Lalka teatralna

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Lalka teatralna, badając jego różne aspekty i wpływ na nasze społeczeństwo. Od niepamiętnych czasów Lalka teatralna przyciągał uwagę młodych i starych, intrygując całe pokolenia swoją tajemnicą i urokiem. Na przestrzeni dziejów Lalka teatralna odegrał fundamentalną rolę w ewolucji ludzkości, wpływając na nasze wierzenia, zwyczaje i sposób życia. W tym artykule zagłębimy się w Lalka teatralna, analizując jego znaczenie w różnych kontekstach i wpływ na dzisiejszy świat. Przygotuj się na odkrycie wszystkich aspektów Lalka teatralna i zanurz się w ekscytującą podróż pełną wiedzy i odkryć!

Bleeckie Streetie – lalka pojawiająca się w amerykańskiej serii filmów na YouTube

Lalka teatralnalalka przystosowana do występów w teatrze lalek i innych rodzajach widowisk, poruszana przez aktora-lalkarza, najwcześniej znana była w Chinach.

W Polsce popularne były lalkowe szopki bożonarodzeniowe, istniał też kukiełkowy teatr jarmarczny. Po II wojnie światowej nastąpił rozwój teatru lalkowego w Polsce, kultywuje się tradycję szopki politycznej.

Typy lalek

Wyróżnia się wiele typów lalek:

  • pacynki nakładane na dłoń aktora i poruszane palcami,
  • marionetki poruszane od góry nitkami i drucikami,
  • jawajki osadzone na kiju zwanym gabitem (lub też gapitem), poruszane od dołu ręką animatora oraz za pomocą drutów zwanych czempuritami[1],
  • kukły osadzone na kiju i poruszane od dołu o luźno przymocowanych kończynach górnych i dolnych[2],
  • lalki teatru cieni poruszane za pomocą kijów i widzialne na oświetlonym ekranie,
  • tintamareski, czyli technika łącząca twarz aktora z uwiązaną do szyi lalką[2]
  • lalki hieratyczne dowolnie pozowane przez człowieka rzeźby o ruchomych stawach – do momentu, kiedy nie zmienimy kompozycji ich ciała, same utrzymują pozę[2],
  • lalki żyworękie – animator zastępuje rękę lalki i podejmuje w ten sposób czynności manualne, jeśli wymagany jest udział obu rąk, głowa lalki montowana jest na głowie lalkarza[2],
  • innym typem lalek teatralnych o odmiennym sposobie animacji jest bunraku – trzech lub czterech mężczyzn ubranych na czarno odgrywających wspólnie marionetki, które dzięki temu mogą osiągać do trzech metrów wysokości.

Zobacz też

Przypisy

  1. Robert Czajka, Jarosław Kilian, Aleksandra Rembowska, Elementarz teatru lalek, Warszawa: Teatr Lalka, 2018, s. 28, ISBN 978-83-905177-5-9 .
  2. a b c d Adam Walny, Teatr Przedmiotu: kulisy warsztatu, arkana rzemiosła, Jadwiga Opalińska (red.), Warszawa: Staromiejski Dom Kultury, 2007, s. 79.