Maria Wilusz

W poniższym artykule zagłębimy się w Maria Wilusz, czyli temat będący przedmiotem zainteresowania i dyskusji od wielu lat. Maria Wilusz to temat obejmujący wiele aspektów i mający różne wymiary, które warto poznać. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Maria Wilusz był przedmiotem badań i analiz prowadzonych przez ekspertów z różnych dziedzin. W tym artykule postaramy się zająć Maria Wilusz z różnych perspektyw, aby zaoferować szeroką i kompletną wizję tego bardzo istotnego tematu. Mamy nadzieję, że ta analiza przyczyni się do wzbogacenia wiedzy na temat Maria Wilusz i posłuży jako punkt wyjścia do przyszłych badań i refleksji.

Maria Wilusz
Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1925
Świątniki Górne

Data i miejsce śmierci

30 listopada 1981
Warszawa

Zawód, zajęcie

historyk

Grób Marii Wilusz na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie

Maria Wilusz (ur. 7 lipca 1925 w Świątnikach Górnych, zm. 30 listopada 1981 w Warszawie[1]) – polska historyk ruchu robotniczego.

Życiorys

W 1950 ukończyła Studium Przygotowawcze do Szkół Wyższych w Szczecinie (odpowiednik matury). Od 1950 studiowała nauki społeczne na UW (20 X 1953 - dyplom I stopnia). Od 1953 pracowała w Wydziale Historii Partii. Następnie studia historyczne na UW pod kierunkiem Stanisława Herbsta. Absolwentka Instytutu Historycznego UW w 1960 (Działalność bojowa I Brygady AL im. Ziemi Lubelskiej - luty - lipiec 1944)[2]. Następnie po rozwiązaniu Wydziału Historii Partii pracowała w Zakładzie Historii Partii przy KC PZPR[3]. Po rozwiązaniu Zakładu Historii Partii pracowała w Centralnym Archiwum KC PZPR. Zajmowała się dziejami ruchu komunistycznego okresu okupacji. Publikowała m.in. w piśmie "Z Pola Walki". Autorka haseł w Słowniku biograficznym działaczy polskiego ruchu robotniczego[4]. Jej bratem był Wit Drapich (1924-1992), wiceminister Oświaty i Szkolnictwa Wyższego (1969-1972), wojewoda krakowski (1973-1975) i I sekretarz KW PZPR w Krakowie (1975-1977)[5].

Została pochowana na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie[6]

Wybrane publikacje

  • (współautor: Wacław Poterański), Utworzenie Polskiej Partii Robotniczej. PPR organizatorem walki zbrojnej z okupantem hitlerowskim : styczeń 1942 - marzec 1943, Warszawa: Zakład Historii Partii przy KC PZPR 1961.
  • Publicystyka Związku Patriotów Polskich 1943-1944, wstęp i oprac. Wacław Poterański, Maria Wilusz, Warszawa: "Książka i Wiedza" 1967.

Bibliografia

  • Jan Sobczak, Warszawski epizod w życiu profesora Antoniego Czubińskiego. Z kart dziennika 1971-1974, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 2005, s. 10, 20, 169, 195, 209.
  • Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk, Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, Kraków: Wydawnictwo Arkadiusz Wingert i Przedsięwzięcie Galicja 2010.

Przypisy

  1. ↑ Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk, Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, Kraków: Wydawnictwo Arkadiusz Wingert i Przedsięwzięcie Galicja 2010, s. 213.
  2. ↑ Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk, Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, Kraków: Wydawnictwo Arkadiusz Wingert i Przedsięwzięcie Galicja 2010, s. 921.
  3. ↑ Jan Sobczak, Warszawski epizod w życiu profesora Antoniego Czubińskiego. Z kart dziennika 1971-1974, Poznań 2005, s. 10.
  4. ↑ Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, t. 1: A-D, red. nacz. Feliks Tych, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1978, s. 5.
  5. ↑ Jan Sobczak, Warszawski epizod w życiu profesora Antoniego Czubińskiego. Z kart dziennika 1971-1974, Poznań 2005, s. 20, 169.
  6. ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze , cmentarzekomunalne.com.pl (pol.).