W dzisiejszym świecie Mario Lanzi jest tematem ciągłego zainteresowania i debaty. Od momentu powstania przykuł uwagę milionów ludzi i wpłynął na liczne dyskusje i decyzje w różnych obszarach. Jego znaczenie przekroczyło granice i wywarło znaczący wpływ na społeczeństwo, gospodarkę i kulturę. W miarę dalszego odkrywania i rozumienia Mario Lanzi, potrzeba podejścia do niego z wielu perspektyw i krytycznego podejścia staje się oczywista. W tym artykule zbadamy różne aspekty i rzeczywistości, które obejmuje Mario Lanzi, w celu zaoferowania kompleksowej i wzbogacającej wizji na ten temat, który naznaczył się przed i po w naszym obecnym świecie.
![]() | |||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
10 października 1914 | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
21 lutego 1980 | ||||||||||||||||||
Wzrost |
180 cm | ||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
|
Mario Lanzi (ur. 10 października 1914 w Castelletto sopra Ticino, zm. 21 lutego 1980 w Schio[1]) – włoski lekkoatleta średniodystansowiec, medalista olimpijski i dwukrotny medalista mistrzostw Europy.
Specjalizował się w biegu na 800 metrów. Na mistrzostwach Europy w 1934 w Turynie zdobył w tej konkurencji srebrny medal (zwyciężył Miklós Szabó z Węgier)[2]. Podobnie zajął 2. miejsce na 800 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1936 w Berlinie (pokonał go Amerykanin John Woodruff). Na igrzyskach tych startował również w biegu na 400 metrów (odpadł w półfinale) i w sztafecie 4 × 400 metrów (odpadła w eliminacjach)[1].
Na mistrzostwach Europy w 1938 w Paryżu Lanzi zdobył brązowy medal w biegu na 800 metrów, a sztafeta 4 × 400 metrów z jego udziałem zajęła 5. miejsce)[3].
Sławne były pojedynki biegowe Lanziego z Rudolfem Harbigiem. 15 lipca 1939 w Mediolanie startowali w biegu na 800 metrów. Lanzi swoim zwyczajem ostro poprowadził (400 metrów przebiegł w 52,4 s) i był na 1. miejscu jeszcze na 100 m przed metą, ale Harbig wyprzedził go końcowym sprintem i ustanowił znakomity jak na tamte czasy rekord świata wynikiem 1:46,6[4]. Czas Lanziego – 1:49,0 – był jego rekordem życiowym[1] i ówczesnym rekordem Włoch.
Lanzi zdobywał mistrzostwo Włoch w biegu na 800 metrów w latach 1934–1936, 1938, 1939, 1942, 1943 i 1946, w biegu na 400 metrów w latach 1937 i 1940–1943, w sztafecie 4 × 400 metrów w latach 1935, 1937–1939 i 1941, w sztafecie 4 × 100 metrów w 1940 oraz w sztafecie 4 × 1500 metrów w 1935 i 1936[5].
Sześciokrotnie poprawiał rekord kraju na 400 metrów, 4 razy – na 800 metrów, również trzykrotnie ustanawiał rekord Włoch w sztafecie 4 × 400 metrów, biegnąc za każdym razem na ostatniej, czwartej zmianie[6].