W tym artykule zbadamy fascynujący świat Landkreis Bilgoraj, temat, który przez lata przykuwał uwagę wielu osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, jego dzisiejsze znaczenie, czy po prostu ze względu na swoją historię i ewolucję, Landkreis Bilgoraj stanowi punkt zainteresowania różnych sektorów populacji. Na tych stronach będziemy analizować różne aspekty związane z Landkreis Bilgoraj, od jego wpływu na gospodarkę po implikacje kulturowe. Dodatkowo zbadamy jego wpływ na współczesny świat i to, jak na przestrzeni lat ukształtowało nasze postrzeganie Landkreis Bilgoraj. Przygotuj się na zanurzenie się w świecie odkryć i nauki!
powiat | |
1939–1944 | |
Państwo | |
---|---|
Dystrykt | |
Siedziba | |
Powierzchnia |
2431 km² |
Populacja (1943) • liczba ludności |
|
• gęstość |
65,9 |
Szczegółowy podział administracyjny | |
Liczba gmin |
23 (w tym 2 miasta) |
Liczba wsi (gromad) |
166 |
Położenie na mapie GG![]() |
Powiat Bilgoraj (niem. Landkreis Bilgoraj, Kreishauptmannschaft Bilgoraj, pol. powiat biłgorajski) – jednostka podziału administracyjnego Generalnego Gubernatorstwa w latach 1939–1944, wchodząca w skład dystryktu lubelskiego. Siedziba powiatu znajdowała się w Biłgoraju.
Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę obszar II Rzeczypospolitej przedzieliła Linia Mołotowa. Na części terenów II RP okupowanych wojskowo przez III Rzeszę (a więc tej, która nie została anektowana bezpośrednio przez Niemców), na podstawie dekretu Adolfa Hitlera z 12 października 1939 (z mocą obowiązującą od 26 października 1939), utworzono jednostkę administracyjno-terytorialną o nazwie Generalne Gubernatorstwo[1]. Generalne Gubernatorstwo podzielone na cztery dystrykty, a te z kolei były podzielone na powiaty, gminy zbiorowe i wsie (właściwie dawne polskie gromady)[2].
Jednym z powiatów dystryktu lubelskiego był Landkreis Bilgoraj. Objął on początkowo następujące obszary, należące przed wojną do województw lubelskiego i lwowskiego[3]:
29 kwietnia 1940 zmieniono podział dystryktu lubelskiego znosząc Landkreis Tomaschow-Lubelski, którego obszar podzielono między Landkreis Hrubieszów i Landkreis Zamosc[6]. Równocześnie zachodnią część Landkreis Zamosc włączono do Landkreis Bilgoraj – miasto Szczebrzeszyn oraz gminy Radecznica, Tereszpol i Zwierzyniec[3]. Po zmianie tej Landkreis Bilgoraj obejmował 2 miasta (Biłgoraj i Szczebrzeszyn) i 21 gmin zbiorowych podzielonych na 166 wsi (gromad): Aleksandrów, Babice, Biszcza, Cieplice, Dzików Stary, Frampol, Goraj, Huta Krzeszowska, Kocudza, Krzeszów, Księżpol, Kuryłówka, Łukowa, Potok Górny, Puszcza Solska, Radecznica, Sól, Tarnogród, Tereszpol, Wola Różaniecka i Zwierzyniec[2].
Landkreis Bilgoraj funkcjonował do 25 lipca 1944[7]. 22 sierpnia 1944 przywrócono powiat biłgorajski o przedwojennych granicach w nowym województwie lubelskim[8], natomiast południowe gminy i gromady "galicyjskie" powróciły do powiatów jarosławskiego, lubaczowskiego i łańcuckiego w resztkowym województwie lwowskim[9], gdzie pozostały aż do utworzenia na tym obszarze województwa rzeszowskiego z dniem 18 sierpnia 1945[10].
Lista największych miejscowości w Landkreis Bilgoraj w 1943 roku[2]: