Lodewijk Mortelmans

W dzisiejszym świecie Lodewijk Mortelmans to temat, który staje się coraz bardziej istotny. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na środowisko, Lodewijk Mortelmans jest aspektem, którego nie możemy zignorować. Przez lata budził duże zainteresowanie i wywoływał debaty na różnych obszarach. Dlatego w tym artykule szczegółowo zbadamy Lodewijk Mortelmans, analizując jego różne aspekty i rolę w dzisiejszym świecie. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, społecznym czy globalnym, Lodewijk Mortelmans ma znaczący wpływ, który zasługuje na pełne zrozumienie.

Lodewijk Mortelmans
Ilustracja
Lodewijk Mortelmans (ok. 1900)
Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1868
Antwerpia

Pochodzenie

flamandzkie

Data i miejsce śmierci

24 czerwca 1952
Antwerpia

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna, muzyka romantyczna, muzyka modernistyczna

Zawód

kompozytor, dyrygent, pedagog

Multimedia w Wikimedia Commons

Lodewijk Mortelmans (ur. 5 lutego 1868 w Antwerpii, zm. 24 czerwca 1952 tamże)[1][2] – flamandzki kompozytor, dyrygent i pedagog.

Życiorys

Studiował we Vlaamsche Muziekschool w Antwerpii (w 1898 przekształconej w Królewskie Konserwatorium w Antwerpii(inne języki)) u Jana Blockxa i Petera Benoit[1][3]. W 1887 rozpoczął studia w Królewskim Konserwatorium w Brukseli pod kierunkiem Arthura De Greefa (fortepian) i Huberta Ferdinanda Kufferatha (kontrapunkt). Będąc jednak zdeklarowanym Flamandem, nie zaaklimatyzował się w brukselskim środowisku muzycznym i już w 1888 wrócił do Antwerpii[3].

W 1893 wygrał belgijskie Prix de Rome (za kantatę Lady Makbet)[1][2][3], co poza sukcesem osobistym przyniosło splendor także jego macierzystej antwerpskiej szkole i pośrednio pomogło w uzyskaniu przez nią statusu królewskiego konserwatorium[3]. W 1902 został profesorem tej uczelni i przez 22 lata wykładał kontrapunkt i fugę, a w latach 1924–1933 był jej dyrektorem[1][3].

Był pierwszym dyrektorem i dyrygentem założonego w 1914 Nouveaux Concerts d'Anvers (towarzystwa koncertowego). Przewodniczył Towarzystwu Kompozytorów Flamandzkich. W 1891 za symfonię Germania otrzymał nagrodę przyznaną przez Académie Royale de Belgique(inne języki), której później był członkiem[1][2].

W 1933 Mortelmans przeszedł na emeryturę i odtąd prowadził odosobniony tryb życia w Waasmunster, gdzie zajmował się kompozycję, zwłaszcza utworów fortepianowych, orkiestracją wczesnych pieśni i aranżacją melodii ludowych. Napisał też podręcznik do nauki kontrapunktu[3].

Twórczość

Jego styl wywodził się z tradycji romantycznej i ewoluował w kierunku impresjonizmu[1]. Komponował utwory orkiestrowe, instrumentalne (szczególnie impresjonistyczne utwory fortepianowe), muzykę chóralną i pieśni[4]. Zwłaszcza jego pieśni zasługują na szczególną uwagę. Melodyka tych wcześniejszych (z lat 1887–1902) jest romantyczno-liryczna z ekspresyjną chromatyką[1]. Pieśni późniejsze (z lat 1903–1912) charakteryzują się spójnością tekstu z muzyką, naturalizmem, dramatyczną ekspresją, wyrafinowanym frazowaniem oraz płynną modalną harmoniką[4]. W jego utworach orkiestrowych, mimo oryginalnej niekiedy orkiestracji (De Mytheder Lente), zauważalne są wyraźne wpływy Schumanna i Brahmsa, a w operze De kinderender zee – odniesienia do weryzmu i monumentalnego dramatu Wagnera[1].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych[1][4])

Opera

  • De kinderen der zee, opera w 3 aktach, libretto R. Verhulst, 1915

Utwory orkiestrowe

  • symfonia Germania, 1891
  • Homerische symfonie, 1898
  • poematy symfoniczne:
    • Helios, 1894
    • Lente-Idylle (pol. idylla wiosenna), 1895
    • De Mythe der Lente (pol. mit wiosny), 1895
  • Bruiloftsmarsch, 1918
  • Vier Elegieen na orkiestrę smyczkową, 1925
  • Avondlied, 1928
  • Kindersuite, 1933

Utwory wokalne

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i Walaciński 2000 ↓, s. 378.
  2. ↑ a b c Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji Herbert Antcliffe, Corneel Mertens, Diana von Volborth-Danys: Mortelmans, Lodewijk. Oxford Music Online. Grove Music Online . 2001-01-20. . . via Oxford University Press. (ang.).
  3. ↑ a b c d e f Els Stevens, Jan Dewilde: Mortelmans, Lodewijk. Studiecentrum Vlaamse Muziek . . . (niderl. • ang.).
  4. ↑ a b c Mertens 2004 ↓.

Bibliografia

  • Adam Walaciński: Mortelmans Lodewijk. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 6: M część biograficzna. Kraków: PWM, 2000. ISBN 83-224-0656-8. (pol.).
  • Corneel Mertens: Mortelmans, Lodewijk. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. M. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).

Linki zewnętrzne