Linia ukraińska

W tym artykule chcemy głębiej zagłębić się w temat Linia ukraińska, który wzbudził duże zainteresowanie w wielu sektorach społeczeństwa. Linia ukraińska zyskał na znaczeniu w ostatnich latach ze względu na jego znaczący wpływ na różne obszary, od zdrowia po technologię. Idąc tym tropem, przeanalizujemy najważniejsze aspekty związane z Linia ukraińska, badając jego znaczenie, ewolucję w czasie i przyszłe perspektywy związane z tym tematem. Od swoich początków do obecnego znaczenia, Linia ukraińska okazał się punktem zwrotnym, który wyznacza początek i koniec w wielu obszarach, motywując debaty, badania i znaczące zmiany.

Linia ukraińska w 1745

Linia ukraińska – linia umocnień funkcjonująca w latach 17311760 zbudowana przez Rosję w celu ochrony przed najazdami Tatarów i Turków. Na południe od linii rozciągało się zamieszkane przez Kozaków stepowe Zaporoże.

Linia została zaprojektowana przez gen. hrabiego Johanna von Weisbacha, budowę rozpoczęto w 1731, intensywnie ją rozbudowywano do 1733, a potem kończono ją jeszcze do lat 40. XVIII wieku. Na jej budowie pracowało ponad 30 tysięcy ludzi.

Rozciągała się na długości około 285 km, od Dniepru do rzeki Oril, a następnie jej dopływem Berestową, następnie wzdłuż rzeki Bereki do jej ujścia do Dońca. Składała się z 16 fortec i 49 redut, połączonych wysokim wałem ziemnym i głęboką fosą.

Bronić jej miało 20 pułków milicji (14 konnych i 6 pieszych), liczących około 22 tysięcy żołnierzy, wspieranych przez 180 armat i 39 moździerzy.

Linia nie spełniała dobrze swojej podstawowej roli (ochrony przed atakami Tatarów), natomiast spełniała dobrze funkcje policyjne - zapobiegała ucieczkom chłopów na Zaporoże, jak również uniemożliwiała Kozakom przedostanie się na Ukrainę Lewobrzeżną i Ukrainę Słobodzką.

Linia utraciła swoje znaczenie, kiedy w latach 70. XVIII wieku zbudowano 180 km na południe od niej linię dnieprowską.

Twierdze[1]

" class="mw-editsection-visualeditor">edytuj | edytuj kod]

Ukraińska linia składa się z 16 twierdz i 49 redut połączonych wysokim wałem ziemnym i głębokim rowem.

Przypisy

Bibliografia, literatura