utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie lubelskim w woj. lubelskim na mocy uchwały nr 12 WRN w Lublinie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Kozice Dolne, Kozice Górne, Majdan Kozic Dolnych, Majdan Kozic Górnych i Majdanek Kozicki oraz położona na południe od drogi państwowej Lublin-Piaski część obszaru dotychczasowej gromady Wola Piasecka (czyli bez współczesnej Kolonii Wola Piasecka) ze zniesionej gminy Piaski w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 24 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[8].