Kubań

W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Kubań. Temat ten przykuwał uwagę wielu ludzi na przestrzeni dziejów, wywołując niekończące się dyskusje i teorie na jego temat. Odkryjemy jego pochodzenie, wpływ na dzisiejsze społeczeństwo i ewolucję na przestrzeni czasu. Podobnie zbadamy różne perspektywy i opinie istniejące wokół Kubań, zapewniając naszym czytelnikom globalną i wzbogacającą wizję. Jesteśmy pewni, że ten artykuł zainteresuje każdego, kto chce zdobyć dalszą wiedzę na temat Kubań. Dołącz do nas w tej ekscytującej podróży odkrywczej!

Ten artykuł dotyczy rzeki. Zobacz też: Kubań (kraina).
Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2015-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Kubań
Ilustracja
Mapa dorzecza
Kontynent

Europa

Państwo

 Rosja

Rzeka
Długość 906 km
Powierzchnia zlewni

61 000 km²

Średni przepływ

413 m³/s

Źródło
Miejsce Elbrus
Współrzędne

43°27′40,0″N 42°05′46,0″E/43,461100 42,096100

Ujście
Recypient Morze Azowskie
Współrzędne

45°20′21,1″N 37°24′11,2″E/45,339200 37,403100

Położenie na mapie europejskiej części Rosji
Mapa konturowa europejskiej części Rosji, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Rzeka w Ust'-Łabińsku

Kubań (ros. Кубань) – rzeka w Rosji, w zachodniej części Kaukazu Północnego, na terenach Karaczajo-Czerkiesji, Kraju Stawropolskiego, Kraju Krasnodarskiego i Adygei.

Długość – 906 km, powierzchnia zlewni – 61 tys. km²[1], średni roczny przepływ: 413 m³/s. Główne dopływy – Łaba, Urup, Teberda, Bieła (lewostronne).

Rzeka wypływa ze stoków Elbrusu w północnym Kaukazie i uchodzi deltą o powierzchni 4,3 tys. km² do Morza Azowskiego, a tym samym do Morza Czarnego[1]. Płynie przez Nizinę Kubańską szeroką doliną z licznymi rozlewiskami i starorzeczami. Około 115 km przed ujściem od głównego biegu rzeki oddziela się odnoga – Protoka.

Rzeka służy do nawadniania (Zbiornik Krasnodarski). Część wód Kubania została skierowana kanałem do rzeki Jegorłyk, należącej do dorzecza Donu. Jest żeglowna w dolnym biegu od miasta Ładoska. Miasta leżące nad rzeką to: Karaczajewsk, Ust-Dżeguta, Niewinnomyssk, Nowokubańsk, Kropotkin, Ust'-Łabińsk, Sławiańsk nad Kubaniem, Armawir, Krasnodar, Czerkiesk. Głównym portem morskim nad tą rzeką jest leżący w delcie Tiemriuk.

Dawniej nad Kubaniem mieszkali Onogurowie[2].

Mianem Kubania określa się również obszar żyznych ziem objętych dorzeczem tej rzeki.

Przypisy

  1. ↑ a b Kuban , www.feow.org (ang.).
  2. ↑ D. M. Lang: Bułgarzy. s. 35.