Martin Seligman

Witamy w artykule o Martin Seligman. Przy tej okazji zagłębimy się w ekscytujący świat Martin Seligman, badając jego różne aspekty, cechy i możliwe zastosowania. W tym artykule dowiemy się więcej o Martin Seligman, jego dzisiejszym znaczeniu, a także możliwym wpływie w różnych obszarach. Od jego powstania do ewolucji – wyruszymy w podróż odkrywczą dotyczącą Martin Seligman, aby lepiej zrozumieć jego wpływ na nasze codzienne życie. Przygotuj się więc na zanurzenie się w głębię Martin Seligman i odkrycie wszystkich aspektów, które ten motyw ma nam do zaoferowania.

Martin Seligman
Ilustracja
Martin Seligman, 2009
Państwo działania

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1942
Albany

profesor nauk psychologicznych
nauczyciel akademicki
uczelnia

Uniwersytet Pensylwanii

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Martin Seligman (z prawej) w rozmowie z gen. George’em W. Caseyem Jr. na Uniwersytecie Pensylwania w 2009 roku

Martin Seligman (ur. 12 sierpnia 1942 w Albany) – amerykański psycholog. Twórca teorii wyuczonej bezradności. Profesor University of Pennsylvania[1]. Twórca pojęcia „psychologia pozytywna”[2][3], dyrektor Positive Psychology Center[4].

Badania

Seligman i Maier prowadzili eksperymenty na zwierzętach. Umieszczali psy w klatce tak, by nie mogły one uniknąć porażenia prądem elektrycznym. Po pewnym czasie i kilkunastu nieskutecznych próbach uniknięcia bólu psy kładły się na podłodze i biernie znosiły cierpienie. Wykazano, że zwierzęta nie podejmują prób odzyskania kontroli nawet wtedy, gdy przeniesiono je do klatki, z której mogły łatwo uciec, przeskakując barierkę. Zachowanie to wynikało z tego, że psy zostały nauczone bierności i bezradności.

Badania i koncepcje Seligmana pozwalają lepiej zrozumieć mechanizm powstawania zaburzeń depresyjnych u ludzi.

Seligman jest zaliczany do grona najbardziej wpływowych psychologów XX wieku.

Publikacje

  • Seligman, Martin E. P. (1975). Helplessness: On Depression, Development, and Death. San Francisco: W.H. Freeman. ISBN 0-7167-0752-7 (Paperback reprint edition, W.H. Freeman, 1992, ISBN 0-7167-2328-X)
  • Seligman, Martin E. P. (1991). Learned Optimism: How to Change Your Mind and Your Life. New York: Knopf. ISBN 0-671-01911-2 (Paperback reprint edition, Penguin Books, 1998; reissue edition, Free Press, 1998)
  • Seligman, Martin E. P. (1993). What You Can Change and What You Can’t: The Complete Guide to Successful Self-Improvement. New York: Knopf. ISBN 0-679-41024-4 (Paperback reprint edition, Ballantine Books, 1995, ISBN 0-449-90971-9)
  • Seligman, Martin E. P. (1996). The Optimistic Child: Proven Program to Safeguard Children from Depression & Build Lifelong Resilience. New York: Houghton Mifflin. (Paperback edition, Harper Paperbacks, 1996, ISBN 0-06-097709-4)
  • Seligman, Martin E. P. (2002). Authentic Happiness: Using the New Positive Psychology to Realize Your Potential for Lasting Fulfillment. New York: Free Press. ISBN 0-7432-2297-0 (Paperback edition, Free Press, 2004, ISBN 0-7432-2298-9)
  • Seligman, Martin E. P. (2004). '„Can Happiness be Taught?”. Daedalus, Spring 2004.
  • Peterson, Christopher, & Seligman, Martin E. P. (2004). Character Strengths and Virtues. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-516701-6.
  • Seligman, Martin E. P. (2011). Flourish: A Visionary New Understanding of Happiness and Well-being. New York: Free Press. ISBN 978-1-4391-9075-3.

Przypisy

  1. ↑ Dr. Martin E.P. Seligman’s Curriculum Vitae. University of Pennsylvania, Positive Psychology Center . www.ppc.sas.upenn.edu:80. .
  2. ↑ Martin E. P. Seligman, Mihaly Csikszentmihalyi. Positive Psychology - An Introduction. „American Psychologist”. 55 (1), s. 5-14, 2000. DOI: 10.1037//0003-066X.55.1.5. PMID: 11392865. (ang.). 
  3. ↑ Martin E. P. Seligman, Tracy A. Steen, Nansook Park, Christopher Peterson. Positive Psychology Progress - Empirical Validation of Interventions. „American Psychologist”. 60 (5), s. 410–421, 2005. DOI: 10.1037/0003-066X.60.5.410. . (ang.). 
  4. ↑ University of Pennsylvania, strona internetowa Positive Psychology Center. . .

Bibliografia

  • Spencer A. Rathus: Psychologia współczesna, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2004, s. 622.

Linki zewnętrzne