Mariya Takeuchi

Jest wiele rzeczy, które możemy powiedzieć o var1. Jego wpływ jest niezaprzeczalny, czy to w społeczeństwie, w historii, czy w naszym życiu osobistym. Wpływ zmiennej var1 jest tak ogromny, że moglibyśmy spędzać godziny na dyskusjach na temat jej konsekwencji. Od chwili narodzin do obecnej roli var1 pozostawił niezatarty ślad na świecie. W tym artykule zbadamy różne aspekty var1, od jego wpływu na kulturę popularną po znaczenie w dziedzinie nauki. Przygotuj się na zanurzenie się w fascynującym wszechświecie var1 i odkryj, jak ukształtował on świat, który znamy dzisiaj.

Mariya Takeuchi
竹内 まりや
Ilustracja
Mariya Takeuchi (1972/1973)
Data i miejsce urodzenia

20 marca 1955
Taisha

Pochodzenie

japońskie

Zawód

piosenkarka, autorka tekstów

Aktywność

od 1978

Wydawnictwo

RCA, Alfa Moon, Warner Music Japan

Faksymile
Strona internetowa

Mariya Takeuchi (jap. 竹内 まりや Takeuchi Mariya; ur. 20 marca 1955, Taisha[1]) – japońska piosenkarka i autorka tekstów.

Życiorys

Od dzieciństwa grała na fortepianie i gitarze. Ukończyła filologię angielską na uniwersytecie Keiō. W 1974 wygrała narodowy konkurs recytacji w języku angielskim zorganizowany przez „The Japan Times”. Debiutancki album Beginning z 1979 przyniósł jej liczne nagrody za najlepszy debiut, m.in. w ramach Japan Record Awards, Tokyo Music Festival i Japan Music Awards. W nagrywaniu jej płyt z lat 1979–1981 uczestniczyli m.in. David Foster, Steve Lukather i Jeff Porcaro oraz Tatsuro Yamashita(inne języki), z którym wzięła ślub w kwietniu 1980. Piosenka Heart to Heart z krążka Miss M ze zmienionym tekstem i tytułem (Now) stała się ostatnim utworem nagranym przez Karen Carpenter (rok wydania – 1983).

W 1981 Takeuchi ogłosiła przerwę w nagrywaniu, w trakcie której skupiła się na komponowaniu dla innych wykonawców, co kontynuowała po powrocie na scenę. W tym czasie przeniosła się wraz z Yamashitą z RCA do Moon Records. Jej najlepiej sprzedającym się albumem jest składanka Impressions z 1994 (3 miliony sprzedanych egzemplarzy w samej Japonii). W ostatnich latach jej popularność wzrosła za sprawą utworu Plastic Love z albumu Variety. Na fali mody na inspirowaną japońskim city popem stylistykę Vaporwave i future funk[2], wideo z Plastic Love w serwisie YouTube zarejestrowało ponad 60 mln wyświetleń i milion polubień (stan na 2 maja 2021)[3]. W maju 2019 Warner Music Japan opublikowało oficjalny teledysk do piosenki[4].

W 2020 za sprawą ponownego nagrania Inochi no Uta (pierwsza wersja ukazała się w 2012) Takeuchi stała się najstarszą solistką z numerem 1 na japońskiej liście najpopularniejszych singli[5].

Dyskografia

Albumy studyjne
  • 1978: Beginning
  • 1979: University Street
  • 1980: Love Songs (1. miejsce na liście przebojów Oricon)
  • 1980: Miss M
  • 1981: Portrait = ポートレイト
  • 1984: Variety (1. miejsce na liście przebojów Oricon)
  • 1987: Request (1. miejsce na liście przebojów Oricon)
  • 1992: Quiet Life (1. miejsce na liście przebojów Oricon)
  • 2000: Souvenir = スーベニール
  • 2001: Bon Appetit! = ボナペティ (1. miejsce na liście przebojów Oricon)
  • 2003: Longtime Favorites (1. miejsce na liście przebojów Oricon)
  • 2007: Denim = デニム (1. miejsce na liście przebojów Oricon)
  • 2014: Trad = トラッド (1. miejsce na liście przebojów Oricon)

Źródło:[6].

Kompilacje
  • 1982: Viva Mariya!!
  • 1990: Morning Glory
  • 1994: Impressions
  • 2008: Expressions
  • 2008: Sincerely... The Mariya Takeuchi Songbook (anglojęzyczne covery jej piosenek nagrane przez innych artysytów)
  • 2013: Mariya’s Songbook Moon Records
  • 2019: Turntable
Ważniejsze single
  • 1980: Fushigi na Peach Pie (不思議なピーチパイ) (3. miejsce na liście przebojów Oricon)
  • 1989: Single Again (2. miejsce na liście przebojów Oricon)
  • 1990: Kokuhaku (告白) (3. miejsce na liście przebojów Oricon)
  • 1995: Kon’ya wa Hearty Party (今夜はHearty Party) (3. miejsce na liście przebojów Oricon)
  • 1998: Camouflage / Winter Lovers (1. miejsce na liście przebojów Oricon)
  • 2019: Tabi no Tsuzuki (旅のつづき) (3.miejsce na liście przebojów Oricon)
  • 2019: Inochi no Uta (Special Edition) (いのちの歌(スペシャル・エディション)) (1. miejsce na liście przebojów Oricon)

Przypisy

  1. ↑ Mariya Takeuchi w bazie Filmweb .
  2. ↑ Mariya Takeuchi: The pop genius behind 2018's surprise online smash hit from Japan.
  3. ↑ Plastic Lover: Mariya Takeuchi 竹内 まりや Plastic Love. YouTube, 5 lip 2017. .
  4. ↑ Warner Music Japan: 竹内まりや　「Plastic Love」Short ver.. YouTube, 17 maja 2019. .
  5. ↑ Mariya Takeuchi becomes the oldest singer to achieve a #1 single in Japan.
  6. ↑ Mariya Takeuchi. Discogs. . . (ang.).

Linki zewnętrzne