Leiobunum rotundum

W tym artykule zbadamy różne aspekty Leiobunum rotundum, zagłębiając się w jego znaczenie, implikacje i znaczenie w polu _var2. Od swoich początków do obecnej ewolucji, Leiobunum rotundum odegrał fundamentalną rolę w _var3, wywierając ogromny wpływ na _var4. W trakcie tej analizy zbadamy różne perspektywy, które pojawiły się wokół Leiobunum rotundum, biorąc pod uwagę jego wpływ na _var5 i jego wpływ na _var6. Z krytycznym i szczegółowym spojrzeniem zagłębimy się w najważniejsze aspekty Leiobunum rotundum, odkrywając jego powiązania z _var7 i jego potencjał dla _var8. Poprzez tę podróż staramy się poszerzyć wiedzę na temat Leiobunum rotundum i jego konsekwencji w dzisiejszym świecie.

Leiobunum rotundum
(Latreille, 1798)
Ilustracja
Samica L. rotundum
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

Rząd

kosarze

Podrząd

Eupnoi

Nadrodzina

Phalangioidea

Rodzina

Sclerosomatidae

Podrodzina

Leiobuninae

Rodzaj

Leiobunum

Gatunek

Leiobunum rotundum

Synonimy

Phalangium rotundum
Opilio fasciatus
Opilio hemisphaericus
Phalangium longipes
Phalangium filipes
Leiobunum rufum
Nelima fuscifrons

Leiobunum rotundum – gatunek kosarza z podrzędu Eupnoi i rodziny Sclerosomatidae[1].

Budowa ciała

Gatunek ten posiada wyjątkowo długie, czarne odnóża. Ciało samicy jest owalne, długości od 5 do 7 mm, ubarwione brązowo z czarną wstęgą grzbietową, rozszerzającą się z tyłu. Guzek oczny jest gładki, a oczy otoczone czarnymi pierścieniami. Ciało samca jest mniejsze i bardziej okrągłe, jednolitej czerwono-brunatnej barwy. U form młodocianych nogi nie są tak ciemne jak u dorosłych. Są one jaśniejsze i niejednolice ubarwione[2].

Biologia

Kosarz ten odżywia się żywymi i martwymi drobnymi bezkręgowcami, martwą materią organiczną i grzybami. Pije dużo wody (rosa, sok wyciekający z przejrzałych owoców). Jesienią przedstawiciele gatunku tworzą skupiska złożone z nawet 400 osobników, czasem na ścianach budynków. Zapłodniona samica składa jaja do ziemi za pomocą pokładełka, które zimują do wiosny[3].

Biotop

Preferuje środowiska wilgotne. Spotykany wśród roślinności zielnej, na krzewach, pniach drzew, ściółce. Czasem też na ścianach budynków[3]

Występowanie

Kosarze te zamieszkują zachodnią część Starego Świata, sięgając po Irlandię, Wyspy Kanaryjskie i Afrykę Północną[3]. Występują również w Polsce[4].

Przypisy