Mahoń
W tym artykule poruszony zostanie temat Mahoń, który w ostatnim czasie zyskał na znaczeniu ze względu na jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Mahoń był przedmiotem debaty, analiz i dyskusji w różnych obszarach, generując sprzeczne opinie i budząc zainteresowanie naukowców, specjalistów i ogółu społeczeństwa. W tym sensie konieczne jest pełne zbadanie implikacji i konsekwencji, jakie niesie za sobą Mahoń, a także zastanowienie się nad możliwymi rozwiązaniami i działaniami, które mogłyby złagodzić jego wpływ. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zostaną omówione różne aspekty związane z Mahoń, oferując wszechstronną i krytyczną wizję, która pozwala nam zrozumieć jego zakres i bieżący kontekst.
Mahoń – drewno otrzymywane z różnych gatunków i rodzajów drzew. Mahoń amerykański pozyskuje się z mahoniowca (Swietenia), natomiast mahoń afrykański tzw. zamahoń z drzew z rodzaju Khaya oraz tzw. mahoń niewłaściwy z grusz afrykańskich (rodzaj Mimusops)[1].
Wybrane gatunki mahoni amerykańskich:
- Swietenia mahagoni – mahoniowiec właściwy
- Swietenia humilis
- Swietenia macrophylla
Wybrane rodzaje i gatunki mahoni afrykańskich:
- rodzaj Khaya
- rodzaj Mimusops
- rodzaj Entandrophragma
- Entandrophragma cylindricum – sapele
- Entandrophragma utile
- Entandrophragma angolense
- Entandrophragma candollei
Mahonie afrykańskie są mniej cenione od mahoni amerykańskich, ale bardziej dostępne ze względów logistycznych, a tym samym znacznie tańsze[potrzebny przypis].
Mahoń stosowany jest na okleiny i meble artystyczne, ceniony[przez kogo?] jako drewno modelarskie w odlewnictwie. Często mahoń jest używany w produkcji strunowych instrumentów muzycznych. Korpusy gitar wykonanych z mahoniu charakteryzują się „cięższym” i „mięsistym” dźwiękiem oraz długim wybrzmiewaniem. Stosowany jest też do produkcji śmigieł i wyposażenia wnętrz statków, oraz w tradycyjnym szkutnictwie do budowy drewnianych jachtów i łodzi, zarówno żaglowych, jak i klasycznych motorowych. Dawniej używany był też do wyrobu przyborów kreślarskich, a obecnie jest wykorzystywany w meblarstwie i stolarstwie. Gęstość objętościowa drewna mahoniowego wynosi 600 kg/m³[2] – mahoniowiec właściwy, 819 kg/m³ – zamahoń afrykański, 739 kg/m³ - mahoń afrykański sipo, 703 kg/m³ – mahoń afrykański sapeli[3]. Drewno mahoniowe jest trudno zapalne, czas samodzielnego palenia wynosi poniżej 60s[3].
Przypisy
- ↑ mahoń, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
- ↑ Anna Lis, Piotr Lis. Charakterystyka wytrzymałości drewna jako jego podstawowej właściwości mechanicznej. „Budownictwo Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej”. 19 2007 (169), s. 77-86, 2017-01-7.
- ↑ a b Sławomir Monder, Paweł Kozakiewicz, Ewa Iwanek. Naturalna palność wybranych gatunków drewna z Afryki. „Sylwan”. 10 2010 (154), s. 721-728, 2017-01-7.