Liczby całkowite – zbiór obejmujący:
Jest to uogólnienie liczb naturalnych umożliwiające odjęcie każdej liczby od innej.
Zbiór liczb całkowitych oznacza się symbolem Z {\displaystyle \mathbb {Z} } , od niemieckiego Zahl – liczba. W Polsce Ministerstwo Edukacji Narodowej zaleciło używanie tego oznaczenia, choć w większości szkół podstawowych i średnich stosowano symbol C {\displaystyle \mathbf {C} } – inicjał nazwy polskiej.
Uogólnieniem liczb całkowitych są liczby wymierne.
Zbiór liczb całkowitych można zdefiniować jako zbiór klas abstrakcji zbioru N 0 × N 0 {\displaystyle \mathbb {N} _{0}\times \mathbb {N} _{0}} relacji równoważności
( a , b ) ∼ ( c , d ) ⟺ a + d = b + c . {\displaystyle (a,b)\sim (c,d)\iff a+d=b+c.}Intuicyjnie ( a , b ) {\displaystyle (a,b)} reprezentuje różnicę a − b . {\displaystyle a-b.}
Niech {\displaystyle } oznacza klasę abstrakcji, której reprezentantem jest ( a , b ) . {\displaystyle (a,b).} Wówczas dodawanie i mnożenie w zbiorze N 0 × N 0 / ∼ {\displaystyle \mathbb {N} _{0}\times \mathbb {N} _{0}/\sim } definiuje się jako:
+ = , {\displaystyle +=,} ⋅ = . {\displaystyle \cdot =.}Liczby
,
{\displaystyle ,}
dla których
a
>
b
{\displaystyle a>b}
nazywamy liczbami całkowitymi dodatnimi;
liczby
,
{\displaystyle ,}
dla których
a
<
b
{\displaystyle a<b}
nazywamy liczbami całkowitymi ujemnymi.
Tak zdefiniowana struktura jest pierścieniem całkowitym, tj. pierścieniem przemiennym z jedynką bez dzielników zera.
Zerem tego pierścienia jest , {\displaystyle ,} elementem przeciwnym do {\displaystyle } jest element . {\displaystyle .} Jedynką jest . {\displaystyle .}
Podzbiór elementów postaci {\displaystyle } jest izomorficzny z N 0 . {\displaystyle \mathbb {N} _{0}.}
Ponieważ = + {\displaystyle =+} oraz {\displaystyle } elementem przeciwnym do , {\displaystyle ,} więc
= − . {\displaystyle =-.}Ostatnia zależność potwierdza wyżej wspomnianą intuicję.
Zbiór liczb całkowitych Z {\displaystyle \mathbb {Z} } jest równoliczny ze zbiorem liczb naturalnych N , {\displaystyle \mathbb {N} ,} gdyż istnieje funkcja wzajemnie jednoznaczna f : Z → N {\displaystyle f:\mathbb {Z} \to \mathbb {N} } przypisująca każdej liczbie całkowitej dokładnie jedną liczbę naturalną. Np.:
f ( x ) = { 2 x , gdy x > 0 − 2 x + 1 , gdy x ⩽ 0 . {\displaystyle f(x)={\begin{cases}2x,&{\text{gdy }}x>0\\-2x+1,&{\text{gdy }}x\leqslant 0\end{cases}}.}podstawowe typy liczb | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
działania |
| ||||||||
ułamki | |||||||||
symbole |
| ||||||||
reguły zapisu | |||||||||
prawa działań | |||||||||
narzędzia |
| ||||||||
powiązane pojęcia | |||||||||
rozszerzenia |
liczby tworzące zbiory |
|
---|---|
liczby tworzące klasy właściwe | |
powiązane pojęcia |