Luiza Belgijska
Obecnie Luiza Belgijska to motyw, który przykuł uwagę ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie, wpływ na życie ludzi, czy też rolę w historii, Luiza Belgijska wywołał ciągłą debatę i wzbudził zainteresowanie badaczy, ekspertów i zwykłych ludzi. W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Luiza Belgijska, analizując jego różne aspekty, implikacje dla społeczeństwa i znaczenie w dzisiejszym świecie. Poprzez wzbogacające i szczegółowe podejście będziemy starali się lepiej zrozumieć, czym jest Luiza Belgijska, dlaczego jest ważny i jak wpływa na nasze codzienne życie.
Luiza Koburg, właśc. Louise-Marie Amélie de Saxe-Cobourg-et-Gotha, Princesse de Belgique (ur. 18 lutego 1858 w Brukseli, zm. 1 marca 1924 w Wiesbaden) – księżniczka belgijska, księżna Saksonii-Coburga-Gothy, najstarsza córka Leopolda II, króla Belgów i królowej Marii Henrietty. Siostra Leopolda, Stefanii Klotyldy i Klementyny.
Małżeństwo
W 1875 roku, w wieku siedemnastu lat, poślubiła swojego kuzyna Ferdynanda Filipa Koburga-Koháry'ego, syna Augusta i Klementyny Orleańskiej. Z małżeństwa tego miała dwójkę dzieci:
- Leopolda Klemensa z Saksonii-Coburga-Gothy (ur. 19 lipca 1878 – zm. 27 kwietnia 1916 w Wiedniu)
- Dorotę Marię z Saksonii-Coburga-Gothy (ur. 30 kwietnia 1881 w Wiedniu, zm. 21 stycznia 1967), późniejszą żonę księcia Ernsta Günthera ze Szlezwika-Holsztynu-Sonderburga-Augustenburga.
Romans z Mattachichem
Pobyt i wystawne życie na dworze austriackim, gdzie mieszkała księżna, przyczynił się do jej kłopotów finansowych. W 1897 roku zainteresowała się chorwackim arystokratą, hrabią Gezą Mattachichem, wkrótce znajomość przekształciła się w romans. Zdradzony mąż zawiązał spisek, doprowadził do uwięzienia hrabiego (skazano go za oszustwo), natomiast Luiza została umieszczona w klinice psychiatrycznej w Döblingu, później w Lindenhofie, koło Drezna. Po siedmiu latach, z pomocą Mattachicha (który tymczasem został uniewinniony i wypuszczony z więzienia) uciekła ze szpitala. W 1906 roku rozwiodła się z Filipem, ale Gezy Mattachicha nigdy nie poślubiła.
Kłopoty finansowe
Zadłużonej księżnej nie udało się porozumieć z ojcem w sprawach finansowych. Po jego śmierci w 1909 roku otrzymała spadek, który wydała na spłatę długów. Odseparowana od ponownie uwięzionego Mattachicha, mieszkała w Austrii lub Niemczech, pozbawiona środków do życia. W swoich zapiskach odnotowała: Nie wiedziałam, gdzie będę spała wieczorem i czy zjem jutro obiad.
W 1910 roku, wraz z siostrami, wytoczyła państwu belgijskiemu serię procesów, które przegrała. Zmarła w biedzie w Wiesbaden. Napisała autobiograficzną książkę Dwory, których upadek widziałam.
Bibliografia
- Isabelle Bricard: Dynastie panujące Europy. Warszawa: Świat Książki, 2007. ISBN 978-83-7391-767-5.