Ludwika Sabaudzka

Wygląd przypnij ukryj

Ten artykuł od 2010-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ludwika SabaudzkaLouise de Savoie



Księżna Angoulême
Okres	od 4 lutego 1515 do 1531
Jako żona	Karola d’Angoulême
Księżna Andegawenii
Okres	od 15 kwietnia 1524 do 1531
Jako żona	Karola d’Angoulême
Księżna Nemours
Okres	od 1524 do 1528
Jako żona	Karola d’Angoulême
Księżna Owernii
Okres	od 1528 do 1531
Jako żona	Karola d’Angoulême
Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia	11 września 1476 Point d'Ain
Data i miejsce śmierci	22 września 1531 Gretz-sur-Loign
Miejsce spoczynku	bazylika w Saint-Denis

Ojciec	Filip II Sabaudzki
Matka	Małgorzata
Rodzeństwo	Hieronim, Filibert II Piękny Karol III Dobry, Ludwik, Filip, Assolone, Jan Amadeusz, Filiberta Rene, Antonina, Piotr Klaudina, Filipina, Małgorzata, Joanna, Michał

Mąż	Karol Walezjusz
Dzieci	Małgorzata z Nawarry, Franciszek I Walezjusz

Herb domu sabaudzkiego

Ludwika Sabaudzka (ur. 11 września 1476 w Point d'Ain, zm. 22 września 1531 w Gretz-sur-Loign) – księżna Andegawenii, Angloulême, Nemours i Owernii, córka Filipa II, księcia Sabaudii, i Małgorzaty, córki Karola I, księcia de Bourbon. Matka króla Francji Franciszka I.

16 lutego 1488 w Paryżu 12-letnia Ludwika poślubiła Karola Walezjusza, hrabiego Angoulême (1459 – 1 stycznia 1496), syna hrabiego Jana d’Angoulême i Małgorzaty, córki Alana IX, wicehrabiego de Rohan. Karol i Ludwika mieli razem syna i córkę:

Małgorzata (11 kwietnia 1492 – 21 grudnia 1549), żona księcia Alençon Karola IV i króla Nawarry Henryka II
Franciszek I (12 września 1494 – 31 lipca 1547), król Francji

Ludwika interesowała się polityką i dyplomacją. Wychowana w renesansowej Italii była również zainteresowana popieraniem literatury i sztuki. Przy pomocy swojego włoskiego spowiednika, Cristoforo Numai, wychowywała swoje dzieci w duchu włoskiego renesansu. Dążyła również do zapewnienia im jak najlepszej przyszłości. Kiedy w 1496 r. zmarł jej mąż przeniosła się wraz z dziećmi na dwór króla Francji Ludwika XII. Mały Franciszek rychło stał się ulubieńcem króla, który w 1514 r. ożenił go ze swoją córką Klaudią. Ludwik zmarł w 1515 r. i Franciszek został kolejnym królem Francji.

4 lutego 1515 r. Ludwika otrzymała tytuł księżnej Angloulême. 15 kwietnia 1524 r. otrzymała tytuł księżnej Anjou (Andegawenii). W tym samym roku otrzymała tytuł księżnej Nemours, który w 1528 r. przekazała swojemu przyrodniemu bratu, Filipowi Sabaudzkiemu.

Ponieważ jej matka była jedną z sióstr ostatniego księcia z głównej linii domu Burbonów, po śmierć księżnej de Burbon – Zuzanny, Ludwika zgłosiła swoje pretensje do księstwa Owernii i innych posiadłości Burbonów. Musiała o nie konkurować z wdowcem po Zuzannie, Karolem III. Popierana przez swojego syna Ludwika zaproponowała Karolowi swoją rękę. Burbon odrzucił jednak tę propozycję, co sprawiło, że Ludwika zaczęła spiskować przeciwko niemu na dworze. W wyniku jej działań Karol został wygnany, a jego dobra skonfiskowane. Karol znalazł schronienie na dworze wroga Francji, cesarza Karola V. Dowodził cesarskimi oddziałami podczas wojny z Francją i zginął w 1527 r. Rok później Ludwika otrzymała tytuł księżnej Owernii.

Księżna Ludwika odgrywała aktywną rolę w kształtowaniu polityki swojego syna, zwłaszcza w pierwszych latach jego panowania. W czasie jego nieobecności występowała jako regentka Francji. W 1529 r. brała udział we francusko-hiszpańskich rokowaniach, które doprowadziły do podpisania 3 sierpnia traktatu w Cambrai, zwanego „damskim pokojem”. gdyż podpisy pod traktatem złożyła Ludwika oraz ciotka cesarza Karola, Małgorzata Habsburżanka.

Ludwika zmarła w 1531 r. w wieku 55 lat. Została pochowana w bazylice Saint-Denis w Paryżu. Wszystkie jej tytuły zostały po jej śmierci przyłączone do Korony.

Rodowód

Amadeusz VII Czerwony Hrabia

Amadeusz VIII (antypapież Feliks V)

Bona z Berry

Ludwik I Sabaudzki

Filip II Śmiały

Maria Burgundzka

Małgorzata III Flandryjska

Filip II Sabaudzki

Jakub I Cypryjski

Janus Cypryjski

Helvis Brunszwicka-Grubenhagen

Anna z Lusignan

Jan I Burbon

Karolina Burbon

Katarzyna z Vendôme

Ludwika Sabaudzka

Anne z Auvergne

Maria z Berry

Joanna z Armagnac

Małgorzata Burbon

Filip II Śmiały Burgundzki

Jan bez Trwogi

Małgorzata III Flandryjska

Agnieszka Burgundzka

Albrecht I Bawarski

Małgorzata Bawarska

Małgorzata Brzeska

Książęta Andegawenii

tytuł arystokratyczny

Książęta Andegawenii	Ludwika Sabaudzka (1515–1531) Henryk (1566–1573) Franciszek Herkules (1576–1584) Gaston (1608–1626) Filip I (1640–1640) Filip Karol (1668–1671) Ludwik Franciszek (1672) Filip (1683–1700) Ludwik (1710–1715) Filip (1730–1733) Ludwik (1755–1795)

zobacz też – Niezależni władcy Andegawenii

Władcy Owernii

Hrabiowie Owernii

Pierwsi hrabiowie	Victorius (479–488) Apollonarus (506) Hortensjusz z Neustrii (527) Becco (532) Sigivald (533) Hortensjusz (534) Evodius Georgius Britianus Firminus (ok. 555) Sallustus (ok. 555–560) Firminus (560–571) Venerandus (przed 585) Nicetius I (ok. 585) Nicetius II (ok. 585) Eulalius (585–590)
Hrabiowie okresu dynastii Merowingów	Bobon z Neustrii (639–656) Hektor z Neustrii (ok. 655–675) Bodilon z Austrazji (ok. 685) Calminius z Neustrii (ok. 670) Genesius (ok. 680) Haribert z Neustrii (ok. 690)
Hrabiowie okresu dynastii Karolingów	Ithier (ok. 758) Blandin (760–763) Chilping (763–765) Bertmond (765–778) Icterius (od 778) Warin (819–839) Gerard (839–841) Wilhelm I (841–846) Bernard I Kosmata Stopa (846–858) Wilhelm II Młodszy (858–862) Stefan (862–863) Bernard II (864–886) Wilhelm III Pobożny (886–918) Wilhelm II Młodszy (918–926) Akfryd (926–927) Ebalus Bękart (927–934) Rajmund Pons (934–950) Wilhelm III Jasnowłosy (950–963) Wilhelm Taillefer (963–979) Gwidon I (979–989) Wilhelm IV (989–1016) Robert I (1016–1032) Wilhelm V (1032–1064) Robert II (1064–1096) Wilhelm VI (1096–1136) Robert III (1136–1143) Wilhelm VII Młodszy (1143–1155) Wilhelm VIII Stary (1155–1182) Robert IV (1182–1194) Wilhelm IX (1194–1195) Gwidon II (1195–1224) Wilhelm X (1224–1246) Robert V (1246–1277) Wilhelm XI (1277–1279) Robert VI (1279–1317) Robert VII (1317–1325) Wilhelm XII (1325–1332) Joanna I (1332–1360) z Filipem II Burgundzkim (1338–1346) i Janem II Dobrym (1349–1360) Filip III Burgundzki (1360–1361) Jan I (1361–1386) Jan II (1386–1394) Joanna II (1394–1422) z Janem de Berry (1394–1416) i Jerzym de la Tremoille (1416–1422) Maria I (1422–1437) Bertrand V de La Tour (1437–1461) Bertrand VI de La Tour (1461–1494) Jan III (1494–1501) Anna (1501–1524) Katarzyna Medycejska (1524–1589) Karol III Lotaryński (1589–1608) Małgorzata Walezjuszka (1608–1610) w domenie królewskiej (1610–1757) Karol Filip d'Artois (1757–1824)

Delfinowie Owernii

Wilhelm VII Młodszy (1155–1169)
Robert IV Delfin (1169–1235)
Wilhelm VIII Delfin (1235–1240)
Robert V Delfin (1240–1262)
Robert VI Delfin (1262–1282)
Robert VII Delfin (1282–1324)
Jan I (1324–1352)
Beraud I (1352–1356)
Beraud II (1356–1400)
Beraud III (1400–1426)
Joanna I (1426–1434)
Ludwik I (1434–1486)
Gibert I (1486–1496)
Ludwik II (1496–1501)
Karol I (1501–1525)
w domenie królewskiej (1525–1538)
Ludwik III (1538–1582)
Franciszek I (1582–1592)
Henryk I (1592–1608)
Maria I (1608–1627)
La Grande Mademoiselle (1627–1693)

Książęta Owernii

Jan de Berry (1360–1419)
Maria (1416–1425) z Janem I (1416–1425)
Karol I (1425–1456)
Jan II (1456–1488)
Karol II (1488–1488)
Piotr II (1488–1503)
Zuzanna (1503–1521) z Karolem III de Burbon-Montpensier (1505–1527)
Ludwika Sabaudzka (1528–1531)

Kontrola autorytatywna (osoba):

Encyklopedia internetowa: