Leonard Piątek

Od niepamiętnych czasów Leonard Piątek przyciąga uwagę i zainteresowanie ludzi na całym świecie. Od samego początku do chwili obecnej Leonard Piątek był tematem dyskusji, debat i refleksji w niezliczonych kontekstach. Niezależnie od tego, czy chodzi o dziedzinę akademicką, naukową, kulturalną czy społeczną, Leonard Piątek pozostawił niezatarty ślad w historii ludzkości. W tym artykule zbadamy różne aspekty, wpływ i znaczenie Leonard Piątek, a także jego wpływ na różne aspekty życia codziennego. Poprzez głęboką i skrupulatną analizę będziemy starali się rzucić światło na ten fascynujący temat i jego znaczenie we współczesnym świecie.

Leonard Piątek
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Leonard Franciszek Piątek

Data i miejsce urodzenia

3 października 1913
Królewska Huta

Data i miejsce śmierci

1 lipca 1967
Chorzów

Wzrost

174 cm

Pozycja

prawy łącznik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1926–1936 AKS Królewska Huta
1936–1937 Flota Gdynia
1937–1939 AKS Chorzów
1939–1944 Germania Königshütte
1946–1947 AKS Chorzów 19 (5)
1948–1949 Pogoń Katowice
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1936–1939  Polska 17 (11)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1948–1949 Pogoń Katowice
1950–1951 Budowlani Chorzów
1954 Budowlani Chorzów
Wyzwolenie Michałkowice
Bobrek Karb
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Leonard Franciszek Piątek (ur. jako Leonard Franz Piontek 3 października 1913 w Królewskiej Hucie, zm. 1 lipca 1967 w Chorzowie) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Polski w latach 1936–1939, trener piłkarski.

Życiorys

Przez znaczną część kariery zawodniczej związany był z AKS Chorzów (w latach 1910-1922 VfR - Verein für Rasenspiele, 1923–1934 AKS Królewska Huta, 1939–1945 Germania Königshütte, potocznie: grünweiß, zielone koniczynki). W latach 1936–1937, podczas odbywania służby wojskowej, występował w klubie Flota Gdynia. Wiosną 1937 roku zmienił nazwisko na Piątek. Przed II wojną światową został z AKS-em kilkakrotnym mistrzem Śląska, a w 1937 roku jako beniaminek, wicemistrzem Polski. W latach 1939–1944 wywalczył z Germanią Königshütte trzykrotnie mistrzostwo Górnego Śląska i brał udział w rozgrywkach o mistrzostwo i puchar Niemiec.

W reprezentacji Polski rozegrał 17 spotkań, strzelając 11 bramek. Uczestniczył w mistrzostwach świata 1938 we Francji. Debiutował w reprezentacji 6 września 1936 w spotkaniu z Łotwą (3:3) w Rydze. Ostatni mecz zagrał 27 sierpnia 1939 w zwycięskim 4:2 spotkaniu przeciwko Węgrom w Warszawie, zdobywając jednego gola.

Po zakończeniu aktywnej kariery piłkarskiej został trenerem lokalnych drużyn na Górnym Śląsku. Zmarł w 1967 roku w Chorzowie po długiej chorobie.

Mecze w reprezentacji

  • 6 września 1936 Ryga, Łotwa – Polska 3:3
  • 23 czerwca 1937 Warszawa, Polska – Szwecja 3:1 (1 gol)
  • 4 lipca 1937 Łódź, Polska – Rumunia 2:4 (1 gol)
  • 12 września 1937 Sofia, Bułgaria – Polska 3:3
  • 10 października 1937 Warszawa, Polska – Jugosławia 4:0 (2 gole)
  • 13 marca 1938 Zurych, Szwajcaria – Polska 3:3 (1 gol)
  • 3 kwietnia 1938 Belgrad, Jugosławia – Polska 0:1
  • 22 maja 1938 Warszawa, Polska – Irlandia 6:0 (2 gole)
  • 5 czerwca 1938 Strassburg, Brazylia – Polska 6:5 p. d. (MŚ)
  • 18 września 1938 Chemnitz (Kamienica), Niemcy – Polska 4:1
  • 25 września 1938 Warszawa, Polska – Jugosławia 4:4 (1 gol)
  • 23 października 1938 Warszawa, Polska – Norwegia 2:2
  • 13 listopada 1938 Dublin, Irlandia – Polska 2:3 (1 gol)
  • 22 stycznia 1939 Paryż, Francja – Polska 0:4
  • 27 maja 1939 Łódź, Polska – Belgia 3:3
  • 4 czerwca 1939 Warszawa, Polska – Szwajcaria 1:1 (1 gol)
  • 27 sierpnia 1939 Warszawa, Polska – Węgry 4:2 (1 gol)

Zobacz też

Bibliografia

Skład reprezentacji Polski na Mundialu 1938