W dzisiejszym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Leonel Fernández. Niezależnie od tego, czy interesuje Cię ten temat, czy to ze względu na jego znaczenie historyczne, wpływ na obecne społeczeństwo, czy wpływ na różne dziedziny nauki, jesteśmy pewni, że znajdziesz fascynujące informacje. Zajmiemy się kluczowymi aspektami Leonel Fernández, od jego powstania po ewolucję na przestrzeni lat, a także przeanalizujemy jego dzisiejsze znaczenie. Nie ma znaczenia, czy jesteś ekspertem w dziedzinie Leonel Fernández, czy dopiero zaczynasz, w tym artykule każdy znajdzie coś dla siebie. Przygotuj się na odkrycie wszystkiego, co musisz wiedzieć o Leonel Fernández!
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Prezydent Dominikany | |
Okres |
od 16 sierpnia 1996 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Okres |
od 16 sierpnia 2004 |
Poprzednik |
Hipólito Mejía |
Następca | |
![]() | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Leonel Antonio Fernández Reyna (ur. 26 grudnia 1953 w Santo Domingo) – polityk dominikański, prezydent Republiki Dominikańskiej w latach 1996-2000 oraz 2004-2012[1].
Urodził się na Dominikanie w mieszanej rasowo rodzinie[1]. W 1962 roku przeprowadził się do Nowego Jorku. Na wyspę powrócił w 1971 roku. W 1978 roku z ukończeniem wyróżnił studia prawnicze na Autonomicznym Uniwersytecie Santo Domingo. Pracował jako nauczyciel i dziennikarz. Wystartował udział w wyborach prezydenckich w 1996 roku z ramienia Partii Wyzwolenia Dominikany (PLD). Odniósł w nich sukces niewielką przewagę głosów w drugiej turze. Jego kandydatura została poparta zarówno przez założyciela (PLD) Juana Boscha i ustępującego prezydenta Joaquína Balaguera[1]. Na wyborze Fernándeza zaważyło jego pochodzenie rasowe (jego rywalem był José Francisco Peña Gómez haitańskiego pochodzenia). Nowo obrany prezydent obiecał likwidację korupcji i objęcie wojska, sądów i policji większą kontrolą państwa. Prowadziła aktywną politykę zagraniczną. W kwietniu 1998 roku przywrócił relacje dyplomatyczne z Kubą a w 1999 roku Dominikana służyła jako gospodarz regionalnego szczytu państw karaibskich. Jego kadencja zakończyła się w 2000 roku. Ponownie i skutecznie kandydował na prezydenta w 2004 roku. W 2008 roku zyskał reelekcję. Po zakończeniu trzeciej kadencji objął funkcję przewodniczącego Global Foundation for Democracy and Developmen i przewodniczącego PLD[1].