Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1980 – skok w dal kobiet
W tym artykule zbadamy Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1980 – skok w dal kobiet pod różnymi kątami i perspektywami, aby dokładnie zrozumieć jego znaczenie, wpływ i znaczenie w bieżącym kontekście. Podkreślimy różne aspekty i wymiary Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1980 – skok w dal kobiet, badając jego wpływ na różnych polach i jego interakcję z innymi elementami, które kształtują naszą rzeczywistość. Poprzez szczegółową i wyczerpującą analizę ujawnimy złożoność i głębię Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1980 – skok w dal kobiet, oferując wszechstronną wizję, która pozwala nam w pełni docenić jego znaczenie. Stosując podejście holistyczne, podejdziemy do Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1980 – skok w dal kobiet z wieloaspektowej perspektywy, zapraszając czytelnika do zanurzenia się w podróż pełną odkryć i zrozumienia, która poszerza jego horyzonty i wzbogaca wiedzę na ten temat.
Obrończynią tytułu mistrzowskiego z 1976 roku była Niemka Angela Voigt. Zwyciężyła reprezentantka Związku Radzieckiego Tatjana Kołpakowa, która w finale ustanowiła rekord olimpijski uzyskując wynik 7,06 m[1].
– rekord świata | – rekord krajowy | – rekord życiowy | = – wyrównany rekord życiowy | – najlepszy wynik w sezonie | = – wyrównany najlepszy wynik w sezonie | – rekord olimpijski
Fn – falstart | DNF – nie ukończyła | DNS – nie wystartowała | DSQ – zdyskwalifikowanya
↑ abJanusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 295. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
↑Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 298. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).