Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1896 – bieg na 400 m

W dzisiejszym świecie Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1896 – bieg na 400 m stał się tematem najwyższej wagi i znaczenia. Niezależnie od tego, czy jest to sfera osobista, zawodowa, polityczna czy społeczna, Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1896 – bieg na 400 m zyskał duże znaczenie i wywołał szeroką debatę wśród ekspertów i ogółu społeczeństwa. Znaczenie Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1896 – bieg na 400 m polega na jego bezpośrednim wpływie na różne aspekty życia codziennego, a także na jego wpływie na rozwój i ewolucję różnych obszarów wiedzy i kultury. Dlatego tak istotna jest dogłębna analiza i zrozumienie znaczenia i wpływu, jaki Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1896 – bieg na 400 m ma na naszą obecną rzeczywistość, a także przewidywanie możliwych przyszłych scenariuszy, które mogą wyniknąć w wyniku jego obecności w różnych obszarach.

Biegi na 400 metrów podczas Igrzysk odbyły się w dniach 6 kwietnia (Eliminacje) oraz 7 kwietnia (finał). Do biegu zostało zgłoszonych 7 biegaczy, z czego 5 startowało także w biegu na 100 metrów.

Medaliści

Medal Zawodnik
Złoto Tom Burke  Stany Zjednoczone
Srebro Herbert Jamison  Stany Zjednoczone
Brąz Charles Gmelin  Wielka Brytania

Tło

Dwoma najlepszymi biegaczami na 400 metrów w 1896 roku byli Amerykanin Tom Burke oraz Brytyjczyk Edgar Bredin. Zmierzyli się oni rok wcześniej w towarzyskich zawodach klubów New York AC - London AC, gdzie zwyciężył Amerykanin. Bredin oraz Burke byli współrekordzistami świata w biegu na 440 jardów (402,34 metra) z czasem 48,5. W 1896 roku Brytyjczyk przeszedł na zawodowstwo.

Eliminacje

Eliminacje rozpoczęły się w dniu 6 kwietnia. Siedmiu zawodników zostało przydzielonych do dwóch biegów eliminacyjnych, z których po dwóch najlepszych awansowało do finału. Bieg odbywał się na dystansie nieco ponad jednego okrążenia (bieżnia stadionu Panateńskiego miała obwód około 330 metrów).

1 bieg eliminacyjny

Pierwszy bieg eliminacyjny wygrał Amerykanin Herbert Jamison pokonując o około 13,5 jarda reprezentanta Cesarstwa Niemieckiegp Fritza Hofmanna.

lp. Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. Herbert Jamison  Stany Zjednoczone 56.8 Q OR
2. Fritz Hofmann  Cesarstwo Niemieckie 58.6 Q
3.-4. Kurt Dörry  Cesarstwo Niemieckie nieznany
Adolphe Grisel  Francja nieznany

2 bieg eliminacyjny

Drugi bieg eliminacyjny został łatwo wygrany przez Amerykanina Toma Burke, który bieg zakończył z przewagą około piętnastu jardów nad Brytyjczykiem Gmelinem, który z kolei miał około dwunastu jardów przewagi nad Francuzem Reichelem.

lp. Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. Tom Burke  Stany Zjednoczone 58.4 Q
2. Charles Gmelin  Wielka Brytania (1:00.5) Q
3. Frantz Reichel  Francja (1:02.3)

Finał

Finał został rozegrany dzień po eliminacjach - 7 kwietnia. Tom Burke łatwo pokonał rywali finiszując z przewagą około 15 metrów nad swoim rodakiem Jamisonem. W późniejszych źródłach trzecie miejsce było dyskusyjne, jednak w źródłach z roku 1896 jest ono przypisywane Brytyjczykowi Gmelinowi.

lp. Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. Tom Burke  Stany Zjednoczone 54.2 OR
2. Herbert Jamison  Stany Zjednoczone 55.2
3. Charles Gmelin  Wielka Brytania 56.7
4. Fritz Hofmann  Cesarstwo Niemieckie (56.7)

Przypisy

  1. ↑ a b Hofmann i Grisel musieli przebiec dodatkowe dwa metry z powodu falstartu.
  2. ↑ Kolejność zawodników nieznana

Bibliografia