W tym artykule zbadamy fascynujący świat Maria Stankiewicz i wszystkie jego konsekwencje dla naszego obecnego społeczeństwa. Od wpływu na kulturę popularną po znaczenie w życiu codziennym, Maria Stankiewicz odegrał kluczową rolę w różnych obszarach naszego życia. Dodatkowo zbadamy ewolucję Maria Stankiewicz w czasie i jej wpływ na nasze postrzeganie i działania. Dzięki wszechstronnej analizie odkryjemy tajemnice i złożoności otaczające Maria Stankiewicz, zapewniając głęboki i wnikliwy wgląd w ten temat o uniwersalnym znaczeniu.
Data i miejsce urodzenia |
31 grudnia 1957 |
---|---|
Profesor nauk biologicznych | |
Specjalność: biofizyka, elektrofizjologia, fizjologia zwierząt | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1985 |
Habilitacja | |
Profesura |
14 kwietnia 2008 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Stanowisko | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Maria Magdalena Stankiewicz (ur. 31 grudnia 1957 w Toruniu[1]) – polska biolożka, specjalistka w zakresie biofizyki i fizjologii zwierząt, profesor nauk biologicznych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
W 1981 ukończyła studia biologiczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu[1]. Doktoryzowała się w 1985 w Instytucie Fizjologii i Żywienia Zwierząt im. Jana Kielanowskiego PAN w oparciu o pracę Ocena ontogenetycznych zmian maksymalnie możliwej produkcji ciepła przez embriony kurze na podstawie zmian całkowitej aktywności oksydazy cytochromowej. Stopień doktora habilitowanego uzyskała w 2000 na UMK na podstawie rozprawy pt. Kanały sodowe w błonach neuronalnych owadów jako miejsce docelowe działania neurotoksyn pochodzących z jadu skorpionów. Tytuł naukowy profesora nauk biologicznych otrzymała 14 kwietnia 2008[2].
Zawodowo związana z Uniwersytetem Mikołaja Kopernika w Toruniu, na którym doszła do stanowiska profesora zwyczajnego (2012). W 2000 została kierownikiem Zakładu Biofizyki. W latach 2008–2012 była dyrektorem Instytutu Biologii Ogólnej i Molekularnej na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi. W kadencjach 2012–2016 i 2016–2020 wybierana na prodziekana Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska UMK[1].
Specjalizuje się w biofizyce, elektrofizjologii i fizjologii zwierząt[2]. Prowadzi badania nad mechanizmami działania substancji neurotoksycznych na układ nerwowy z wykorzystaniem metod elektrofizjologicznych. Opublikowała ponad 100 prac[1], była promotorem w trzech przewodach doktorskich[2]. Została członkiem International Society on Toxinology, Societe Française pour l'Etude des Toxines i Polskiego Towarzystwa Badań Układu Nerwowego[1].
Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi (2005)[3] i Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2008)[1].