W dzisiejszym świecie Lillian Hall-Davis pozostaje tematem o ogromnym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona osób. Niezależnie od tego, czy mówimy o znaczeniu Lillian Hall-Davis we współczesnym społeczeństwie, czy o wpływie Lillian Hall-Davis na nasze codzienne życie, nie można zaprzeczyć, że ma on wpływ na nasze życie. Z biegiem czasu Lillian Hall-Davis ewoluował i nabrał nowych wymiarów, stając się tematem debaty i dyskusji w różnych obszarach. W tym artykule zbadamy różne aspekty Lillian Hall-Davis i przeanalizujemy jego znaczenie w dzisiejszym świecie.
![]() Lillian Hall-Davis (1924) | |
Imię i nazwisko |
Lillian Hall Davis |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
23 czerwca 1898 |
Data i miejsce śmierci |
25 października 1933 |
Zawód | |
Współmałżonek |
Walter Pemberton |
Lata aktywności |
1917–1931 |
Lillian Hall-Davis (wym. ; ur. 23 czerwca 1898 w Londynie, zm. 25 października 1933 tamże) – angielska aktorka filmowa ery kina niemego, występująca zarówno w brytyjskich, jak i francuskich, niemieckich oraz włoskich produkcjach. Uważana za jedną z największych kobiecych gwiazd filmowych lat 20. XX wieku[1].
Urodziła się 23 czerwca 1898 jako Lillian Hall Davis w Mile End, dzielnicy położonej w północnej części Londynu. Była córką miejscowego taksówkarza[1]. Wywodziła się z klasy robotniczej. Aby zataić swoje pochodzenie i stworzyć mit pochodzenia z lepszej dzielnicy, dodała łącznik w nazwisku[2]. Dzięki talentowi artystycznemu w krótkim czasie zdobyła pozycję aktorki pierwszoplanowej. Ważnym występem w jej filmografii był udział w dramacie Married Love (1923, reż. Alexander Butler), będący kontrowersyjną adaptacją przełomowego podręcznika zdrowia seksualnego pióra Marie Stopes z 1918[1][2]. W 1927 Hall-Davis zagrała u boku Carla Brissona i Iana Huntera w melodramacie sportowym Ring w reżyserii Alfreda Hitchcocka. Angielski filmowiec pochlebnie wyrażał się o aktorce i możliwości współpracy z nią[3]. Rok później zaangażował ją do komedii romantycznej Żona farmera[3]. Według współczesnych źródeł dwa występy u Hitchcocka należą do najlepszych kreacji w dorobku Hall-Davis[1].
Aktorka nie ograniczała się do występowania jedynie w filmach brytyjskich. W 1924 zagrała główną rolę Ligii we włoskiej produkcji Quo vadis? (reż. Gabriellino D’Annunzio, Georg Jacoby)[1][2].
Wraz z nastaniem ery filmu dźwiękowego na początku lat 30., kariera Hall-Davis załamała się. Aktorka popadła w ciężką depresję[1][2]. 25 października 1933, w wieku 35 lat, popełniła samobójstwo w swoim domu w londyńskiej dzielnicy Golders Green. Zwłoki aktorki znalazł sąsiad, który zeznał, że kobieta leżała na podłodze z głową w piekarniku. W prawej dłoni trzymała staromodną brzytwę, a na jej szyi znajdowała się rana[4]. Sąsiadów zaalarmował 14-letni syn aktorki. Gdy chłopiec wrócił ze szkoły, znalazł w przedpokoju list pożegnalny. Nie mogąc dostać się do kuchni, poprosił ich o pomoc[2]. Ciało zidentyfikował brat Henry Charles Davis, który pracował na miejscowej poczcie. Znajomi aktorki twierdzili, że w ostatnich dniach życia była ona bardzo przygnębiona. Według źródeł cierpiała na neurastenię[4]. W raporcie koronera odnotowano, że zgon nastąpił w wyniku poderżnięcia gardła, a gaz węglowy z piecyka nie miał bezpośredniego wpływu na śmierć[4].
Hall-Davis osierociła 14-letniego syna i męża Waltera Pembertona[2][4]. 28 października aktorka została pochowana na londyńskim Hendon Cemetery and Crematorium[5].
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[6]: