Lotniskowce typu Gerald R. Ford
Dziś Lotniskowce typu Gerald R. Ford to temat, który nadal przyciąga uwagę osób w każdym wieku i o każdym zainteresowaniu. Ze względu na swoje znaczenie we współczesnym świecie Lotniskowce typu Gerald R. Ford stał się przedmiotem dyskusji i debaty we wszystkich sferach społeczeństwa. Od wpływu na kulturę popularną po wpływ na politykę i ekonomię, Lotniskowce typu Gerald R. Ford okazał się tematem powszechnego zainteresowania. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Lotniskowce typu Gerald R. Ford i przeanalizujemy jego znaczenie w bieżącym kontekście. Od pochodzenia po wpływ na różne aspekty życia codziennego, Lotniskowce typu Gerald R. Ford okazuje się być złożonym i istotnym tematem, który zasługuje na dokładne zbadanie.
| |
| Kraj budowy | |
|---|---|
| Użytkownicy | |
| Stocznia | |
| Wejście do służby |
2017- |
| Planowane okręty |
10 |
| Zbudowane okręty |
1 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
ok. 100 000 długich ton (pełna) |
| Długość |
332,8 m |
| Szerokość |
40,8 m (na linii wodnej) |
| Napęd | |
| Prędkość |
ponad 30 węzłów |
| Załoga |
4660 |
| Uzbrojenie | |
| Wyposażenie lotnicze |
75-90 samolotów i śmigłowców |
Lotniskowce typu Gerald R. Ford – typ amerykańskich lotniskowców z napędem jądrowym, opracowanych na potrzeby United States Navy, mających zastąpić okręt USS „Enterprise” (CVN-65) oraz jednostki typu Nimitz, stanowiące trzon amerykańskiej floty. Pierwsza jednostka tego typu, USS „Gerald R. Ford” (CVN-78) została zamówiona w 2008 roku, a do służby weszła w 2017 roku[1][2]. Łącznie zbudowanych ma zostać dziesięć okrętów typu Gerald R. Ford[3].
Okręty mają mieć wyporność 100 000 długich ton, długość 332,8 metrów, a na pokład mają zabierać 75-90 samolotów i śmigłowców. Podstawowe wyposażenie lotniskowców mają stanowić myśliwce F-35C Lightning II oraz F/A-18E/F Super Hornet, samoloty wczesnego ostrzegania E-2D Hawkeye, samoloty walki elektronicznej EA-18G Growler, śmigłowce MH-60R/S Seahawk/Knighthawk, a także bezzałogowe aparaty latające[3].
Okręt może operować bez ponownego zasilania przez okres nawet 20 lat[4].
Przewidywany okres służby okrętów wynosi, podobnie jak w przypadku ich poprzedników, 50 lat.
Okręty
- USS „Gerald R. Ford” (CVN-78) – wszedł do służby 22 lipca 2017 roku[2]
- USS „John F. Kennedy” (CVN-79) – planowane wejście do służby w 2025 roku[5]
- USS „Enterprise” (CVN-80)[6] – planowane wejście do służby w 2028 roku[5]
- USS „Doris Miller” (CVN-81) - okręt zamówiony[7]
Przypisy
- ↑ Delivery of US Navy's USS Gerald R Ford aircraft carrier further delayed - Naval Technology. www.naval-technology.com. .
- ↑ a b Paweł Behrendt: USS Gerald R. Ford w służbie. konflikty.pl. . (pol.).
- ↑ a b CVN 78 Gerald R Ford Class – US Navy CVN 21 Future Carrier Programme. Naval Technology. . (ang.).
- ↑ US Navy wkrótce z lotniskowcem nowej generacji, „Informacje, publicystyka, wiadomości, opinie | niezalezna.pl” (pol.).
- ↑ a b Christopher P. Cavas: Fleet Size Hovers Around 300 Ships in New U.S. Navy Plan. Defense News. . . (ang.).
- ↑ KELLYALLEN: USS Enterprise: Past, Present And Future. NAVY LIVE THE OFFICIAL BLOG OF THE UNITED STATES NAVY. . (ang.).
- ↑ Next Ford-class Carrier to be Named After Pearl Harbor Hero Doris Miller , USNI News, 18 stycznia 2020 (ang.).
Bibliografia
- Fact File – Aircraft Carriers - CVN. United States Navy. . . (ang.).
- Paweł Behrendt: USS Gerald R. Ford w służbie. konflikty.pl. . (pol.).
- Talal Husseini, Future aircraft carriers: Gerald R Ford class vs Type 001A class , Naval-Technology (ang.).