Leo Nucci
Ten artykuł dotyczy Leo Nucci, tematu niezwykle istotnego i interesującego dzisiaj. Leo Nucci to temat, który wywołał debatę i dyskusję w różnych obszarach, budząc zainteresowanie ekspertów, naukowców i ogółu ludzi. Na przestrzeni dziejów Leo Nucci odgrywał decydującą rolę w społeczeństwie, a jego znaczenie jest nadal ważne we współczesnym świecie. W tym sensie niezbędne jest pogłębienie wiedzy i zrozumienia Leo Nucci, analizowanie jego implikacji, wyzwań i możliwości. W tym artykule staramy się przedstawić pełną i odkrywczą wizję Leo Nucci, wzbogacając debatę i zrozumienie tego bardzo istotnego tematu.
 Leo Nucci, 1986 | |
| Data i miejsce urodzenia |
16 kwietnia 1942 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Leo Nucci (ur. 16 kwietnia 1942 w Castiglione dei Pepoli[1][2]) – włoski śpiewak operowy, baryton.
Życiorys
Studiował w Bolonii i Mediolanie u Giuseppe Marchesiego i Ottaviano Bizzarriego[1][2][3]. Zadebiutował jako śpiewak w 1967 roku w Teatro Lirico w Spoleto rolą Figara w Cyruliku sewilskim Rossiniego[1][2][3]. Rola ta stała się później jego partią popisową, kreował ją na różnych scenach ponad 100 razy[3]. W latach 1969–1975 był członkiem chóru mediolańskiej La Scali[1][3]. Sławę przyniosła mu kreacja Schaunarda w Cyganerii Pucciniego na deskach Teatro La Fenice w Wenecji w 1975 roku[1]. W tym samym roku został solistą La Scali, na scenie której kreował role m.in. Figara w Cyruliku sewilskim, Rodriga w Don Carlosie, Millera w Luizie Miller, Marcella w Cyganerii, Sharplessa w Madame Butterfly[1]. W 1978 roku debiutował w Covent Garden Theatre w Londynie oraz w Operze Wiedeńskiej[1]. W 1980 roku rolą Renata w Balu maskowym Verdiego debiutował w nowojorskiej Metropolitan Opera[1][2]. W 1981 roku wystąpił w Lyric Opera w Chicago i w Operze Paryskiej[1]. W latach 1989–1990 wcielał się w rolę Renata w Balu maskowym na festiwalu w Salzburgu[2]. W 1991 roku śpiewał partię Jagona w Otellu w trakcie koncertowych przedstawień tej opery w Chicago i Nowym Jorku[1][2]. Gościnnie występował w San Francisco, Berlinie, Rzymie, Hamburgu i Genewie[1].
Zasłynął jako odtwórca ról w operach Giuseppe Verdiego[3]. W 1987 roku wcielił się w rolę tytułową w filmowej wersji opery Makbet w reżyserii Claude’a d’Anny[3]. Wziął udział w nagraniach płytowych oper Maria de Rudenz, Falstaff, Podróż do Reims, Aida, Simon Boccanegra, Otello, Rigoletto, Adriana Lecouvreur[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2634. ISBN 0-02-865529-X.
- ↑ a b c d e f g International Who’s who in Music and Musicians’ Directory (in the Classical and Light Classical Fields). Wyd. 17. T. 1. Cambridge: International Biographical Centre/Melrose Press, 2000, s. 473–474. ISBN 0-948875-534.
- ↑ a b c d e f Giorgio Bagnoli: The La Scala Encyclopedia of the Opera. New York: Simon & Schuster, 1993, s. 271. ISBN 0-671-87042-4.