W dzisiejszym świecie Maksymilian Żelkowski zyskał niespotykane dotąd znaczenie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, politykę, gospodarkę czy kulturę, Maksymilian Żelkowski jest tematem, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Od swoich początków aż do dzisiaj Maksymilian Żelkowski był przedmiotem badań, debat i kontrowersji. W tym artykule zbadamy różne aspekty Maksymilian Żelkowski, analizując jego znaczenie w bieżącym kontekście i jego wpływ w różnych obszarach życia codziennego. Ponadto zagłębimy się w jego historię, ewolucję i przyszłe perspektywy, aby dokładnie zrozumieć dzisiejsze znaczenie Maksymilian Żelkowski.
Maksymilian Żelkowski herbu Dąbrowa (ur. 1805 w Wysoczki, w pow. sandomierskim, zm. 13 stycznia 1877 we Lwowie) – powstaniec listopadowy, agronom, profesor Akademii Rolniczej w Dublanach.
Studiował od 1824 na Wydziale Prawa i Administracji Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego[1]. Uczestnik powstania listopadowego, oficer armii Królestwa Polskiego[2]. Po upadku powstania wraz ze swoim pułkiem przekroczył granicę pruską. Internowany w Malborku. Wraz z innymi oficerami swego pułku przeniesiony w grudniu 1831 do Kostrzynia nad Odrą. Wypuszczeni na wolność w styczniu 1832 w kolumnie przemaszerowali przez Frankfurt nad Odrą a następnie przez Torgau nad Łabą, Lipsk, Erfurt, Eisenach, Frankfurt nad Menem, Wormację, Dürkheim, Kaiserslautern, Homburg, Saarbrücken, w Forbach przekroczyli granicę Francji i udali się przez Metz, Nancy, Dijon, Lyon do Awinionu[3]. Tu został zakwaterowany w pierwszym zakładzie (depôt) dla polskich wojskowych mieszczącym się w dawnym pałacu papieskim. Uczestniczył w zorganizowanym w jego ramach kursie przygotowawczym z nauk ścisłych. Potem przebywał w zakładzie w miasteczku Lunel a następnie w Le Puy.
Ukończył założoną przez Karola X najstarszą francuską szkołą agronomiczną Akademię Rolniczą (l'Institution royale agronomique) w Grignion pod Paryżem, gdzie następnie był profesorem[4]. Prowadził w niej zajęcia z praktyki rolniczej i prawa wiejskiego[4]. W latach 1856–1872 profesor Wyższej Szkoły Rolniczejj w Dublanach, gdzie wykładał teorię i praktykę rolnictwa, a także arytmetykę i geometrię[5] oraz rachunkowość wiejską. Był także członkiem zarządu szkoły[6], w latach 1857-1858 pełnił funkcję dyrektora szkoły[5]. Członek korespondent Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego (1846-1872)[7].
Prace Maksymiliana Żelkowskiego