Krystyna Kuperberg
W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Krystyna Kuperberg, temat, który na przestrzeni dziejów wzbudził zainteresowanie wielu ludzi. Krystyna Kuperberg to temat szeroko badany i na przestrzeni lat napisano o nim wiele książek i artykułów. W tym artykule naszym celem jest zbadanie różnych aspektów Krystyna Kuperberg, od jego pochodzenia po praktyczne zastosowania w życiu codziennym. Idąc tym tropem, dowiemy się czym jest Krystyna Kuperberg, jakie są jego główne cechy i dlaczego ważne jest poświęcenie mu czasu i uwagi. Dodatkowo przeanalizujemy niektóre teorie i debaty, które pojawiły się wokół Krystyna Kuperberg, a także ich wpływ na obecne społeczeństwo. Docelowo artykuł ten ma na celu przedstawienie kompleksowej i wzbogacającej wizji Krystyna Kuperberg, tak aby czytelnik mógł poszerzyć swoją wiedzę i zrozumieć znaczenie tego tematu w dzisiejszym świecie.
 Krystyna Kuperberg na konferencji Spring Topology 2004 w Birmingham w Alabamie | |
| Data i miejsce urodzenia |
17 lipca 1944 |
|---|---|
Krystyna Kuperberg, z domu Trybulec (ur. 17 lipca 1944 w Tarnowie) – amerykańska matematyczka pochodzenia polskiego.
Życiorys
Rodzice jej byli farmaceutami. Mając 15 lat, przeniosła się wraz z rodziną do Gdańska. W 1962 wstąpiła na Uniwersytet Warszawski. Pracę magisterską z topologii obroniła w 1966 pod kierunkiem Karola Borsuka. W 1969 Kuperbergowie opuścili Polskę, udając się do Szwecji. W 1972 przenieśli się do Houston w Teksasie. Tu w 1974 uzyskała stopień doktora na Uniwersytecie Rice’a. W tym samym roku oboje z mężem podjęli pracę na Uniwersytecie w Auburn. Otrzymała tytuł full professor (profesor zwyczajny) w 1984. Wykładała też na Uniwersytecie Stanu Oklahoma (1982/1983), w Instytucie Couranta w Nowym Jorku (1987), Mathematical Sciences Research Institute w Berkeley (1994/1995) oraz na Uniwersytecie Paryskim w Orsay.
Zajmowała się głównie topologią, poświęcając także swoją uwagę geometrii dyskretnej. W 1987 rozwiązała pewien dawny problem Knastera. W późnych latach 80. zajęła się zagadnieniem punktów stałych i topologicznymi aspektami układów dynamicznych. W 1993 uzyskała kontrprzykład na przypuszczenie (hipotezę) Seiferta (dotyczące pewnej właściwości pól wektorowych na powierzchni sfery), obalając je tym samym; uznano to za nadzwyczajne osiągnięcie. Pracę tę kontynuowała wspólnie z synem. Od 1993 miała ponad 50 wykładów na ten temat, w tym zaszczytne AMS Plenary Lecture w 1995 i MAA Plenary Lecture w 1996.
W 1998 roku wygłosiła wykład sekcyjny na Międzynarodowym Kongresie Matematyków w Berlinie[1].
W 1995 Krystyna Kuperberg otrzymała Nagrodę im. Alfreda Jurzykowskiego, a w 1996 Research Excellence Award od College of Sciences and Mathematics Uniwersytetu w Auburn.
Jest działaczką amerykańskiego środowiska matematycznego.
Życie prywatne
Studiując na Uniwersytecie Warszawskim, poznała swego późniejszego męża (wówczas również studenta), matematyka Włodzimierza Kuperberga. Mają dwoje dzieci: syn Greg jest profesorem matematyki, córka Anna amerykańską fotoreporterką.
Przypisy
- ↑ ICM Plenary and Invited Speakers | International Mathematical Union (IMU) , www.mathunion.org .
Linki zewnętrzne
John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: Krystyna Kuperberg w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)
