W dzisiejszym świecie Mąka Grahama staje się coraz ważniejszy w życiu ludzi. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy społecznym, Mąka Grahama wywarł znaczący wpływ na nasz sposób życia, pracy i relacji. Od swoich początków do chwili obecnej Mąka Grahama był przedmiotem badań, debat i podziwu, stając się tematem ciągłego zainteresowania badaczy, specjalistów i pasjonatów. W tym artykule dokładnie zbadamy rolę Mąka Grahama w dzisiejszym społeczeństwie, analizując jego skutki, implikacje i możliwą przyszłość, w celu lepszego zrozumienia jego wpływu na nasze życie.
| składnik | |
| Inne nazwy |
mąka pszenna typu 1850 |
|---|---|
| Twórca | Sylvester Graham |
| Składniki | |
|
ziarna pszenicy | |
Mąka Grahama – typ mąki pszennej z całego ziarna (typ 1850), który wziął swoją nazwę od twórcy i propagatora prezbiteriańskiego pastora Sylvestra Grahama. Według Larousse Gastronomique, Graham był zwolennikiem spożywania produktów przetworzonych w domu prostymi metodami, oraz uznawał rytuał domowego mielenia i pieczenia za najistotniejszy element wychowania społeczeństwa wolnego od nieakceptowanych przez kościół zachowań. Mąka ta została opisana w 1837 roku w publikacji Grahama Treatise on Bread and Bread-Making[1].
Inaczej niż w zwykłej mące razowej, w której całe ziarno jest grubo mielone, w procesie produkcji mąki Grahama części ziarna (bielmo i zarodek) są silnie rozdrabniane. Z drobno zmielonego bielma powstaje biała mąka, do której następnie dodawane są grubo zmielone pozostałe części okrywy (otrąb). Gotowy produkt zawiera około 83% bielma, 14,5% otrąb i 2,5% zarodków – ma taki sam skład jak całe ziarno.
Mąka Grahama używana jest do produkcji chleba, bułek oraz, ze względu na swoją specyficzną fakturę, krakersów i innych wyrobów cukierniczych.