W tym artykule szczegółowo przyjrzymy się Krzysztof Kononowicz, analizując jego wpływ w różnych aspektach i kontekstach. Od momentu powstania do chwili obecnej Krzysztof Kononowicz był przedmiotem zainteresowania i debaty w wielu sektorach, generując sprzeczne opinie i głębokie refleksje. Na tych stronach będziemy zagłębiać się w jego znaczenie, wpływ i znaczenie, starając się w pełni zrozumieć jego zakres i wpływ. Dzięki krytycznemu i refleksyjnemu podejściu zajmiemy się różnymi perspektywami i podejściami do Krzysztof Kononowicz, aby wzbogacić analizę i promować wzbogacającą debatę.
![]() Krzysztof Kononowicz (2000) | |
Data i miejsce urodzenia |
21 stycznia 1963 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
6 marca 2025 |
Zawód, zajęcie |
kierowca, aktywista polityczny i samorządowy, wideobloger |
Miejsce zamieszkania | |
Narodowość | |
Edukacja | |
Rodzice |
Bronisław i Leonarda |
![]() |
Krzysztof Kononowicz (ur. 21 stycznia 1963 w Kętrzynie, zm. 6 marca 2025 w Białymstoku) – polski działacz polityczny i samorządowy, aktywista lokalny i wideobloger.
W 2006 kandydował na urząd prezydenta Białegostoku oraz do białostockiej rady miejskiej[1][2]. Stał się szerzej popularny po publikacji w serwisie YouTube swojego przemówienia w studiu wyborczym TV Jard[3]. O osobie Krzysztofa Kononowicza oraz fenomenie, jaki wytworzył, pisały także liczne serwisy i media zagraniczne[4][5][6][7].
Pochodził z rodziny o korzeniach kresowych. Urodził się w Kętrzynie[8] jako syn Bronisława (ur. 8 maja 1908 bądź 1918, zm. 5 października 2004)[9][10] i Leonardy (z domu Bykowicz; ur. 6 listopada 1930, zm. 1 września 2012)[11]. Miał dwóch braci: Bogumiła (ur. ok. 1959−1960, zm. 21 stycznia 2013)[12] i Mariana (ur. i zm. ok. 1962). Jego ojciec natomiast w latach 1949–1954 był więźniem łagrów[10]. Następnie ożenił się i wraz z żoną mieszkał w miejscowości Strzelce (w której się urodził) na terenie Białoruskiej SRR. Do Polski Kononowiczowie przyjechali w 1958 w ostatniej repatriacji ludności polskiej[13]. Osiedli na Mazurach, we wsi Wilkowo[14]. W 1975 przeprowadzili się do Białegostoku.
W Białymstoku Krzysztof Kononowicz ukończył szkołę podstawową oraz zasadniczą szkołę zawodową, jako kierowca-mechanik. Następnie odbył zasadniczą służbę wojskową[potrzebny przypis], a później zajmował się gospodarstwem rodziców[9]. W 1980 wstąpił do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w Białymstoku[15], w 2002 zrezygnował z członkostwa w związku[15].
Od 1994 był bezrobotny[16]. Pracował w firmie Trans Mlecz[13], sprzątał w białostockim Urzędzie Miejskim[16], a także był zatrudniony jako kierowca autobusu w nieistniejącym już MPK Białystok.
W wyborach samorządowych w 2006 kandydował z listy KWW Podlasie XXI wieku na urząd prezydenta Białegostoku (uzyskał 1676 głosów, co przełożyło się na 1,89% poparcia i przedostatnią, szóstą pozycję wśród wszystkich startujących)[1] oraz do rady miejskiej Białegostoku z okręgu wyborczego numer 4 (zdobył 102 głosy)[2]. Jego rzecznikiem prasowym w okresie kampanii wyborczej był lokalny działacz społeczny Adam Czeczetkowicz[17][18].
Stał się szerzej znany po publikacji w serwisie YouTube swojego przemówienia ze Studia Wyborczego TV Jard. Jego fragmenty pokazały również główne serwisy informacyjne największych stacji telewizyjnych m.in. Fakty, Wydarzenia, Wiadomości i Teleexpress. Fenomen kandydata Krzysztofa Kononowicza na prezydenta Białegostoku komentowały również portale internetowe: Onet.pl, Interia.pl, Gazeta.pl. Popularnością zaczęły cieszyć się liczne wypowiedzi Krzysztofa Kononowicza, takie jak[19]:
(...) Żeby nie było bandyctwa, żeby nie było złodziejstwa, żeby nie było niczego.
lub
(...) nie będzie biurokractwa, nie będzie łachmaństwa (...)
Także w 2006 założył Biuro Interwencji Obywatelskich, organizację społeczną działającą w Białymstoku[20][21][22].
O osobie i fenomenie Krzysztofa Kononowicza pisały również liczne media zagraniczne, m.in. niemiecki „Der Spiegel”[5] oraz australijski „The Sydney Morning Herald”[4]. Dziennik „Rzeczpospolita” ujawnił jednak, że za medialnym wykreowaniem oraz namówieniem Krzysztofa Kononowicza do startu w wyborach stali Adam Czeczetkowicz, który był jego rzecznikiem, oraz historyk dr Marek Czarniawski. Obydwaj byli członkami i działaczami Polskiej Partii Narodowej, a start Kononowicza miał za zadanie wypromowanie stworzonego przez nich komitetu wyborczego[23][24][25][26].
20 maja 2007 wziął udział w powtórzonych wyborach do Sejmiku Województwa Podlaskiego, gdzie kandydował ponownie z pierwszego miejsca na liście KWW Podlasia XXI wieku w okręgu wyborczym nr 1. Uzyskał poparcie na poziomie 295 głosów[27]. Podczas wyborów parlamentarnych w 2007 był członkiem białostockiej komisji wyborczej numer 101[28]. Sam KWW Podlasie XXI wieku nie zebrał wystarczającej do startu w wyborach liczby podpisów.
Pod koniec 2010, w związku ze swoją złą sytuacją materialną, ogłosił apel o pomoc finansową, co szybko spotkało się ze spontaniczną reakcją internautów. Uzbierano w kilkanaście dni kwotę 5859 złotych. Okazało się, że zbiórka została przeprowadzona nielegalnie. Pieniądze zostały ostatecznie dostarczone Kononowiczowi[29][30].
We wrześniu 2015 został we własnym domu napadnięty i okradziony, a także ciężko pobity[31]. W czerwcu 2016 Sąd Okręgowy w Białymstoku skazał napastników na kary pozbawienia wolności[32][33][34]. Kolejny raz został napadnięty, pobity i okradziony we własnym domu 9 grudnia 2019. Sprawcami byli trzej mężczyźni[35][36].
Od 2015 filmy nagrywane z udziałem Krzysztofa Kononowicza ponownie zaczęły zdobywać dużą popularność w serwisie YouTube[21][37][38][39]. Filmy charakteryzowały się amatorskim sposobem nagrywania i absurdalną, kontrowersyjną tematyką[40]. Z czasem filmy przedstawiające życie Kononowicza, Wojciecha „Majora” Suchodolskiego, innych współlokatorów Kononowicza i jego znajomych oraz tzw. redaktorów, zajmujących się nagrywaniem filmów, ich montażem oraz opieką nad Kononowiczem, zaczęto określać mianem Uniwersum Szkolna 17 (od adresu zamieszkania Kononowicza)[41].
Na samym początku stycznia 2020 kanał Kononowicza w serwisie YouTube przekroczył próg 100 tysięcy subskrypcji, a filmy zostały obejrzane ponad 26 milionów razy[42]. Filmy Krzysztofa Kononowicza były podawane jako przykład zjawiska patostreamingu, z racji prezentowania libacji alkoholowych czy wulgarnych kłótni między Kononowiczem a jego współlokatorem Wojciechem „Majorem” Suchodolskim (zm. 2023)[21][43][44].
W kwietniu 2020 znów uzyskał rozgłos w mediach ogólnopolskich po tym, jak publicznie stwierdził, że wirus SARS-CoV-2 nie istnieje, oraz zachęcał do łamania przepisów wprowadzonych w związku z pandemią COVID-19[45][46][47].
Pod koniec grudnia 2024 Kononowicz trafił do szpitala, następnie został wprowadzony w stan śpiączki farmakologicznej. W lutym 2025 został umieszczony w hospicjum, gdzie zmarł 6 marca tego samego roku[48]. Został pochowany 12 marca 2025 na cmentarzu parafialnym przy ul. św. Andrzeja Boboli w Białymstoku[49].
W 2022 roku Kononowicz był bohaterem jednego z odcinków programu Sprawa dla reportera, prowadzonego przez Elżbietę Jaworowicz. W sprawie emisji odcinka ukazującego sprawę Kononowicza Rzecznik Praw Obywatelskich zainterweniował w Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji ponieważ uznał, że przedstawiane w programie treści nagrań często mają charakter wulgarny, przemocowy, a przede wszystkim uwłaczający godności tej osoby. KRRiT wszczęła postępowanie wyjaśniające[50][51].
Przedmiotem kontrowersji stała się opieka nad Kononowiczem ze strony ekipy kanału Mleczny Człowiek (na którym publikowane były nagrania przedstawiające Kononowicza). Samozwańczy opiekunowie Kononowicza byli oskarżani o m.in. wykorzystywanie finansowe bohatera materiałów, poniżanie go oraz inwigilację[40][41][52][53]. W tym czasie znacząco pogorszyły się stan zdrowia oraz mobilność Kononowicza. W 2024 roku zapowiedziano zakończenie działalności kanału, jednak nie doszło ono do skutku[54][55].
Kononowicz wystąpił w jednym filmie fabularnym oraz jednym dokumentalnym:
W 2007 wystąpił w reklamie radiowej firmy Netia[58].
Wystąpił w teledysku do utworu „Nie będzie niczego” hip-hopowego zespołu Grupa Operacyjna[59].
Wybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik |
---|---|---|---|---|
2006 | KWW Podlasie XXI Wieku | Prezydent Miasta Białegostoku | – | 1676 (1,89%) ![]() |
Rada Miasta Białegostoku | nr 3 | 102 (0,71%) ![]() | ||
2007 | Sejmik Województwa Podlaskiego III Kadencji | nr 1 | 295 (0,01%)![]() |