Károly József Batthyány
W tym artykule szczegółowo omówimy Károly József Batthyány. Od swoich początków do ewolucji w dzisiejszym społeczeństwie, Károly József Batthyány odegrał fundamentalną rolę w różnych aspektach życia codziennego. Na przestrzeni dziejów Károly József Batthyány był przedmiotem studiów i badań specjalistów w tej dziedzinie, którzy przyczynili się do poszerzenia naszej wiedzy na ten temat. Co więcej, Károly József Batthyány był tematem debat i kontrowersji w różnych kontekstach, co wywołało duże zainteresowanie zrozumieniem jego wpływu na społeczeństwo. W tym artykule postaramy się rzucić światło na różne aspekty Károly József Batthyány i jego dzisiejsze znaczenie.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Namiestnik Niderlandów Austriackich | |
| Okres | |
| Odznaczenia | |
| |
Károly József Batthyány (ur. 28 kwietnia 1698 w Rechnitz, zm. 15 kwietnia 1772 w Wiedniu) był austriackim generałem i marszałkiem polnym węgierskiego pochodzenia.
Károly József Batthyány był synem hrabiego Ádáma Batthyánya (1662-1703), jako młody mężczyzna wstąpił do armii austriackiej. Pod księciem Eugeniuszem Sabaudzkim walczył z Turkami m.in. w bitwach pod Peterwardein, Temesvárem i Belgradem, wykazując się szczególną odwagą.
W 1734 dowodził wojskami cesarskimi jako generał przeciw francuzom, a w 1737 przeciw Turkom. Od 1739 do 1740 był austriackim attaché na dworze w Berlinie. Z powodu pierwszej śląskiej wojny między Prusami a Austrią wrócił do służby wojskowej, odznaczając się ponownie męstwem. 15 kwietnia 1745 zadał klęskę przeważającym wojskom francusko-bawarskim pod Pfaffenhofen i został za to nominowany marszałkiem polnym. W 1746 służył pod Karolem Lotaryńskim w dzisiejszej Belgii biorąc udział w przegranej bitwie pod Roucoux, w 1747 służył pod Wilhelmem Augustem Hanowerskim, księciem Cumberland, ratując jego wojska w bitwie pod Lauffeldt wzorowym manewrem odwrotu.
Po skończonej wojnie został mianowany przez Marię Teresę w 1748 wychowawcą królewicza i późniejszego cesarza Józefa II. W 1763 otrzymał tytuł księcia.