W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Lalka teatralna, badając jego różne aspekty i wpływ na nasze społeczeństwo. Od niepamiętnych czasów Lalka teatralna przyciągał uwagę młodych i starych, intrygując całe pokolenia swoją tajemnicą i urokiem. Na przestrzeni dziejów Lalka teatralna odegrał fundamentalną rolę w ewolucji ludzkości, wpływając na nasze wierzenia, zwyczaje i sposób życia. W tym artykule zagłębimy się w Lalka teatralna, analizując jego znaczenie w różnych kontekstach i wpływ na dzisiejszy świat. Przygotuj się na odkrycie wszystkich aspektów Lalka teatralna i zanurz się w ekscytującą podróż pełną wiedzy i odkryć!
Ten artykuł od 2016-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Bleeckie Streetie – lalka pojawiająca się w amerykańskiej serii filmów na YouTube
Lalka teatralna – lalka przystosowana do występów w teatrze lalek i innych rodzajach widowisk, poruszana przez aktora-lalkarza, najwcześniej znana była w Chinach.
W Polsce popularne były lalkowe szopki bożonarodzeniowe, istniał też kukiełkowy teatr jarmarczny. Po II wojnie światowej nastąpił rozwój teatru lalkowego w Polsce, kultywuje się tradycję szopki politycznej.
Typy lalek
Wyróżnia się wiele typów lalek:
pacynki nakładane na dłoń aktora i poruszane palcami,
jawajki osadzone na kiju zwanym gabitem (lub też gapitem), poruszane od dołu ręką animatora oraz za pomocą drutów zwanych czempuritami[1],
kukły osadzone na kiju i poruszane od dołu o luźno przymocowanych kończynach górnych i dolnych[2],
lalki teatru cieni poruszane za pomocą kijów i widzialne na oświetlonym ekranie,
tintamareski, czyli technika łącząca twarz aktora z uwiązaną do szyi lalką[2]
lalki hieratyczne dowolnie pozowane przez człowieka rzeźby o ruchomych stawach – do momentu, kiedy nie zmienimy kompozycji ich ciała, same utrzymują pozę[2],
lalki żyworękie – animator zastępuje rękę lalki i podejmuje w ten sposób czynności manualne, jeśli wymagany jest udział obu rąk, głowa lalki montowana jest na głowie lalkarza[2],
innym typem lalek teatralnych o odmiennym sposobie animacji jest bunraku – trzech lub czterech mężczyzn ubranych na czarno odgrywających wspólnie marionetki, które dzięki temu mogą osiągać do trzech metrów wysokości.
↑RobertR.CzajkaRobertR., JarosławJ.KilianJarosławJ., AleksandraA.RembowskaAleksandraA., Elementarz teatru lalek, Warszawa: Teatr Lalka, 2018, s. 28, ISBN 978-83-905177-5-9.
↑ abcdAdamA.WalnyAdamA., Teatr Przedmiotu: kulisy warsztatu, arkana rzemiosła, JadwigaJ.Opalińska (red.), Warszawa: Staromiejski Dom Kultury, 2007, s. 79.